บทที่ 34 ลงมือ
“จีซาล่ะเพคะ ไม่ตามมาด้วยหรือ?” อาเซน่าเอ่ยถามด้วยเสียงอันแหบแห้ง
“ก็อยากอยู่กับเจ้าตามลำพังนี่นา”
“โธ่...ท่านอเมโนฟิส...” อาเซน่าอยากจะร้องไห้ เมื่อพระองค์เป็นฝ่ายอ้อนเธอเสียเอง
“หรือเวทนาเราที่เป็นแบบนี้ ถึงอยู่ใกล้ก็กอดเจ้าไม่ได้ เราจะได้ออกไปเสีย”
“อย่าไปนะเพคะ!” หญิงสาวผวาสอดแขนสวมกอดรอบ