บทที่ 83 อวสาน
“อย่าเพิ่งเพคะ...หม่อมฉันมีอะไรจะบอกเพคะ...” เธอร้องห้ามเสียงหลง
เจ้าชายชะงักกึก! แต่ยังไม่ยอมถอยห่าง
“คือ...มะ...หม่อมฉัน...” อาเซน่าลังเล
“บอกมาสิ...รอจนใจจะขาดแล้วนะนี่”
“เอ่อ...คือ...มะ...หมอ...ไม่ให้ทำอะไรกระทบกระเทือนเพคะ แล้วตอนที่อุ้มหม่อมฉันเดินไปเดินมา รู้สึกกระดูกจะเคลื่อนเพคะ เจ็บเห