บทที่1 บทนำ   1/    
已经是第一章了
บทที่1 บทนำ
\"พิมพ์มาแล้วเหรอลูก นั่งลงก่อนสิ\" ชัยวัชบอกลูกสาวบุญธรรมของตัวเองที่เดินเข้ามาในห้องรับแขกเพราะเขาเรียกพบ \"คุณพ่อเรียกพิมพ์มีเรื่องอะไรเหรอคะ\" มองหน้าชัยวัชที่มีสีหน้าเคร่งเครียด \"หนูก็เรียนจบแล้ว พ่ออยากให้หนูช่วยอะไรพ่อหน่อย\" หันมามองหน้ากนกวรรณภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆ \"จะให้หนูช่วยเรื่องอะไรคะ\" พิมพ์มองหน้าชัยวัชอยากรู้เรื่อง \"คือ บ้านเรากำลังจะถูกยึด พ่ออยากให้หนูไปอยู่กับเจ้าหนี้เพื่อบ้านของเรา\" ตัดสินใจบอกออกไปตรงๆ \"พ่อขอเขาผ่อนผันไปก่อนไม่ได้เหรอคะ\" พิมพ์เริ่มนั่งไม่ติดอยู่ๆจะให้เธอไปอยู่กับใครที่ไหนก็ไม่รู้ \"พ่อขอเขาหลายครั้งแล้ว แต่เราก็ไม่มีเงินให้เขาอยู่ดี\" ชัยวัชพูดไปตามความจริง \"แล้วไม่มีทางอื่นแล้วเหรอคะ\" พิมพ์มองหน้าชัยวัชกับกนกวรรณสลับกันไปมา \"พ่อมองไม่เห็นทางแล้วจริงๆเราเป็นหนี้เขาเยอะเกินไปจนไม่มีปัญญาหามาจ่ายเขา\" ชัยวัชกุมขมับของตัวเอง \"แล้วมันเท่าไหร่กันคะ\"ถามออกไปเพราะความอยากรู้ \"สิบล้าน \" ตัดสินใจบอกพิมพ์ไป  \"สิบล้านเลยเหรอคะ! \" พิมพ์ตกใจกับจำนวนเงินทำไมเธอไม่เคยรู้เลยว่าชัยวัชเป็นหนี้มากมายขนาดนั้น \"ใช่ พ่อถึงอยากให้หนูไปอยู่กับเขาแทนเพราะเราไม่มีเงินจ่ายเขาเลย\" ชัยวัชมองหน้าพิมพ์ที่น้ำตาคลอเบ้า \"แล้วทำไมเราถึงเป็นหนี้เขาเยอะขนาดนั้นคะ\" มองหน้าชัยวัชน้ำตาค่อยๆไหลนองหน้า \"จะอยากรู้ไปทำไม รู้แค่ว่าไปอยู่เพื่อครอบครัวของเราก็พอแล้ว\" พูดจบชัยวัชก็เดินออกไปจากห้อง พิมพ์รีบเดินตามหลังชัยวัชไปติดๆเพื่อถามสาเหตุของการเป็นหนี้ \"คุณพ่อเดี๋ยวก่อนค่ะ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย\" พิมพ์เดินไปคว้าเเขนของชัยวัชไว้ \"จะอยากรู้ไปทำไมแกมีหน้าที่ทำตามคำสั่งของฉันเท่านั้น\" ชัยวัชตวาดใส่หน้าพิมพ์ด้วยความโกรธ \"คุณพ่อทำไมต้องโกรธพิมพ์ขนาดนั้นด้วย\" พิมพ์ตกใจที่ชัยวัชตวาดใส่เธอเสียงดัง \"แกจำใส่หัวไว้เลยนะ ว่าแกมันก็แค่เด็กที่ฉันเก็บมาเลี้ยงไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายเรื่องของฉันมากเกินไป\" ชัยวัชพูดออกมาไม่แคร์ความรู้สึกของพิมพ์เลยสักนิด \"ค่ะ พิมพ์รู้ตัวดีว่าพิมพ์เป็นใครมาจากไหน ถ้าไม่ได้คุณพ่อกับคุณแม่อุปการะเลี้ยงดู ป่านนี้พิมพ์คงไม่ได้เรียนหนังสือจนจบในวันนี้ พิมพ์จะไม่ถามอะไรอีกพิมพ์จะทำตามที่คุณพ่อต้องการทุกอย่างค่ะ\" เดินเข้าไปสวมกอดชัยวัชไว้แน่นพร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้น ชัยวัชได้แต่นิ่งชะงักไปกับกระทำของพิมพ์จึงยกมือขึ้นมาลูบผมเธอเบาๆ เขาได้แต่หวังว่าความอ่อนโยนของพิมพ์จะทำให้เจ้าหนี้ของเขารักพิมพ์ได้อย่างง่ายดาย พิมพ์ผลักออกจากชัยวัชแล้วก็หันไปกอดกนกวรรณทันที กลัวเหลือเกินถ้าเธอไปแล้วจะไม่ได้กลับมาอีก หลังจากที่สงบสติอารมณ์เรียบร้อยแล้วทั้งสามคนพ่อแม่ลูกจึงกลับมานั่งคุยกันใหม่อีกครั้ง \"เอาละเมื่อพิมพ์เข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อถึงอยากให้พิมพ์ไป พ่อจะไปคุยกับเขาก่อนว่าจะรับข้อเสนอของพ่อไหม \" พูดไปอย่างใจเย็น  \"แล้วถ้าเขาไม่รับข้อเสนอแล้วเราจะทำยังไงกนต่อไปคะ\" พูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล \"พ่อจะลองไปคุยกับเขาก่อนก็แล้วกัน ได้คำตอบยังไงแล้วพ่อจะมาบอกอีกที\" ชัยวัชถอนหายใจเบาๆ \"ค่ะ \"รับคำสั้นๆ  พิมพ์จำใจต้องยอมไปถึงไม่รู้สาเหตุของการเป็นหนี้เลยก็ตามและต้องการตอบแทนพระคุณของท่านทั้งสองที่รับเธอมาเป็นลูกเพราะทั้งสองคนไม่มีลูกสักคนแต่ไม่นึกเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่เธอต้องมาจากท่านทั้งสองไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง ชัยวัชเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรออก \"ฮัลโหล สวัสดีครับคุณปีเตอร์อยู่ไหม\"กรอกเสียงใส่โทรศัพท์ \"ไม่อยู่ครับ ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรหรือเปล่าครับ\"เสียงปลายสายตอบกลับ \"พอดีผมอยากพบคุณปีเตอร์หน่อย\" พูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล \"ผมว่ามาพบที่คาสิโนดีกว่าครับ เพราะช่วงนี้คุณปีเตอร์ชอบมาอยู่บ่อยๆ\" เสียงปลายสายแนะนำ \"ก็ได้ครับผมจะไปพบเขาที่นั้นเอง\" พูดจบแล้วก็วางสายทันที
已经是最新一章了
加载中