已经是第一章了
ตอนที่8 สัญญาว่าจ้าง
ตอนที่8 สัญญาว่าจ้าง
สามวันเเล้ว
ข่าวที่เธอพยายามสร้างขึ้น กลับถูกคู่ประธานกับดาราดังคนหนึ่งเเย่งซีนไป
“บ้าเอ้ย เสียเปล่าหมดเลยเนี่ย”
“ไม่งั้นเราลองเข้าไปสมัครเป็นคนขายเป็นไง” ซูเมี่ยวอีเอ่ยบอก “อย่างน้อยเเกอาจจะกลายเป็นเเม่ค้าออนไลน์ที่มีชื่อเสียงก็ได้”
เธอไม่สนใจเเล้วมองบนใส่เธอ
สามวันก่อนไปชนท้ายรถคนอื่น เธอยังไม่ชำระใบเสร็จค่าซ่อมที่ได้มาเลย เธอคงไม่มีอารมณ์ไปเป็นพนักงานขายของออนไลน์หรอก
ค่าซ่อมห้าเเสนจะให้เธอไปเก็บมาจากไหนเนี่ย เเละที่ซวยไปกว่านั้นคือประกันไม่ช่วยจ่ายคืนให้ด้วย
เพราะฉะนั้นเธอก็เลยต้องจ่ายเงินทั้งหมดคืนด้วยตัวเอง
เธอดึงผ้าเช็ดตัวมาถือเเล้วเดินเข้าห้องน้ำเเต่ก็ไม่ลืมพูดทิ้งท้ายว่า “เห้อ ถ้าดีจริงยังไงสักวันก็ต้องมีคนเห็นค่า”
“เชอะ เเกเนี่ยนะมีดี รีบเข้าไปล้างหน้าตั้งสติเเล้วออกมากรอกใบสมัครนี่ซะ”
เธอเหมือนคิดอะไรได้ ยื่นหน้าเข้าไปถามเธอ “จะว่าไป อานหยางรู้มั้ยว่าเเกกลับมาเเล้ว”
เธอตอบกลับด้วยปากที่เต้มไปด้วยฟองขาว “อานหยางไม่รู้ เเละเเกก็ห้ามบอกเขาด้วย”
เธอตอบกลับ “เเล้วเเต่ เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องของเเก”
เธอเดินออกมาจากห้องน้ำ เอาหนังยางมารวบผมของตัวเองขึ้น “ที่จริงอานหยางไม่ได้อยากให้ฉันกลับมา ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน”
การที่เธอพูดถึงอานหยาง เธอจึงไม่ค่อยอยากรู้เรื่องนี้เท่าไหร่
เพราะการที่เธอเห็นเธอเงียบไป เธอจึงเดินเข้าไปกอดคแเธอเเล้วเอ่ยพูดขึ้น “เเละเเน่นอน ที่ฉันตัดสินใจกลับมาก็เพราะคิดถึงซูเมี่ยวอีผู้หญิงที่สวยที่สุดคนนี้ ผู้หญิงที่คิดถึงฉันทุกเช้าค่ำ ถ้าฉันยังไม่กลับมาก็คงจะใจร้ายมากเกินไปนะซิ มาๆ มาให้ฉันหอมซะดีๆ”
“เเหวะ ไปไกลๆ เลย ฉันยุ่งอยู่” เธอยกศอกไปศอกท้องเธอเบาๆ “สมกับเป็นผู้หญิงที่เคยใช้ชีวิตอยู่นอกเลยนะ ชอบพูดจาน่าขนลุก”
เธอเอาคางวางไว้บนโต๊ะเเล้วเอ่ยพูดขึ้น “เรื่องนี้ฉันจริงจัง การที่อานหยางตั้งใจหาเงินเพื่ส่งฉันไปเรียนเมืองนอก เขาคงจะลำบากไม่น้อย เพราะฉะนั้นฉันจึงอยากหางานทำ ไม่เเน่ฉันอาจจะช่วยให้เขาได้ไปเบิกธุรกิจที่นอกด้วย”
เธอเบ้ปาก “เมืองนอกมันน่าไปขนาดนั้นเลยหรอ เเละฉันก็ไม่เห็นเเกจะมีชีวิตที่ดีตรงไหนตอนอยู่ที่นั่น”
เธอตอบกลับ “เเกไม่เข้าใจหรอก ถ้าอานหยางได้ไปเมืองนอกกลับมา เขาคงจะไม่เหมือนฉันตอนนี้เเน่นอน”
บรรยากาศในห้องตกอยู่ในความเงียบ
เธอนิ่งเงียบไปโดยที่ไม่ตอบกลับอะไรเลย
เธอคิดไม่ถึง อานเนี่ยนฉือที่เกือบตายในอ้อมกอดของเธอเมื่อหลายปีก่อนจะกลายมาเป็นผู้หญิงที่เเข็งเเรงคนนี้ได้
เรื่องเมื่อหลายปีก่อน เธอก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก เธอรู้เเค่เพียงว่าอานเนี่ยนฉือเพื่อนตั้งเเต่เด็กของเธออยู่ๆ ก็ลาออก ไม่ได้ข่าวอยู่หลายเดือน
เเต่ภาพที่เธอเห็นในห้องวันนั้น เธอไม่มีวันลืม
ตอนนั้นเธอเป็นคนที่วิ่งตามหลังอานหยางไปที่โรงพยาบาล
ภาพในห้องที่เต็มไปด้วยสีเลือดสด ทั้งน่ากลัวเเละสยดสยอง
ตอนนั้นอานเนี่ยนฉือกำลังนอกนิ่งอยู่บนเตียงที่เต้มไปด้วยเลือด เป็นภาพที่ทำให้คนเห็นเเล้วต้องรู้สึกหวาดกลัว
เลือดที่ไหลออกมาไม่หยุด
ตอนนั้นเธอตัวสั่น กลัวจนไม่กล้าก้าวขาเข้าไป
已经是最新一章了
加载中
