ตอนที่ 485 แผนร้าย

ตอนที่ 485 แผนร้าย หรือเพราะว่าครั้งนี้เกิดเรื่องกับรุจาภา ท่านจิรชยาเลยมอบอำนาจให้กับญาณิดา? ญาณิดาสวมชุดสูทสีเทายืนอยู่ในห้องประชุมพลางมองบรรดาบอร์ดบริหารที่อยู่ตรงหน้าด้วยความใจเย็น เธอรู้ดีว่าคนพวกนี้เห็นผลประโยชน์ของตัวเองสำคัญที่สุด ส่วนใครจะเป็นผู้บริหารของบริษัทLGDพวกเขาไม่สนใจ ดังนั้นเธอต้องใช้ประโยชน์จากตรงนี้ “เชื่อว่าทุกคนคงจะทราบดีอยู่แล้วถึงจุดประสงค์ของการประชุมในครั้งนี้ ฉันจะไม่สาธยายให้มากความแล้ว วันนี้ฉันมาเป็นตัวแทนของคุณปู่เพื่อรับฟังความคิดเห็นของทุกคน” บรรดาบอร์ดบริหารได้ยินดังนั้นก็พากันเงียบ พวกเขาไม่รู้ว่าท่านจิรชยาหมายความว่ายังไง? ผ่านไปสักพักในที่สุดก็มีคนเปิดปากพูด “พวกเราก็ทำงานกับคุณรุจาภามานานเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอเหมือนกัน...เมื่อไหร่เธอจะกลับมา? เพราะในบริษัทก็มีเรื่องมากมายต้องจัดการคงไม่ดีหากปล่อยให้ตำแหน่งประธานว่างไว้แบบนี้!” ญาณิดากระพริบตาพลางกวาดตามองคนอื่นๆ ภายใต้บรรยากาศเงียบกริบเธอจึงเผยรอยยิ้มออกมา “ที่แท้ทุกคนก็เป็นห่วงเรื่องนี้นี่เองหรือ? ฉันบอกได้ว่าตอนนี้ทางตำรวจกำลังเร่งตามหาตัวอยู่แต่ก็ยังไม่มีข่าวคราว” เรื่องนี้กำลังเป็นไปตามแผนที่เธอวางไว้! “เฮอะ! แล้วจะให้พวกเรารอจนถึงเมื่อไหร่?” “คุณออกจากบริษัทก็เป็นเวลาพักใหญ่แล้วคงไม่รู้ว่าสัญญาระหว่างประเทศในครั้งนี้สำคัญมาก เนื่องจากตอนนี้คุณรุจาภาถูกลักพาตัวสร้างความไม่พอใจให้กับบริษัทDKกรุ๊ปเป็นอย่างมาก ถ้ายังยืดเยื้อต่อไปสัญญาที่วางแผนมาครึ่งปีฉบับนี้คงจะสูญเปล่าแล้วล่ะ!” “คุณหนูใหญ่ก็เคยดูแลบริษัทมาก่อนคงรู้ว่าตอนนี้เศรษฐกิจไม่ดีนัก บริษัทต้องการสัญญาความร่วมมือฉบับนี้! พวกเราก็ไม่ใช่คนไร้หัวใจเพียงแค่อยากหาคนมาดูแลบริษัทให้เร็วที่สุด คงไม่ผิดใช่ไหม?” “ใช่ๆ บริษัทLGDไม่ใช่เป็นของตระกูลวีรภัทรเมธีแต่เพียงผู้เดียวยังมีหุ้นของพวกเราอยู่ด้วย พวกเราแค่หวังดีกับบริษัทก็ไม่เห็นจะผิดตรงไหน! รบกวนคุณให้ท่านจิรชยาออกหน้าจัดการที!” พวกเขาต่างคนต่างแสดงความคิดเห็นแต่ญาณิดาตอบกลับง่ายๆเพียงประโยคเดียว “ตอนนี้คุณปู่ล้มป่วยเพราะเรื่องของคุณรุจาภาดังนั้น...” “เอ่อ...งั้นก็ให้คุณจิดาภากลับมาดูแลบริษัทสิ! ผมเคยได้ข่าวว่าท่านจิรชยาต้องการให้เธอกลับมารับช่วงต่อบริษัทLGD ไหนๆตอนนี้เธอก็พักการแสดงลาออกจากวงการแล้วจะได้กลับมาบริหารงานพอดี” ญาณิดาตกใจจนหน้าซีด ญาณิดายังไม่ทันได้ตอบโต้ก็มีผู้บริหารท่านหนึ่งออกมาคัดค้าน “เธอเป็นแค่นักแสดงจะมารับผิดชอบงานใหญ่แบบนี้ได้ยังไง! จะยกบริษัทให้นักแสดงคนหนึ่งเป็นคนดูแลงั้นหรือ? พวกคุณคิดได้ยังไง!” “นี่มันคนละเรื่องกัน เป็นนักแสดงเกี่ยวอะไรกับการรับช่วงต่อบริษัท? ผมเคยเห็นเอกสารที่ท่านจิรชยาเซ็นอนุมัติมีหลายฉบับที่คุณจิดาภาเป็นคนเรียบเรียง” “ยังไงผมก็ไม่เห็นด้วยที่จะให้เธอมารับตำแหน่งรักษาการแทนประธาน!” “งั้นคุณลองเสนอมาว่าใครสมควรจะมารับช่วงต่อ?” แค่พูดถึงจิดาภาบรรดาบอร์ดบริหารต่างก็แสดงความคิดเห็นแตกต่างกันออกไป มีบางส่วนที่ไม่ยอมรับจิดาภาเพราพวกเขาคิดว่าการให้นักแสดงหญิงคนหนึ่งมาจัดการงานใหญ่ขนาดนี้ ถ้าคนภายนอกรู้อาจจะโดนหัวเราะเยาะได้ เนื่องจากพวกเขาดูถูกอาชีพนักแสดงเพราะคิดว่ามันเป็นอาชีพที่ขายหน้าตา... “ผมคิดว่าถ้าพวกคุณไม่เห็นด้วยที่จะให้คุณจิดาภามาจัดการงั้นให้คุณญาณิดามาจัดการแทนเป็นไง!” จู่ๆก็มีคนเสนอชื่อญาณิดา และญาณิดาเองก็คิดไม่ถึงว่าจะมีคนเสนอชื่อเธอ ความจริงแล้วคนส่วนใหญ่ที่นั่งอยู่ในที่นี้ก็คิดแบบนี้เพียงแต่พวกเขาไม่รู้ว่าท่านจิรชยาจะว่ายังไงดังนั้นจึงไม่มีใครเสนอขึ้นมา ญาณิดาได้ยินดังนั้นก็เผยรอยยิ้มพลางทำตัวให้ดูน่าเชื่อถือ “ฉันเข้าใจความรู้สึกของทุกคนเพราะทุกท่านในที่นี้ก็ทุ่มเทให้บริษัทมามากคงคาดหวังให้บริษัทเจริญรุ่งเรื่องมากขึ้น เกิดเรื่องแบบนี้กับคุณน้าพวกเราคนในครอบครัวก็เป็นห่วง ตอนนี้ตำแหน่งรักษาการแทนประธานยังไม่แน่นอน แต่ฉันสามารถบอกทุกท่านในที่นี้ได้ว่าตระกูลวีรภัทรเมธีของเราจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังแน่นอน” “ที่ผ่านมาฉันก็เคยทำเรื่องผิดพลาดไปบ้างทำให้คุณปู่ไม่สบายใจ แต่ตอนนี้ฉันปรับปรุงตัวแล้วฉันยินยอมที่จะเริ่มงานจากระดับล่างเพื่อแสดงถึงความจริงใจ ขอให้ทุกคนอดใจรอก่อน” พอเธอพูดแบบนี้ก็มีผู้บริหารหลายคนที่รู้สึกว่าให้เธอมารับตำแหน่งรักษาการแทนประธานก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลว ดังนั้นตอนนี้ความคิดเห็นในห้องประชุมจึงแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนจิดาภา อีกฝ่ายหนึ่งสนับสนุนญาณิดา บรรดาบอร์ดบริหารต่างก็ยืนหยัดในความคิดของตัวเองจนไม่สามารถหาข้อสรุปได้ “แต่ผมได้ยินมาว่าคุณจิดาภาปฏิเสธข้อเสนอของท่านจิรชยามาโดยตลอดเธอไม่สนใจงานบริหารเลยสักนิด ไม่งั้นเธอคงไม่ออกจากบ้านเพื่อเข้าวงการบันเทิงตั้งแต่แรก” เมื่อผู้บริหารคนนี้พูดจบ ญาณิดาก็ยิ้มกว้างกว่าเดิม จิดาภาปฏิเสธท่านจิรชยาหลายต่อหลายครั้งจริงๆ... “งั้นก็ให้คุณญาณิดามารับตำแหน่งรักษาการแทนประธานเถอะ!” “รีบตัดสินใจเถอะให้ทางDKกรุ๊ปรอต่อไปไม่ดีแน่” พอเห็นสถานการณ์ตรงหน้า ญาณิดาก็รู้ว่าแผนการของเธอใกล้ความเป็นจริงเข้าไปทุกที ทว่าเธอก็ยังใจเย็นอยู่และในตอนนี้เธอต้องสุขุมมากกว่าเดิมเพื่อที่จะได้การยอมรับมากขึ้นจากบอร์ดบริหาร “ขอบคุณทุกท่านนะคะที่ยอมรับในตัวฉันแต่ตอนนี้จะโต้แย้งกันต่อไปก็ไม่ใช่วิธีที่ดี” “งั้นก็มาโหวตกัน!” มีคนเสนอขึ้นมา นี่คงจะเป็นวิธีที่ยุติธรรมที่สุดแล้ว ญาณิดาก็เห็นด้วยกับข้อเสนอนี้ ความจริงแล้วเธอติดสินบนผู้บริหารหลายคนอย่างลับๆบวกกับสถานการณ์ที่เห็นเมื่อกี้คงจะสามารถเอาชนะจิดาภาได้ แต่เรื่องที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ผสสรุปคือเธอและจิดาภาได้คะแนนเสียงเท่ากัน! “แล้วตอนนี้จะทำยังไง?” “ผมทนไม่ไหวแล้ว พวกคุณจะให้นักแสดงมารับตำแหน่งรักษาการแทนประธานจริงๆหรือ?” “ใจเย็นๆก่อนนะคะ คนยังไงก็ต้องมีทางออกแน่ งั้นฉันกลับไปถามความเห็นของคุณปู่ก่อนดีไหมคะแล้วให้คุณปู่เป็นคนตัดสินใจ” ญาณิดาเสแสร้งทำตัวอ่อนน้อมถ่อมตน “มีทางออกไหนอีก? คนพวกนี้บ้าไปแล้วที่จะเอานักแสดงมารับตำแหน่ง!” “ถ้าให้เธอมารับตำแหน่ง ผมจะถอนหุ้นตอนนี้เลย!” หลังจากผลโหวตออกมาเสมอกันความขัดแย้งในห้องประชุมก็หนักกว่าเดิม ทุกคนไม่รู้ว่าจะเลือกใครดีระหว่างจิดาภาหรือญาณิดา ในขณะนั้นท่านจิรชยาก็วิดิโอคอลเข้ามา บรรดาบอร์ดบริหารจึงจำเป็นต้องเงียบก่อนเพื่อฟังความเห็นของท่านจิรชยา “ผมรู้ว่าทุกคนเป็นห่วงสถานการณ์ในบ้านของผม ผมสามารถบอกทุกคนได้ว่ารุจาภาถูกลักพาตัวที่ต่างประเทศจริงตอนนี้ยังหาตัวไม่พบ ทุกคนในวีรภัทรเมธีต่างก็เป็นกังวล เหตุการณ์ในครั้งนี้ส่งผลกระทบต่อบริษัทแต่ผมได้ขอโทษทางDKกรุ๊ปด้วยตัวเองแล้ว ทางนั้นยอมให้เวลาอีกสองวัน” “เพื่อรักษาผลประโยชน์ของบริษัท พรุ่งนี้ผมจะประกาศว่าใครจะมารับตำแหน่งรักษาการแทนประธาน” ญาณิดายิ้มออกมาอย่างได้ใจ ตอนนี้คนที่อยู่เคียงข้างท่านจิรชยาและมีความสามารถที่สุดก็คือเธอ! คิดไม่ถึงว่าเรื่องมันจะง่ายกว่าที่เธอคาดคิดไว้ พอถึงวันพรุ่งนี้ท่านจิรชยาก็จะประกาศว่าเธอคือผู้รับตำแหน่ง เมื่อข่าวการตายของรุจาภามาถึงเธอก็สามารถเอาบริษัทคืนมาได้อย่างถูกต้องเสียที!