บทที่ 82 สมหวัง
“เอ้า...สวมมงกุฎราชินีเถอะเจ้าเด็กขี้แย” เจ้าชายโอซิริสเดินเข้ามา ยิ้มบางๆ ให้กับคนทั้งสอง แล้วสวมมงกุฎให้กับเจ้าสาวที่ยังพิงศีรษะอยู่กับอกของพระอนุชา
“เจ้าชายโอซิริส...” เธอยิ้มทั้งน้ำตาให้กับเจ้าชายที่กลับมาเป็นพี่ชายที่แสนดีอีกครั้ง “ขอบพระทัยเพคะ”
สังฆราชผู้ทำพิธี ก้าวเข้าไปตรงกลางแท่นพิธีเมื่