บทที่ 52 ใกล้ชิด
“อาเซน่า!”
เธอสะดุ้ง เมื่อจู่ๆ เจ้าชายก็เลิกม่านหน้าต่างออก ขณะม้ารถฝีเท้าลง และทรงจับขอบหน้าต่างชะโงกพระพักตร์เข้ามาเรียกตอนที่เธอกำลังคิดอะไรเพลินๆ
“พะ เพคะ! มะ มีอะไร...เพคะ?”
“เป็นอะไรของเจ้า! ตกอกตกใจอย่างกับเห็นผี เราจะบอกว่าอีกเดี๋ยวก็เข้าเขตหมู่บ้านช่างแล้ว ยังไม่ค่ำเราจะไปที่โรงเรียนก่อน