บทที่ 146 เธอไม่เดิน นั้นฉันมาเอง

บทที่ 146 เธอไม่เดิน นั้นฉันมาเอง เย้นหว่านมองสองคนที่โอบกอดกันบนหน้าจอ และประทับใจมาก แม้กระทั่งอิจฉาความรักที่บริสุทธิ์งดงามแบบนี้ ถ้ามีสักคนที่รักเธอแบบนี้ ยินยอมเดินมาหาเธอ99ก้าวอย่างไม่บ่นไม่เสียดาย คงจะดีมาก…… เธอกำลังเหม่อลอย เวลานี้ฝ่ามือกว้างใหญ่ข้างหนึ่งกลับจับมือน้อยของเธอเอาไว้แน่น ปร