已经是第一章了
บทที่ 7 การรอคอยจักรพรรดิของเขา
บทที่ 7 การรอคอยจักรพรรดิของเขา
หลังจากเฉียวอันอันได้เช็คมา เธอก็ตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลทันที และจ่ายเงินค่ารักษาพยาบาลให้กับพ่อของเธอ
ณ ห้องคนไข้ พ่อของอันอันที่นอนป่วยใส่เครื่องช่วยหายใจเอาไว้ ในหน้ากากของเครื่องช่วยหายใจมีละอองน้ำเกาะขึ้นมา นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าพ่อของเธอยังมีชีวิตอยู่
เฉียวอันอันนั่งอยู่ตรงหัวเตียง เธอจับมือที่แห้งเหี่ยวราวกับไม้ของพ่อ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใย
ไม่ว่าจะยังไง สุดท้ายแล้วเขาก็คือพ่อของเธอ
ตอนนั้นเอง เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น
เฉียวอันอันรีบลุกขึ้นยืน แล้วมองไปตามเสียง คนที่มาคือหมอประจำตัวที่คอยรักษาพ่อ คุณหมอกู้
“อันอัน หนูมาแล้ว？”คุณหมอกู้ทักทายเธออย่างเป็นกันเอง และตรวจอาการของพ่ออันอันไปด้วย
“มาแล้วค่ะ คุณหมอกู้”พอเห็นคุณหมอตรวจเสร็จ เธอก็ถามพรวดขึ้นมาอย่างร้อนรน“อาการของคุณพ่อดีขึ้นมั้ยคะ？สามารถดำเนินการผ่าตัดต่อได้ตามปกติใช่มั้ยคะ？”
“อันอัน หมอว่าจะคุยกับหนูเรื่องนี้เหมือนกัน”คุณหมอกู้เปิดแฟ้มประวัติโรคขึ้นมา ก่อนจะขยับแว่นตาให้เข้าที่“ผู้บริจาคขอกลับใจชั่วคราวครับ แล้วก็ระยะเวลาที่คุณพ่อของคุณตื่นขึ้นมา นับวันยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ หมอเกรงว่า......”
“เป็นไปได้ยังไงคะ？！”
เฉียวอันอันแทบทรุดลงไปกับพื้น เธอดึงแขนเสื้อหมอไว้ “เราตกลงกันแล้ว แต่อยู่ๆมายกเลิกแบบนี้ได้ยังไงกันคะ？คุณหมอกู้คะ คุณหมอเอาช่องทางการติดต่ออีกฝ่ายมาให้ฉันเถอะค่ะ ฉันจะไปขอร้องพวกเขาเอง ฉันมั่นใจว่าพวกเขาจะต้องตอบตกลง”
คุณหมอกู้เบือนหน้าหนีสายตาของเฉียวอันอันที่ตอนนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตา เขาถอดหายใจออกมายาวๆ：“พวกเราคุยกันหลายครั้งแล้วครับ แต่สมาชิกในครอบครัวฝ่ายนั้นก็ยังยืนยันคำเดิม และไม่ให้ทางเราเปิดเผยช่องทางติดต่อด้วยครับ อันที่จริงเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นได้บ่อยๆครับ และก็มักจะมีการอคติกับคนที่บริจาคหลายคน มันยากที่จะหลีกหนีคนพวกนี้ และคุณพ่อของคุณก็ทนทุกข์กับความเจ็บปวดทรมานนี้ไม่ไหวแล้ว ผมแนะนำว่าเราควรจะ......”
“ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ พวกเราจะรับการรักษาต่อ”เฉียวอันอันปล่อยมือจากแขนเสื้อของหมอ ดวงตาที่ว่างเปล่าของเธอมองไปทางพ่อ“ส่วนเรื่องการหากระดูกที่เข้ากันได้ คงต้องรบกวน คุณหมอกู้แล้วค่ะ”
สำหรับพ่อของอันอันนอกจากน้องชายของเธอแล้ว ก็เหลือแค่เธอคนเดียวที่เป็นคนในครอบครัว เธอจะไม่แพ้เด็ดขาด！
คุณหมอกู้รู้ดีว่าห้ามอะไรเธอไม่ได้ คงทำได้แค่ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก
หมอมองไปทางใบหน้าอันขาวซีดของเธอ และเกิดความเป็นห่วง“อันอัน สุขภาพของหนู ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง？”
เฉียวอันอันได้ยินหมอถามแบบนั้นก็หัวเราะขึ้นมากับตัวเอง“ช่วงนี้แค่ใช้ชีวิตให้อยู่รอดไปวันต่อวันก็นับว่าดีแล้วค่ะ”
เห็นเธอหมดอาลัยตายอยากแบบนี้แล้ว คุณหมอกู้ก็อยากจะพูดปลอบเธอ แต่พยาบาลดันมาตามตัวเขาพอดี บอกว่าเป็นเคสด่วน หมอจึงได้แต่ขอตัวกลับก่อน
พอหมอเดินไปไกลแล้ว ที่โถงทางเดินหน้าประตูก็ปรากฏเงาของคนสองคน ทั้งสองหัวเราะกันคิกคัก
“ฟ้ามีตาจริงๆสินะ แม่คะ แม่คอยอยู่เคียงข้างพ่อยามยากลำบากมานาน แต่พ่อกลับไม่เหลือทรัพย์สมบัติอะไรไว้ให้พวกเราเลย นี่เป็นการตอบแทนที่สาสมแล้วสินะคะ”
ฉินเหลียนเหลือบมองเฉียวหยู่โม่ พูดออกมาอย่างเฉยชาว่า“ทุกอย่างเกิดขึ้นจากการตัดสินใจของคนเรา กว่าจะจัดการเรื่องคนบริจาคนั้นได้ก็เสียเวลาฉันไปมากโข ถ้าไม่มีตาแก่นี่อยู่ การจัดการสองพี่น้องนั่นก็คงยากยิ่งขึ้น”
“แม่คะ แม่คิดว่าเฉียวอันอันหาเงินได้มากขนาดนี้ เป็นเพราะคุณชายจิ้นให้เธอรึเปล่าคะ？หรือว่า ยัยแพศยาคนนี้จับคุณชายจิ้นไว้อยู่หมัดแล้ว？เขาจะกลับคำแล้วยกเลิกเรื่องงานแต่งของหนูมั้ยคะ？”เฉียวหยู่โม่คิดถึงตรงนี้ ใจเธอก็เต้นไม่เป็นจังหวะ
ถ้าหากว่าเฉียวอันอันยังคงทำกับคุณชายจิ้นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ แล้วตำแหน่งของเธอในตระกูลจิ้นจะไปอยู่ที่ไหนกันล่ะ เธอต้องส่งคนไปจัดการก่อน！
“ไม่ต้องห่วงลูกแม่ เธอจะได้ตายไปพร้อมกับไอ่แก่นั่น”ฉินเหลียนกำกระติกเก็บความร้อนในมือแน่น สายตาเธออำมหิต
已经是最新一章了
加载中
