已经是第一章了
บทที่11 ค้างคืนกับพี่สะใภ้
บทที่11 ค้างคืนกับพี่สะใภ้
ออกจากห้องนอน แล้ววิ่งตรงไปยังหอพักของพี่สะใภ้ เขาบอกตัวเองตลอดทางไม่หยุด ว่าต้องไปให้ทัน ในอดีตฉันเคยทำเรื่องผิดพลาดมาไม่น้อย ดังนั้นต้องชดเชยให้พี่สะใภ้ ครั้งนี้ต้องปกป้องพี่สะใภ้ไว้ให้ได้
ยังไม่ได้เข้าอพาร์ตเมนต์ ฉันยืนอยู่ที่ประตูอพาร์ทเม้นต์และเห็นเฉินจู้นยืนอยู่ที่ประตูห้องของพี่สะใภ้ เขาเคาะเรียกให้เปิดประตูด้วยสีหน้าที่ไม่ดี เขาพูดว่าโทรศัพท์มือถือของตัวเองตกอยู่ในห้อง บอกให้พี่สะใภ้เปิดประตูให้เขา ถ้าได้โทรศัพท์คืนก็จะไปแล้ว แต่พี่สะใภ้ไม่ยอมเปิดประตู
ผมเดินตรงไป พอเฉินจู้นเห็นผมก็ด่าสาดเสียเทเสีย: “แกยังกล้ามาปรากฏตัวต่อหน้าฉันอีกหรือเจ้าหนุ่ม กล้าหาญมากเลยนะ”
“ปรากฏตัวแล้วไง เกี่ยวอะไรกับความกล้าหาญ ฉันเดินผ่านมาพอดี เลยมาดูว่ามีอะไร” ผมพูดอย่างไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย
“เรื่องเมื่อตอนกลางวันฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับนายเลย ตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะฉันไม่มีเวลามาทะเลาะกับแกนะ ตอนนี้แกคงได้ไปเจอยมบาลแล้ว รอก่อนเถอะ อีกไม่นานแกจะได้รู้ว่าความน่ากลัวมันเป็นยังไง” เฉินจู้นตวาด
ฉันรู้ว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องของเรื่องหวังเหล่ย เขาน่าจะคิดว่าหวังเหล่ยต้องจัดการผม แต่เขาคิดผิดถนัด เขาไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับฉู่เจียวเจียวเลย เพราะฉู่เจียวเจียวเข้ามาก้าวก่าย หวังเหล่ยจึงทำอะไรผมไม่ได้ รอให้การสู้ตัวต่อตัวในวันพรุ่งนี้สิ้นสุด หวังเหล่ยต้องให้คนมาตามผมเพิ่มแน่
ผมไม่สนใจเขา แล้วตรงไปเคาะประตู พูดว่าพี่สะใภ้ผมมาแล้ว พอพี่สะใภ้ได้ยินเสียงผมก็รีบมาเปิดประตู จากนั้นก็โยนโทรศัพท์เครื่องหนึ่งออกมา เฉินจู้นรีบเอื้อมมือไปรับไว้ ผมใช้จังหวะนี้เข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว จากนั้นพี่สะใภ้ก็รีบปิดประตู ไม่ให้เฉินจู้นเข้ามา
เฉินจู้นได้โทรศัพท์คืนแล้ว ก็ยังรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย เขาเคาะประตูต่อ แต่ไม่ว่าจะเคาะอย่างไรพี่สะใภ้ก็ไม่ยอมเปิดประตู เขาจึงยืนด่าอยู่ด้านนอก ด่าอย่างเสียๆหายๆ แต่พี่สะใภ้ก็ไม่ยอมเปิดประตูให้เขา สุดท้ายเหมือนเขาด่าจนเหนื่อย จึงเดินจากไป
เข้ามาในบ้านของพี่สะใภ้ ผมกับพี่สะใภ้นั่งอยู่บนโซฟา พี่สะใภ้ถอนหายใจ แล้วพูดกับผมว่า: “เฉินเฉียง นายไม่ต้องไปสู้กับเฉินจู้นแล้ว ครั้งก่อนฉันเคยพูดกับนายแล้ว ว่าตอนนี้นายยังสู้เขาไม่ได้หรอก อดทนไปก่อนนะ รอให้นายโตแล้วค่อยไปคิดบัญชีกับเขา”
“พี่สะใภ้ ผมเข้าใจความหมายของพี่นะ แต่ว่าผมเป็นลูกผู้ชาย มีอีกหลายเรื่องที่ไม่สามารถทนได้ ตอนนี้ผมก็ไม่กลัวเขา ผมรู้ว่าเขากำลังหาคนมาจัดการผม แต่ว่าผมสามารถจัดการเรื่องนี้ได้” ผมพูดกับพี่สะใภ้
พอพี่สะใภ้เห็นแบบนี้ ก็รู้ว่าพูดเกลี้ยกล่อมต่อไปก็ไร้ประโยชน์ เธอจึงไม่ได้พูดอะไรต่อ และเปลี่ยนหัวข้อการสนทนา: “เฉินเฉียง คืนนี้นายอยู่ที่นี่ได้ไหม ฉันกลัวว่าพี่ชายของนายจะกลับมาอีก อยู่คนเดียวฉันกลัว เขาอาจจะเอาอุปกรณ์มางัดประตูก็ได้”
“เรื่องนี้……” ผมลังเลเล็กน้อย ไม่รู้ว่าพี่สะใภ้หมายความว่าอะไร หรือว่าเธอจะทำเรื่องอย่างว่ากับผมหรือ”
“นายอย่าเข้าใจผิด แค่นอนด้วยกันเท่านั้น ทำอย่างอื่นไม่ได้ โอเคไหม เรื่องแบบนั้นค่อยว่ากันทีหลังเถอะ” พี่สะใภ้รีบพูดเสริมขึ้น เธอคงจะสังเกตเห็นสายตาของผมหยุดอยู่ที่เนินอกอวบอิ่มของเธอ
“งั้นก็ได้ ในเมื่อพี่สะใภ้พูดแบบนี้แล้ว ถ้าผมไม่อยู่คงไม่นับว่าเป็นลูกผู้ชายแล้ว” ผมพยักหน้าตอบรับ ถึงพี่สะใภ้จะทำให้ผมรู้สึกเสียใจเล็กน้อย แต่ถึงยังไงอนาคตก็ยังอีกไกล โอกาสมีอีกมาก ถ้าพี่สะใภ้ยังต้องพึ่งผม ไม่ช้าก็เร็วต้องเป็นคนของผมแน่
พวกเรานั่งคุยกันต่อบนโซฟาอีกสักพัก พี่สะใภ้ก็ถามผมว่าจะอาบน้ำไหม ผมจึงตอบว่าอาบมาแล้ว พี่สะใภ้จึงหยิบเสื้อผ้าของตัวเองแล้วไปอาบน้ำ ทิ้งผมให้อยู่ไม่สุขคนเดียวบนโซฟา
ผู้หญิงและผู้ชายอยู่ด้วยกันในอพาร์ทเมนต์ ผู้หญิงยังหยิบเสื้อผ้าไปอาบน้ำอีก มันทำให้อดที่จะไปแอบดูไม่ได้ หลังจากที่พี่สะใภ้เข้าไปในห้องอาบน้ำได้ไม่นาน ผมก็ได้ยินเสียงน้ำดังซ่าขึ้นมา ผมคิดว่าตอนนี้พี่สะใภ้คงกำลังอาบน้ำอยู่ ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ จึงแอบวิ่งไปที่ห้องน้ำ
ผมเคยเข้าห้องน้ำที่อพาร์ทเมนต์พี่สะใภ้มาแล้ว มันค่อนข้างกว้างและมีห้องอาบน้ำอยู่ในตัว ผมไปที่ประตูห้องน้ำและผลักมันออกเบาๆ ที่ผมคาดไม่ถึงก็คือ ประตูห้องน้ำไม่ได้ปิดสนิท แค่ผลักออกก็มีช่องเล็กๆ ไม่รู้ว่าพี่สะใภ้จงใจหรือเปล่า มีโอกาสดีๆมาแบบนี้ใครจะปล่อยไปล่ะ ผมแอบตรงช่องประตู แล้วก็เริ่มเพลิดเพลินกับการแอบมอง
เห็นแค่พี่สะใภ้ยืนอยู่ตรงกลางของห้องอาบน้ำ ร่างกายเปลือยเปล่ากำลังอาบน้ำอยู่ หยดน้ำใสเกาะอยู่บนผิวขาวของเธอ ยิ่งดูยั่วยวนมากกว่าเดิม เพราะพี่สะใภ้หันข้างให้ผม ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าตอนนี้ประตูห้องน้ำถูกแง้มออกแล้ว
พอเห็นสัดส่วนสวยงามของพี่สะใภ้ มันทำให้ผมคิดจินตนาการไปไกล น่าเสียดายที่พี่สะใภ้ไม่ตกลง จะบังคับก็ไม่ได้ จะเอาชนะผู้หญิงก็ต้องเอาชนะหัวใจของเธอด้วย หลังจากนั้นคุณก็จะสามารถพิชิตร่างกายของเธอได้ทุกเวลา แบบนี้ถึงจะรู้สึกดีที่สุด
ผมมองอยู่สักพัก พี่สะใภ้ยังไม่รู้ว่าผมอยู่ตรงนั้น ทันใดนั้นเธอก็หันกลับมา ผมรีบหลบอย่างรวดเร็ว และดึงประตูมาปิดให้สนิท โชคดีที่ผมว่องไว จึงไม่ถูกพี่สะใภ้จับได้
“เฉินเฉียง นายได้ยินไหม” ไม่ถูกพี่สะใภ้เห็นนี่นา แต่ทำไมเธอกลับเรียกชื่อผม
ผมไม่แน่ใจว่าควรจะขานรับหรือไม่
“เฉินเฉียง ฉันลืมหยิบชุดชั้นในมา นายช่วยไปเอามาให้หน่อยได้ไหม” เสียงของพี่สะใภ้ดังขึ้นอีกครั้ง ผมถึงรู้ว่าเธอเรียกผมทำไม
“ได้ อยู่ตรงไหน เดี๋ยวผมไปหยิบให้” ผมรีบขานรับ
“อยู่ในห้องนอนของฉัน วางอยู่บนเตียง” พี่สะใภ้พูดอย่างชัดเจน
“รอเดี๋ยวนะครับ ผมจะรีบเอามาให้” ผมพูด พลางเดินไปทางห้องนอนของพี่สะใภ้ พอเข้าไปในห้องนอน ให้ตายเถอะ ชุดชั้นในของพี่สะใภ้เป็นลายเสือดาวสีเหลือง เสื้อชั้นในและกางเกงในเป็นเซตเดียวกัน นึกไม่ถึงว่าเธอจะใส่ชุดชั้นในที่เปิดเผยแบบนี้ ไม่รู้ว่าเธอตั้งใจที่จะยั่วผมหรือเปล่า
ผมดมชุดชั้นในของพี่สะใภ้ ดูเหมือนว่ายังมีกลิ่นกายจางๆเหลืออยู่ มันหอมมาก นี่คือกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์อีกอย่างของผู้หญิง
ผมหยิบชุดชั้นในลายเสือดาวของพี่สะใภ้ แล้วตรงมาที่ห้องน้ำ ห้องน้ำไม่ได้ล็อกประตู ผมอยากที่จะเดินเข้าไปเลย แต่พอคิดดูแล้ว ก็ตัดสินใจที่จะเคาะประตู ให้เกียรติพี่สะใภ้เสียหน่อย
“พี่สะใภ้ ผมเอามาให้แล้ว พี่เปิดประตูหน่อย” ผมตะโกนขึ้นหน้าห้องน้ำ ผมคิดว่าไม่ช้าพี่สะใภ้คงจะรู้เรื่องที่ประตูไม่ได้ล็อก
“จ้า นายรอเดี๋ยวนะ อย่าตกใจล่ะ ฉันจะเปิดประตูแล้ว” พี่สะใภ้ขานรับ ในใจผมคิดว่ามีอะไรให้น่าตกใจ ยังไงเธอก็ต้องยื่นมือหนึ่งข้างออกมาหยิบไม่ใช่หรือ หรือว่าจะเป็นมือผี”
ประตูถูกเปิดออกอย่างรวดเร็ว และมันถูกเปิดออกตรงๆ พี่สะใภ้ยืนเปลือยอยู่ตรงหน้าผม ตัวเธอยืนอยู่ท่ามกลางไอน้ำ
已经是最新一章了
加载中
