บทที่8 งานใหม่(เป็นของเขา)   1/    
已经是第一章了
บทที่8 งานใหม่(เป็นของเขา)
หลังจากที่ปีเตอร์ออกมาจากห้องของพิมพ์ ก็กลับเข้าไปรอมาร์สกับเควินในห้องของตัวเองนั่งรอสักพักบอดี้การ์ดทั้งสองคนก็กลับเข้ามาในห้อง \"เป็นยังไงบ้าง จัดการไอ้เลวนั้นเรียบร้อยแล้วใช่ไหม\"เอนหลังพิงเก้าอี้ \"เรียบร้อยดีครับ ผมจัดการสั่งสอนและไล่มันออกไปแล้ว\" เควินรายงาน \"ดีนะที่ฉันให้พวกนายเคยสอดส่องดูกล้องวงจรปิดอยู่ตลอด ถ้าไม่อย่างงั้นเราคงไปช่วยไว้ไม่ทันแน่\"พูดพลางถอนหายใจเบาๆ \"แล้วคุณพิมพ์เป็นอะไรไหมครับ\"เควินถามด้วยความเป็นห่วง \"ดูจากร่างกายภายนอกก็ไม่มีอะไรเสียหาย มีแต่ตกใจกลัวก็เท่านั้น\"พูดไปแต่ในหัวกลับนึกถึงหน้าอกเปล่าเปลือยของพิมพ์ขึ้นมาเสียดื้อๆ \"ผมว่าถ้าปล่อยให้เธออยู่ตามลำพังอีกคงไม่ดีแน่ อาจจะมีใครคิดไม่ดีกับเธออีกก็ได้นะครับ\"เควินออกความเห็น \"ฉันรู้ วันพรุ่งนี้ฉันจะให้เธอมาทำงานกับฉันเอง\" ยกยิ้มมุมปาก \"ครับนาย\" รับคำแล้วลอบมองหน้าปีเตอร์ที่ทำสีหน้ายากที่จะคาดเดาได้ \"พรุ่งนี้เช้านายก็ไปเรียกเธอมาพบฉันด้วยก็แล้วกัน\" ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปตรงกระจกผนังห้องแล้วมองออกไปข้างนอก \"ครับนาย\"รับคำสั้นๆ \"หมดธุระแล้วออกไปพักเถอะ\"พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เมื่อได้รับคำสั่งบอดี้การ์ดทั้งสองคนก็เดินออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ วันต่อมา พิมพ์กำลังแต่งตัวหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ วันนี้เธอใส่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ขายาวและมัดผมหางม้าแต่งหน้าอ่อนๆยิ่งทำให้ดูอ่อนวัยพร้อมกับทาริมฝีปากด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนทำให้ริมฝีปากดูอวบอิ่มมากยิ่งขึ้น ก๊อก   ก๊อก เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพิมพ์จึงรีบเดินไปเปิดประตูเจอมาร์สกับเควินยืนรออยู่ตรงหน้าห้อง ทั้งสองคนส่งยิ้มให้เธอ \"นายรอคุณอยู่ข้างในห้องไปพบได้เลยครับ\"เควินบอกไปตามที่ปีเตอร์สั่ง \"ค่ะ ฉันจะไปดี๋ยวนี้\" ปิดล็อคห้องแล้วกำลังจะเดินไปยังห้องของปีเตอร์แต่บอดี้การ์ดทั้งสองคนกลับยืนนิ่งไม่เดินตามเธอมา \"ไม่เข้าไปด้วยกันเหรอคะ \"พิมพ์ถามด้วยความสงสัย \"ไม่ครับ นายสั่งให้พวกผมรออยู่ข้างนอก\" มาร์สส่งยิ้มให้พิมพ์ \"ค่ะ\"รับคำแล้วเดินตรงไปยังหน้าห้องของปีเตอร์พร้อมกับเคาะประตูสองสามทีก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง  พอพิมพ์เข้าไปในห้องก็เดินไปหยุดหน้าโต๊ะทำงานของปีเตอร์ ที่กำลังก้มหน้าอ่านหนังสือพิมพ์อยู่เงียบๆ \"มาแล้วเหรอ\"เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์ \"ค่ะ\"มองหน้าปีเตอร์ที่ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหว \"สำหรับงานใหม่ของเธอคือดูแลทำความสะอาดห้องของฉันทั้งหมด\"ลุกขึ้นจากเก้าอี้ \"ค่ะ\"กวาดสายตามองไปทั่วห้องทำงานของปีเตอร์ \"ไม่ได้มีแค่ห้องนี้หรอกตามฉันมา\"ปีเตอร์เดินนำพิมพ์ไปยังหน้าประตูห้องนอนของตัวเองที่อยู่ติดกับตู้เก็บหนังสือในห้องทำงานของเขา  พอปีเตอร์เปิดประตูก็เดินนำเข้าไปก่อนพิมพ์จึงเดินตามหลังไปติดๆ กวาดสายตามองไปทั่วห้องที่กว้างขวางและตกแต่งอย่างมีสไตล์ พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์ที่พาเธอเดินสำรวจไปทั่วห้อง ซึ่งข้างในก็มีครบทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเตียงนอน ห้องน้ำและห้องแต่งตัวที่แยกออกไปอีกห้องหนึ่ง \"เป็นไงพอจะทำได้ไหม\"ปีเตอร์หยุดเดินแลัวหันหน้าไปถามพิมพ์ที่เดินตามหลังเขา \"ทำได้ค่ะ\" ตอบพลางมองไปที่เตียงนอนที่ยังไม่ได้เก็บให้เรียบร้อย \"ทำได้ก็ดี แต่อย่างแรกเธอต้องชงกาแฟให้ฉันก่อน\"เดินออกจากห้องไป \"ค่ะ\"รับคำแล้วเดินตามหลังปีเตอร์ออกไป พอทั้งสองคนเดินมาตรงหน้าเคาร์เตอร์ชงเครื่องดื่ม ปีเตอร์จึงสอนชงกาแฟตามรสชาติที่เขาดื่มเป็นประจำทุกวันให้พิมพ์ดู จริงๆแล้วถ้าวันไหนที่เขาขี้เกียจชง เขาก็จะสั่งให้พนักงานชงให้แล้วเอาขึ้นมาส่งถึงห้อง \"ไหนเธอลองชงตามที่ฉันชงให้เธอดูอย่างเมื่อกี้ซิ\" บอกพิมพ์หลังจากที่ชงกาแฟแรกให้เธอดู \"ค่ะ\"พิมพ์รับคำแล้วหยิบแก้วกาแฟเปล่าขึ้นมาพร้อมกับตักกาแฟและส่วนประกอบอื่นๆตามสูตรของปีเตอร์แล้วกดน้ำร้อนใส่แก้วคนให้เข้ากัน \"ได้แล้วค่ะ\"ยื่นแก้วกาแฟที่เพิ่งชงเสร็จใหม่ๆให้ปีเตอร์  ปีเตอร์ยื่นมือไปรับแก้วกาแฟมาแล้วยกขึ้นดื่มทันที โดยลืมไปว่ายังร้อนอยู่ \"โอ๊ย!\" อุทานออกมาทันที เมื่อน้ำกาแฟร้อนๆลวกปากของตัวเอง \"คุณเป็นอะไรคะ\" ถามด้วยความตกใจ \"กาแฟมันลวกปากฉันนะสิ \" นิ่วหน้าเจ็บปากตัวเอง พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นจึงรีบเทน้ำเย็นใส่แก้วแล้วส่งให้ปีเตอร์ดื่มทันที  \"เป็นยังไงบ้างคะ หายหรือยัง\"ถามด้วยความเป็นห่วง \"ฉันไม่เป็นไรแล้ว ฉันรีบดื่มไปหน่อยลืมไปว่ากาแฟมันยังร้อนอยู่\" วางแก้วน้ำดื่มลงบนเคาน์เตอร์ \"ฉันผิดเองค่ะ ที่รีบยื่นใหัคุณดื่ม\"ก้มหน้าสำนึกผิด \"ช่างเถอะ เธอไปทำความสะอาดห้องนอนของฉันก่อนก็แล้วกัน\" พูดพลางเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้โต๊ะทำงาน \"ค่ะ \"รับคำแล้วเดินออกจากห้องไปเพื่อไปเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดต่างๆแล้วเดินกลับเข้ามาใหม่ตรงไปในหัองนอนทันที  พอเข้าไปในห้องพิมพ์ก็จัดการกวาดถูทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมของห้อง ใช้เวลาไม่นานก็ทำเสร็จ จากนั้นก็ออกมาจากห้องนอนมาทำในส่วนของห้องทำงานต่อ ปีเตอร์ก็นั่งมองพิมพ์ทำความสะอาดไปเพลินๆ จนเสร็จเรียบร้อย \"ฉันทำเสร็จแล้วขอตัวลงไปทานข้าวก่อนนะคะ\" บอกกล่าวปีเตอร์ก่อนที่จะออกจากห้องไป \"ไปสิ ทานเสร็จแล้วก็กลับมาด้วยฉันยังมีงานใหัเธอทำอยู่\" มองหน้าพิมพ์อย่างมีเลศนัย \"ค่ะ\"รับคำแล้วเดินออกจากห้องไป พอพิมพ์เดินเข้าไปในห้องอาหารก็เจอเอวากับเอมี่พอดี เธอจึงตักอาหารแล้วไปนั่งร่วมโต๊ะกับทั้งคู่ \"พิมพ์ฉันเสียใจด้วยนะ ที่เธอโดนแม็คทำร้าย\"เอมี่เอ่ยขึ้น \"จ้ะ ขอบใจนะที่เป็นห่วง\"ส่งยิ้มให้เอมี่ \"ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม็คจะเปลี่ยนไปได้ขนาดถึงนี้\" เอมี่ส่ายหน้าเบาๆ \"โชคดีนะ ที่คุณปีเตอร์ไปช่วยเธอไว้ได้ทัน ถ้าไม่ทันนะฉันไม่อยากจะคิดเลย\"เอวาทำหน้าหวาดเสียว \"ใช่ฉันโชคดีมากที่คุณปีเตอร์เขามาช่วยฉันไว้ทัน\"พิมพ์ยิ้มน้อยๆ \"ว่าแต่คุณปีเตอร์ให้เธอทำงานอะไรเหรอ\"เอวาถามขึ้น \"ก็งานทำความสะอาดทั่วไปนั้นแหละ\" ตอบออกไปตามตรง \"แน่ใจนะ ว่าทำความสะอาดทั่วไปไม่ใช่ทำความสะอาดตัวเขา\" เอวาหัวเราะเสียงดัง \"ระวังนะพิมพ์ เขาอาจจะให้เธอทำความสะอาดตัวเขา อย่างที่เอวาพูดก็ได้\"เอมี่เอ่ยเสริมขึ้น เอวากับเอมี่หัวเราะชอบใจกันใหญ่ พิมพ์ได้แต่ยิ้มรับเท่านั้น ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆเธอก็คงต้องยอมเขาเพราะเขามีสิทธิ์ในตัวเธออย่างไม่ต้องสงสัย เงินสิบล้านแลกกับตัวเธอ เขายังขาดทุนเสียด้วยซ้ำ หลังจากที่ทานข้าวเสร็จพิมพ์ก็กลับขึ้นไปหาปีเตอร์ในห้องตามที่เขาสั่งไว้ พอเข้าไปในห้องก็เห็นปีเตอร์นั่งพิงหลังกับเก้าอี้หลับตาอยู่ พิมพ์ได้แต่ยืนมองหน้าอันหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ของเขาไปเพลินๆจนปีเตอร์ลืมตาขึ้นมาสบตากับพิมพ์พอดี พิมพ์จึงรีบหลบสายตาจากปีเตอร์ทันที  \"มาแล้ว ทำไมไม่เรียกฉันล่ะ\"มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา \"คือฉันเพิ่งมาถึงเองค่ะ แล้วคุณไม่ทานข้าวเหรอคะ \"พูดพลางก้มหน้าลงไม่ยอมสบตาเขา \"ฉันยังไม่หิว มานวดไหล่ให้ฉันหน่อย ปวดเมื่อยไปหมดแล้วเนี่ย\" ขยับตัวนั่งหลังตรงพร้อมกับบิดคอไปมาแก้ปวดเมื่อย \"ค่ะ \" พิมพ์เดินเข้าไปยืนด้านหลังเก้าอี้แล้วใช้มือทั้งสองข้างจับนวดไหล่ให้ปีเตอร์ตามที่เขาต้องการ  \"นวดให้มันแรงๆกว่านี้อีกสิ\"ออกคำสั่งเมื่อไม่ได้ดังใจ พิมพ์จึงออกแรงบีบนวดเพิ่มขึ้นอีก ตามที่เขาสั่ง นวดไปได้สักพักปีเตอร์ก็ยื่นมือไปจับมือเธอไว้ พิมพ์จึงหยุดนวดทันที \"มีอะไรหรือเปล่าคะ\" ถามด้วยความสงสัย \"เปล่าแค่ฉันอยากทำอย่างอื่นมากกว่า\" จับมือพิมพ์แล้วดึงให้เธอมานั่งลงบนตักตัวเอง \"คุณจะทำอะไรคะ\"ยอมนั่งลงบนตักปีเตอร์แต่โดยดี  \"เธอพร้อมหรือยังที่จะเป็นของฉัน\" โอบเอวพิมพ์ที่นั่งอยู่บนตักเขาพร้อมกับถามออกไปตรงๆ \"เอ่อ คือฉัน\"พูดไม่ออกได้แต่ก้มหน้าลงไม่ยอมมองหน้าปีเตอร์ \"คืออะไร ก็พูดมาสิ\"ใช้มือจับเชยคางพิมพ์ให้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเขา \"คือ ฉันไม่เคยและก็กลัวด้วย\"พูดออกไปตามตรง มองหน้าปีเตอร์อย่างเขินอาย \"ฉันก็นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่เองเดี๋ยวฉันจะสอนให้\" ยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของพิมพ์ พิมพ์ได้แต่นั่งก้มหน้าไม่คิดเลยว่าเวลานี้จะมาถึง ความสาวที่เธอตั้งใจจะรักษาไว้เพื่อมอบให้กับเจ้าบ่าวในคืนวันแต่งงานจะต้องมาเสียให้กับคนที่ไม่ได้แต่งงานกันด้วยซ้ำ  \"ลุกขึ้นได้แล้ว ตามฉันมา\"ปีเตอร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปเปิดประตูห้องนอน  พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์เข้าไปในห้อง พอปิดประตูเท่านั้น ปีเตอร์ก็เดินเข้าไปสวมกอดเธอแล้วช้อนอุ้มเธอวางลงบนเตียงนุ่ม พิมพ์ได้แต่นอนอยู่นิ่งๆมองหน้าอันหล่อเหลาของเขา  \"เธอพร้อมแล้วใช่ไหม\" นอนลงข้างพิมพ์ใช้มือลูบไล้ไปบนใบหน้าหวานของเธอ \"ค่ะ ฉันพร้อมแล้ว\"เพราะไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือตอนไหนเธอก็ต้องตกเป็นของเขาอยู่ดี พอพิมพ์ตอบตกลงปีเตอร์ก็ประกบจูบริมฝีปากอ่อนนุ่มของเธอ อย่างอ่อนโยนค่อยๆจูบดูดดึงเบาๆและใช้ลิ้นซอกซอนเข้าไปในโพรงปากพร้อมกับใช้ลิ้นเกี่ยวตวัดพันลิ้นเธอไปมาไม่นานก็ถอนริมฝีปากออกเปลี่ยนมาจูบไซ้ซอกคออันขาวเนียน จนพิมพ์เริ่มเคลิบเคลิ้มมีอารมณ์ร่วมกันกับเขา ปีเตอร์จึงจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนไม่เหลือติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว  พิมพ์เห็นร่างเปล่าเปลือยของปีตอร์แล้วก็แอบตกใจเล็กน้อย เพราะส่วนร่างกายของเขาดูแข็งแรงจนเกินไปจนเธอไม่กล้ามอง ปีเตอร์ทำท่าจะถอดเสื้อผ้าให้เธอ พิมพ์จึงลุกนั่งขยับตัวถอยห่างจากปีเตอร์เล็กน้อย \"เดี๋ยวฉันถอดเองดีกว่าค่ะ\" พูดพลางถอดเสื้อยืดออกตามด้วยเสื้อชั้นในวางลงข้างเตียง จากนั้นก็ถอดกางเกงยีนส์ขายาวออกเผยให้เห็นกางเกงชั้นในสีขาว เธอก็ถอดมันออกอย่างไม่ลังเล จนร่างเปล่าเปลือยล่อนจ้อน \"ถอดเสร็จแล้วก็เข้ามาใกล้ๆฉัน\" เรียกพิมพ์ให้เข้ามาหาเขา พิมพ์ขยับตัวเข้าไปหาปีเตอร์อย่างว่าง่าย ปีเตอร์จึงประกบริมฝีปากเธอทันที พร้อมยกตัวพิมพ์ขึ้นมานั่งบนตักของตัวเอง ใช้มือลูบไล้หน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้างของเธอ จนพิมพ์อ่อนระทวยจากการสัมผัสของปีเตอร์ ปีเตอร์จึงวางเธอลงนอนบนเตียงพร้อมกับขึ้นคร่อมทาบทับตัวเธอ ก้มหน้าลงใช้ริมฝีปากจูบดูดดึงหน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้าง จากนั้นก็เลื่อนริมฝีปากลงไปยังหน้าท้องราบแบนจนไปหยุดตรงหลืบเร้นลับจึงใช้ริมฝีปากบดขยี้ปมกระสันจนพิมพ์เสียวซ่านบิดส่ายสะโพกไปมา ปีเตอร์จึงใช้นิ้วนำทางไปก่อนจนสัมผัสได้ถึงความคับแคบที่อยู่ข้างใน  พิมพ์ได้แต่บรรเทาความเสียวซ่านด้วยการจับขย่ำผ้าปูที่นอนและเปล่งเสียงครางออกมาเท่านั้น เพราะปีเตอร์ใช้ทั้งปากและมือปรนเปรอหลืบเร้นลับของเธอจนร่างกายเกร็งกระตุกบิดส่ายไปมาพร้อมกับมีน้ำหวานไหลออกมา ปีเตอร์เห็นว่าเธอพร้อมแล้วจึงถอยออกมาสวมใส่คอนดอมแล้วพาตัวเองเข้าไปหาเธอ \"โอ๊ย! ทำไมเจ็บจังเลยคะ\" พิมพ์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด \"ครั้งแรกก็อย่างนี้แหละ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว\" ปีเตอร์บอกออกไปอย่างใจเย็น \"ค่ะ \"รับคำแล้วหลับตาลงเตรียมรับความเป็นชายที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งจากปีเตอร์ ปีเตอร์ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมาก กว่าจะพาอีกครึ่งหนึ่งของตัวเองเข้าไปจนสุดทางได้ แต่เมื่อทั้งคู่หลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ปีเตอร์ก็บรรเทิงบทรักไปตามแรงปราถนาที่อยู่ข้างใน จนไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างสุขสม 
已经是最新一章了
加载中