已经是第一章了
บทที่ 6 องค์หญิง ลู่ หย่าหลิว
\"เปิ่นกง เคยได้ยินมาว่าสตรีชาวเผ่าหนานนั้นร่ายรำได้งดงามนัก จักเป็นการรบกวนเจ้าหรือไม่องค์หญิงหากเปิ่นกงจะให้เจ้าร่ายรำให้ชมสักเพลง\"
ชาวเผ่าหนานต่างตกใจเสียอาการพักหนึ่งแต่ไม่พ้นสายตาของเต๋อเฟยไปได้ กิริยาช้อนตามองชินอ๋องนั้นพระนางย่อมเห็น จะโทษก็โทษตัวเองเถิดที่คิดจะมาเป็นคู่แข่งกับหลานสาวนาง
\"ได้เพคะ\"
ด้วยศักดิ์การเป็นองค์หญิงถึงจะเป็นองค์หญิงเผ่านอกด่านแต่นางก็ไม่เคยถูกย่ำยีศักดิ์ศรีให้มัวหมอง ได้แต่ทนกล้ำกลืนความอัปยศนี้ไว้ เหลาขุนนางจากเผ่าหนานต่างก้มหน้าไม่อาจทนดูให้องค์หญิงต้องเสื่อมเกียรติไปมากกว่านี้
เสียงเพลงดังขึ้น ร่างน้อยบอบบาง มีส่วนเว้าส่วนโค้งงดงาม วาดท่วงท่าร่ายรำไปตามจังหวะอย่างเย้ายวน ช้อนตาไปทางชินอ๋องกลับต้องผิดหวัง แม่แต่ปลายตามาพระองค์ยังไม่ทำ ในขณะที่บุรุษทุกคนต่างจับจ้องนางแม้แต่ฮ่องเต้เองยังตกตะลึง แล้วเหตุใดบุรุษที่นางหมายปอง จึงได้เมินเฉยนัก เมื่อร่ายรำจนจบเพลงเสียงปรบมือมากมายไม่ได้ทำให้นางรู้สึกดีขึ้นเลย
\"ช่างเป็นการร่ายรำที่งดงามนักใช่หรือไม่เพคะฝ่าบาท\" หยางฮองเฮาตรัสชมอย่างพอพระทัย
\"ถูกแล้วหรงเออร์ งดงามจริงๆ หรือเจ้าว่าอย่างไร ชินอ๋อง\"
\"พะยะค่ะ\" คนถูกถามตอบเพียงสั้นๆ แล้วกลับไปสนใจจอกเหล้าในมือต่อ องค์หญิงหย่าหลิวถึงกับหน้าเผือดสีลงไปอีก
เฮ้ออออ เจิ้นพยายามช่วยเจ้าแล้วนะแต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จ
\"เจ้าอยากได้สิ่งใดเป็นรางวัล ถ้าเจิ้นให้ได้ เจิ้นจะให้\"
\"หม่อมฉันไม่ปราถนาสิ่งใดเพคะ เพียงทำตามประสงค์ของพระบิดาในการเจริญสัมพันธไมตรีให้ลุล่วงเพคะ\"
\"เฮ้อออ เราเองก็อยากให้เจ้าสมหวัง แต่ในสาสน์ข้อสุดท้ายเราคงให้เจ้าไม่ได้\"
ใบหน้างามเงยสบพระพักตร์ฮ่องเต้อย่างต้องการคำตอบให้กระจ่าง
\"ลู่ อันอ๋องนั้น ต้องการเชื่อมสัมพันธไมตรีโดยการ
อภิเสกสมรส ระหว่าง ชินอ๋อง และองค์หญิง หย่าหลิว\"
งานเลี้ยงมีเสียงพูดคุยกัน ส่วนใหญ่เป็นทางฝั่งสตรีที่ทั้งตกใจ และไม่พอใจแต่ใครจะกล้าโวยวายกันเล่า
\"ข้า ไม่ แต่ง\"
เสียงจอแจเงียบในทันที ที่ชินอ๋องเอ่ยจบ
องค์หญิงหย่าหลิว กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ทำไมพระองค์ถึงพระทัยร้ายกับนางขนาดนี้ ได้แต่ส่งสายตาตัดพ้อน้อยใจไปให้ แต่สายตาที่มองกลับมามีแต่ความเย็นชา
\"เหตุใดเล่าฝ่าบาท แบบนี้กระหม่อมจะทูลลู่อันอ๋องว่าอย่างไร\"
ขุนนางเผ่าหนานถามอย่างไม่พอใจ นี่แคว้นจ้าวจะเล่นตลกอันใด ให้องค์หญิงของตนเป็นตัวตลกงั้นหรือ
\"ชินอ๋อง ได้รับพระราชทานพระราชโองการจากอดีตฮ่องเต้ ให้สามารถเลือกคู่ครองเองได้ ไม่ว่าผู้ใดก็มิสามารถบังคับ ถ้าพระองค์ไม่เต็มพระทัย\"
หยางฮองเฮาตรัสตอบให้ได้ยินทั่วทุกคน
เต๋อเฟยกำมือแน่น ไม่คิดว่าชินอ๋องจะมีราชโองการแล้วเยี่ยงนี้แผนการขอสมรสพระราชทานให้แก่หลานสาวคงทำไม่ได้แล้ว เจ็บใจนัก
องค์หญิงหย่าหลิวเมื่อได้ฟังเหตุผลจากฮองเฮาก็ได้แต่ยอมรับ
\"ถึงอย่างไร การเชื่อมสัมพันธไมตรีก็ยังต้องเกิดขึ้น\"
\"องค์หญิง ลู่ หย่าหลิว รับราชโองการ\"
นางรีบคุกเข่าลงทันที
\"องค์หญิง ลู่ หย่าหลิว มีรูปโฉมงดงาม มีใจกตัญญูทำหน้าที่เจริญสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้น แต่งตั้งให้เป็นเสียนเฟย จบราชโองการ\"
\"หม่อมฉัน ลู่ หย่าหลิว รับราชโองการ ขอจงทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น หมื่นปี\"
已经是最新一章了
加载中
