ตอนที่ 1 : หวนคืน

บนน่านฟ้ามีสองร่างกำลังปะทะกันอย่างดุเดือด 1 เป็นร่างสวมชุดเกราะสีดำทมิฬปลดปล่อยออร่าแห่งความตายออกมาตลอดเวลา มีปีก 3 คู่สีแดงฉานผิวหนังสีดำมีเขางอกขึ้นบนหน้าผากมันคือ 1 ใน 10 แม่ทัพปีศาจสูงสุดแห่งแอคราว  ลูซีเฟอร์ และอีกหนึ่งร่างเป็นชายสวมชุดเกราะสีขาวขลิบทองสง่างามราวกับเทพบนสวรรค์​ชั้นฟ้า ผมสีทองปลิวสไวตามสายลม ปีกของเขานั้นมีถึง 2 คู่เป็นปีสีทองอร่ามส่องออร่าศักดิ์สิทธิ์​ออกมาตลอดเวลา มือหนึ่งถือดาบยาวสองคมปล่อยเจตนาฆ่าฟันออกมาตลอดเวลาเขาคือผู้เหลือรอดเพียงคนเดียวบนโลกใบนี้!!!! เขาคือแม่ทัพย์ศักดิ์สิทธิ์​ เซราฟ  1 ในผู้บัญชาการของกิลด์มหาเทพ และยังมียศสูงมากในโลกปัจจุบันที่กำลังจะล่มสลายแต่แล้วมันจะไปสำคัญอะไรเล่าหากกำลังจะตายลง ’’​ข้ายอมรับเจ้าจริงๆ ราชันย์​แห่งดาบ’’​ ลูซีเฟอร์กล่าวพร้อมกับเรียกหอกสีแดงฉานออกมาพร้อมกับปลดปล่อยพลังมารออกมาทั้งหมด ’’​หากเจ้าไม่โดนทรยศข้าเกรงว่าเจ้าคงจะก้าวเข้าสู่ขั้นเดียวกับข้าหรือไม่ก็อาจจะสูงกว่า.. แค่น่าเสียดาย.... ’’​ หุบปาก!!!!! ชายที่ชื่อว่าเซราฟตะโกนออกมาอย่างโกรธแค้น​แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าที่มันพูดมาคือเรื่องจริง ’’​ความโลภ​ของมนุษย​์ไม่มีสิ้นสุด.. ช่างน่าเสียดาย หากเจ้าเข้าร่วมกับแอคราวตั้งแต่แรก เจ้าก็คงจะก้าวขึ้นมาเป็น 1 ในแม่ทัพ 6 ปีกเช่นเดียวกับข้า.. หึหึ’’​ แม่ทัพแห่งแอคราวลูซีเฟอร์แสยะยิ้มอย่างน่าหวาดกลัว ด้วยพลังที่ห่างชั้นกันอย่างมหาศาลเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่อีกฝ่ายจะสู้กับมันได้ แต่ก็ต้องยกย่องชมเชย​ไม่น้อยที่ตรงหน้าของมันสามารถก้าวขึ้นมาเผชิญหน้า​กับมันได้ถึง 10 วัน 10 คืน แต่หารู้ไม่ว่ามันใช้พลังเพียงแค่หนึ่งในสิบเท่านั้น ’’​แกจะพล่ามอะไรของแก.. ตัดสวรรค์!!!!!!! คมดาบสีทองขนาดมหึมาพุ่งทะยานฉีกขาดทุกสิ่งที่ขวางหน้าไปที่แม่ทัพปีศาจ แต่อีกฝ่ายกลับเพียงแค่สะบัดมือเท่านั้น เพล้ง คมดาบสีทองที่ดูจะมีอานุภาพ​ร้ายแรงนั้นได้สูญสลายไปกับอากาศ ’’​หึๆๆ ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว มนุษย์​คนสุดท้าย.. ไม่สิ ราชันย์​แห่งดาบ.. ’’​ อ๊ากกกกกก!!!!!!!!!!! เซราฟตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวด อวัยวะ​ภายในของเขาถูกฉีกกระชากด้วยเพียงแค่อีกฝ่ายชายตามองเท่านั้น ทำให้เขารู้แล้วว่าพลังมันต่างกันแค่ไหน ’’​ชั้นอ่อนแอขนาดนั้นเลยรึไง.. โลกต้องถึงจุดจบจริงๆหรือ... ไม่แปลกใจเลยทำไมพวกจักรพรรดิ​ทั้ง 7 ถึงได้โดนแม่ทัพพวกนี้ฆ่าตายง่ายขนาดนั้น’’​ ระดับพลังของพวกมนุษย์​และปีศาจมันต่างกันจนเกินไป ตัวเขาหากไม่ใช้วิชาสังเวยชีพเพื่อเลื่อนพลังของตนจนมาถึง 4 ปีก มีหรือจะต่อกรกับมันได้ถึง 10 วัน ราชันย์​แห่งดาบงั้นรึ? มันก็แค่หัวหน้าหน่วยเล็กๆที่มีฝีมือดาบสูงกว่าใครเท่านั้น หากไม่นับฝีมือดาบที่เก่งเกินใครของเขา หากนับเพียงแค่ระดับพลังเขาไม่มีทางเลยที่จะเทียบพวกปีศาจได้ อย่าว่าแต่ระดับสูงเลยเพียงปีศาจระดับกลางพวกมันก็คงสังหารเขาได้เพียงแค่พริบตาเท่านั้นแหละ แล้วจะโทษใครหล่ะ เขาได้แต่โทษตัวเองนั่นแหละที่ไม่ได้ฟังคำเตือนจากประกาศที่ว่า [เมื่อเกมส์อวตารจุติเปิดได้ 5 ปี ประตูเชื่อมมิติจะเปิด]​ เสียงนี้ได้ฉายซ้ำไปซ้ำมาสุดท้ายผ่านไป 3 ปีเขาก็พึ่งจะเข้าเล่นเกมนั้น จนในที่สุดเมื่อถึงเวบากำหนดจริงๆ มนุษย์นับล้านถูกกวาดล้างภายในค่ำคืนเดียว และเมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ผู้คนก็เริ่มโดนสังหารอย่างโหดเหี้ยมโดยพวกปีศาจ พวกมันมีพลังที่ไม่อาจจะจินตนาการ​มีเพียงแค่ผู้ที่ได้รับอวตารมาจากเกมส์เท่านั้นที่พอต่อกรได้ แต่เมื่อแม่ทัพมาถึงพวกผู้เล่นก็โดนสังหารหมู่อย่างรวดเร็ว จนผ่านมาถึงวันนี้ พวกมันยึดโลกได้โดยสมบูรณ์​แบบ และเหลือเพียงมนุษย์​โง่เขลาตนเดียวเท่านั้นที่ยังยืนอยู่ได้ นั่นก็คือเขาที่ใช้ชื่อในเกมส์ว่าเซราฟ ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นราชันย์​แห่งดาบแต่แล้ว.. มันยังไงหล่ะ เขาจะสามารถต่อกรกับปีศาจนับไม่ถ้วนได้หรือ หากไม่แลกชีวิตของเขากับทักษะต้องห้ามแล้วเขาคงไม่มีชีวิตมาถึงวันนี้ได้หรอก ’’​ข้าจะขอจดจำเจ้าในฐานะมนุษย์​คนสุดท้าย.. เซราฟ’’​ สติของเขาค่อยๆเลือนลางหายไปจนกลายเป็นความว่างเปล่า เขารู้สึกวังเวงเหลือเกิน นี่หรือคือสิ่งที่เรียกว่าความตายหน่ะ เขารู้สึกหวาดกลัว เปล่าเปลี่ยว​ วังเวง มันอธิบายไม่ถูก สมองค่อยๆโดนกระตุ้นให้พูดคำว่า ไม่อยากตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ซ้ำไปซ้ำมาไม่มีรู้จบ เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมคนถึงหวาดกลัวความตายกันนัก แล้วยังไงหล่ะ ถึงหวาดกลัวไปแล้วมันช่วยอะไรได้ ไม่ว่ายังไงทุกคนก็ต้องตาย นี่มันคือจุดจบ เขารู้สึกโล่งใจและหวาดกลัว.. เขาอธิบายความรู้สึกนี้ไม่ถูก นี่เขาตายจริงหรือ.. เขาคือมนุษย์​คนสุดท้ายที่ยืนหยัดสู้กับปีศาจนับไม่ถ้วนมาหลายปี เขาหลบหนี ตอบโต ถูกล่า และหวาดกลัว.. ยังไงมันก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว.. โลกจะเป็นยังไงหรอหลังจากเขาตายไปแล้ว แน่นอนว่ามันจะกลายเป็นโลกของปีศาจไปโดยสมบูรณ์​ แอคราวคือโลก โลกคือแอคราว มันถูกบัญญัติ​ไว้เช่นนี้ตั้งแต่แรกแล้วรึปล่าวนะ หากเขาย้อนกลับไปได้เขาจะทำอะไรดีนะ... หยุดยั้งหายนะหรอ.. นั่นก็อาจจะเป็นไปได้ เขาอาจจะไต่เต้าตนเองขึ้นไปจนต่อกรกับแม่ทัพทั้ง 10 ของแอคราวได้ใครจะรู้ เขาอาจจะโค่นล้มแม้กระทั่งเบรอสที่อยู่จุดสูงสุด​ของแอคราวที่ไม่เคยโผล่หัวมาสักครั้งเลยก็ได้ แต่แล้วจะเป็นไปได้ยังไงหล่ะ เขาได้แต่ยิ้ม? ให้กับตัวเอง เดี๋ยวนะยิ้ม? ทำไมเขารู้สึกว่าตนเองกำลังยิ้มอยู่ ทำไมเขาถึงได้คิดว่าตนเองจะย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต และที่สำคัญ ทำไมเขาถึงยังมีความคิดหล่ะ...?? เฮือก!! หรือว่า.. เขาดีดตัวขึ้นมาจากที่นอนก่อนจะมองไปรอบๆ ฝัน??? แล้วอะไรคือความฝันหล่ะ!? เขาโดนฆ่าโดยแม่ทัพแห่งแอคราว? หรือว่าเขาแค่ฝันไป? ไม่มีทางกลิ่นคาว​เลือด ภาพที่เข่นฆ่า​กันกับเหล่าปีศาจนั้นคือของจริง ภาพที่พวกพ้อง และครอบครัวต่างถูกสังหารอย่างเลือดเย็นนั้นคือของจริง!!! ’’​ชั้นย้อนเวลากลับมา!!! พรึบ เขารีบลุกขึ้นไปส่องกระจกปรากฏ​เป็นชายหนุ่มวัย 18 ปีหน้าตาหล่อเหลาพอสมควรสวมชุดธรรมดาๆเหมือนวัยรุ่นทั่วๆไป ร่างกายค่อนข้างผอม ผมกระเซอะกระเซิง​ค่อนข้างยาว นี่มันตอนเขาอายุ 18 ปี!!!!! เขารีบไปที่ลิ้นชักคว้าเอาโทรศัพท์​มือถือออกมาดูวันเวลาอย่างรวดเร็ว 18 เมษายน 3250!!!