已经是第一章了
บทที่9 ตอกย้ำความเป็นเจ้าของ(แนบชิดกัน)
หลังจากที่จบบทรักลง ปีเตอร์ก็ถอดถอนตัวเองออกจากตัวพิมพ์แล้วถอดคอนดอมทิ้งลงถังขยะ ล้มตัวลงนอนข้างพิมพ์ที่นอนหันหลังให้เขาอยู่ ด้วยความเป็นห่วงเพราะเป็นครั้งแรกของเธอปีเตอร์จึงถามอาการออกไป
\"เจ็บมากไหม\" กระซิบถามข้างหูเธอ
\"ค่ะ เจ็บมาก\" ตอบปนเสียงสะอื้น
\"นี้เธอร้องไห้เหรอ\"ถามพร้อมกับจับไหล่พิมพ์ให้หันมาทางเขา
พอพิมพ์พลิกตัวนอนตะแคงข้างหันหน้ามาหาเขา ปีเตอร์ถึงกับชะงักเล็กน้อยที่เห็นพิมพ์ร้องไห้น้ำตาไหลนองเต็มหน้า
\"เธอร้องไห้ทำไม ฉันไม่ได้ข่มขืนเธอสักหน่อย\" ถามออกไปด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด
\"ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คือฉันเจ็บค่ะ\"ตอบออกไปทั้งที่ไม่ใช่ความจริงทั้งหมดเพราะตอนนี้ความรู้สึกของเธอมันหลากหลายจนบอกไม่ถูก
\"ไหนฉันดูหน่อยซิ\" ก้มหน้าลงไปดูหลืบเร้นลับของเธอที่มีเลือดซึมไหลออกมา ปีเตอร์จึงไปหยิบกระดาษทิชชูบนโต๊ะหัวเตียงมาซับเลือดให้เธอ
\"เจ็บจังเลยค่ะ\"นิ่วหน้าเจ็บตรงหลืบเร้นลับที่ปีเตอร์ลงมือเช็ดเลือดออกให้เธอ
\"แรกๆก็แบบนี้แหละ อีกหน่อยเธอก็จะชินไปเอง\"ยื่นหน้าไปหอมแก้มพิมพ์ฟอดหนึ่งแล้วเอากระดาษที่ซับเลือดให้เธอโยนทิ้งลงถังขยะ จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายตัวเอง
พอปีเตอร์หายเข้าไปในห้องน้ำพิมพ์จึงรีบใส่เสื้อผ้าของตัวเองทันทีและรอจนปีเตอร์กลับออกมาจากห้องน้ำ
\"ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ\"มองหน้าปีเตอร์ที่กำลังเช็ดตัวด้วยผ้าขนหนู
\"ได้สิเรื่องอะไรล่ะ\"หันไปมองหน้าพิมพ์ที่มีสีหน้าเป็นกังวล
\"ทำไมคุณพ่อฉันถึงเป็นหนี้คุณคะ\"ตัดสินใจถามสิ่งที่คาใจออกไป
\"นี้เธออย่าบอกนะ ว่าพ่อเธอไม่ได้บอกอะไรเธอเลย\" ปีเตอร์ขมวดคิ้วเข้าหากัน
\"ใช่ค่ะ คุณพ่อไม่ได้บอกอะไรฉันเลย\"ส่ายหน้าเบาๆ
\"เธอรับได้ใช่ไหมถ้าฉันจะบอกความจริงทุกอย่าง\" ถามเพื่อความแน่ใจ
\"ค่ะ ฉันรับได้ทุกอย่าง\" สบตากับปีเตอร์
\"พ่อเธอเขาติดการพนันจนหมดตัว ยังไม่พอมาขอกู้ยืมเงินฉันไปลงทุนทำธุรกิจที่เมืองไทยอีกแต่เงินก็มลายหายไปกับตาเพราะถูกโกง ที่ฉันให้เขายืมเพราะเห็นว่าเรารู้จักกันมานาน เลยไว้ใจว่าพ่อเธอจะทำเงินให้มันงอกเงยขึ้นมาได้แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง\" ถอนหายใจเบาๆ
พิมพ์ได้แต่นั่งฟังไปเงียบๆ จริงๆเธอก็สงสัยมานานแล้วเหมือนกันเพราะชัยวัชชอบหายออกจากบ้านไปเป็นเวลานานๆ พอกลับบ้านมาก็ชอบพาลหงุดหงิดใส่ทุกคนไปทั่วแถมยังดื่มเหล้าหนักเพราะความเครียดสะสมอีก พิมพ์ได้แต่ถอนหายใจและยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น
\"ฉันขอตัวก่อนนะคะ\"ยืนขึ้นกำลังจะเดินออกไปแต่เธอยังเจ็บอยู่จึงทำให้เซเล็กน้อย ปีเตอร์จึงรีบเดินเข้าไปประคอง
\"จะรีบลุกทำไมนั่งลงก่อนเดี๋ยวฉันไปส่งที่ห้องเอง\" ประคองเธอนั่งลงบนเตียง
\"ค่ะ\"รับคำแล้วนั่งรอปีเตอร์แต่งตัวให้เสร็จก่อน
พอปีเตอร์แต่งตัวเสร็จก็ช้อนอุ้มพิมพ์ไปส่งถึงข้างในห้องพักเธอ วางเธอลงบนเตียงนุ่ม พิมพ์ได้แต่มองหน้าปีเตอร์ไม่วางตา
\"เธอมองหน้าฉันอย่างนี้อยากจะโดยกินอีกรอบใช่ไหม\" พูดหยอกเธอ
\"ไม่ใช่ค่ะ\" ก้มหน้าลงหลบสายตาปีเตอร์
\"วันนี้ทั้งวันห้ามออกจากห้องไปไหน ส่วนเรื่องอาหารฉันจะให้คนเอามาส่งให้ถึงห้องเอง\" พูดจบก็ยื่นหน้าเข้าไปประกบจูบริมฝีปากพิมพ์ทันที
\"อื้อ\"เปล่งเสียงอยู่ในลำคอไม่นานปีเตอร์ก็ยอมถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากเธอ
\"ฉันไปล่ะ ส่วนเธอก็พักได้แล้ว\" ยิ้มมุมปากแล้วเดินออกจากห้องไป
พิมพ์ได้แต่มองตามหลังปีเตอร์ที่เดินออกจากห้องไป ยกมือขึ้นแตะริมฝีปากและลูบแก้มของตัวเองเพราะปีเตอร์ทั้งจูบทั้งหอมแก้มเธอ ทำให้อดยิ้มออกมาไม่ได้ จากนั้นพิมพ์ก็เข้าไปในห้องน้ำจัดการชำระล้างตัวเองใหม่ พออาบน้ำเสร็จกำลังจะแต่งตัว แต่ตรงช่องรักของเธอยังมีเลือดซึมออกมาอยู่นิดๆ เธอจึงซับออกและใส่แผ่นอนามัยรองไว้กับกางเกงในเพื่อซับเลือดไม่ให้เปื้อนชั้นในของเธอ พอแต่งตัวเสร็จก็ล้มตัวลงนอนพักผ่อนถึงจะเป็นตอนกลางวันก็ตามเพราะเธอยังเจ็บจากการร่วมรักอยู่ไม่อยากจะนั่งหรือขยับตัวมาก
ส่วนปีเตอร์พอกลับเข้าไปในห้องก็เอาแต่นั่งนึกถึงหน้าพิมพ์กับทบรักที่ไม่ประสาของเธอ ที่เพิ่งผ่านไปเมื่อกี้ ที่ผ่านมาหลังจากมีเซ็กซ์เขาไม่เคยที่จะต้องมาดูแลผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากพิมพ์ที่เขาทำให้เธอเป็นคนแรก ได้แต่ส่ายหน้าให้กับตัวเอง
วันต่อมา
พิมพ์ชงกาแฟเสร็จก็เอาไปวางลงบนโต๊ะทำงานซึ่งปีเตอร์กำลังนั่งเซ็นเอกสารอยู่เงียบๆ พิมพ์กำลังจะเดินไปทำงานต่อแต่ปีเตอร์เรียกเธอไว้ก่อน
\"ยังเจ็บอยู่ไหม\"ถามด้วยความเป็นห่วง
\"เอ่อ เจ็บอยู่แต่เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ\"ตอบด้วยความเขินอาย
\"ดีแล้ว ไปทำงานต่อเถอะ\"ก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ
\"ค่ะ\"รับคำแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อทำความสะอาด
หลังจากที่ทำความสะอาดในส่วนต่างๆของห้องเสร็จ พิมพ์ก็มาทำเตียงนอนต่อกำลังก้มหน้าก้มตาปูที่นอนอยู่ ปีเตอร์ก็เดินเข้ามาในห้องพอดีจึงเข้าไปสวมกอดพร้อมกับหอมแก้มเธอทางด้านหลังโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว
\"อุ๊ย\" สะดุ้งตกใจหันหน้าไปหาปีเตอร์
\"เธอตกใจอย่างนี้ฉันว่าเรามาทำความคุ้นเคยกันอีกรอบดีกว่า\" มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา
พิมพ์ไม่ตอบแต่กลับหันหลังให้ปีเตอร์แล้วปูผ้าต่อ ยิ้มน้อยๆเพราะความเขินอาย
\"เดี๋ยวทำเสร็จแล้วลงไปดูงานกับฉันข้างล่างด้วย\" พูดพลางมองพิมพ์ทำงานไปเพลินๆ
\"ค่ะ\"รับคำพร้อมกับหันหน้าไปทางปีเตอร์
หลังจากที่พิมพ์ทำงานเสร็จก็ตามปีเตอร์ลงไปยังชั้นที่มีการเล่นการพนันชนิดต่างๆ ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านมากหน้าหลายตา ดูจากการแต่งตัวแล้วล้วนแต่เป็นคนมีระดับทั้งนั้น พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์ไปติดๆเท่าที่เธอสังเกตปีเตอร์จะเคร่งเครียดกับการทำงานมาก เวลาสั่งงานจะต้องทำตามคำสั่งเขาทันที
หลังจากที่สั่งงานเสร็จปีเตอร์กับพิมพ์กำลังจะเดินกลับแต่อยู่ๆก็มีเสียงเรียกปีเตอร์ที่คุ้นหู เขาจึงหันไปตามเสียง
\"ว่าไงปีเตอร์เพื่อนรัก\"ยกยิ้มมุมปาก
\"หลุยส์แกส่งคนไปลอบยิงฉัน ยังกล้ามาเหยียบจมูกฉันถึงที่นี้เลยเหรอ\" มองหลุยส์ด้วยสายตาอาฆาต
\"แกมีหลักฐานหรือไงถึงได้มากล่าวหาฉัน\" ทำหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไร
\"ไม่ต้องมีหลักฐานหรอก แกก็รู้อยู่แก่ใจ\" หันไปพยักหน้าให้มาร์สกับเควินเพื่อให้เตรียมพร้อม
\"ที่ฉันมาวันนี้ก็แค่อยากมาเจอคุณพิมพ์ก็เท่านั้น\"หันไปส่งยิ้มให้พิมพ์
\"หมายความว่ายังไง\"ปีเตอร์มองหน้าหลุยส์กับพิมพ์
\"คนรู้จักกันจะมาหากันก็ไม่แปลกนี้ ใช่ไหมครับคุณพิมพ์\" หันหน้าไปทางพิมพ์
พิมพ์ไม่ตอบได้แต่เงียบเพราะเห็นอาการของปีเตอร์แล้วเหมือนจะโกรธแค้นหลุยส์มาก
\"แกไม่ต้องมาพูดมากออกไปได้แล้ว\" เดินหันหลังพร้อมกับจับดึงมือของพิมพ์ออกไปจากตรงนั้นทันที
\"แม้แค่นี้ทำเป็นหวง\"หลุยส์ตะโกนไล่หลังปีเตอร์
\"พาลูกน้องของคุณออกไปได้แล้ว\"เควินยืนขวางหน้าหลุยส์พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด
\"ได้ฉันกลับก็ได้\" พูดจบแล้วพาคนของตัวเองออกไปแต่โดยดี
ปีเตอร์ดึงลากพิมพ์เข้าไปในห้องนอนของตัวเองแล้วเหวี่ยงเธอลงไปบนเตียง ด้วยอารมณ์โกรธ
\"โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ\"นิ่วหน้าเจ็บจากแรงกระแทก
\"บอกมาเธอไปรู้จักกับไอ้บ้านั้นตอนไหน\"ยืนจ้องหน้าพิมพ์ถามด้วยความโมโห
\"คือ เมื่อวันก่อนฉันออกไปข้างนอกแล้วกำลังจะข้ามถนน เขาขับรถมาพอดีแล้วเกือบจะชนฉันค่ะ ทำให้ฉันเสียหลักล้มลงข้างทาง เขาก็เลยอาสามาส่งฉันที่หน้าคาสิโน\" พูดพลางก้มหน้าลงไม่ยอมสบตากับปีเตอร์
\"ต่อไปนี้ห้ามเธอไปยุ่งเกี่ยวกับมันอีกเข้าใจไหม\" พูดด้วยน้ำเสียงดุดัน
\"ค่ะ\" รับคำแล้วกำลังจะลุกลงจากเตียงแต่ปีเตอร์ห้ามไว้ก่อน
\"เดี๋ยวก่อนฉันยังไม่ได้สั่งให้เธอออกไป\" พูดพลางนั่งลงบนเตียง
\"เอ่อ คุณหลุยส์เขาเป็นคนไม่ดีเหรอคะ\" ถามออกไปเพราะความข้องใจ
\"ไม่ใช่เรื่องของเธอ นอนลงไป\" เอ่ยเสียงดุ
พิมพ์ได้แต่ทำตามคำสั่งนอนลงไปบนเตียงอย่างว่าง่าย ปีเตอร์จึงขึ้นคร่อมทาบทับตัวเธอทันที
\"จำไว้นะ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวเธอนอกจากฉันคนเดียว\"พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังจ้องหน้าพิมพ์
จากนั้นก็ก้มหน้าลงจูบไซ้ซอกคอขาวเนียนของพิมพ์ทันที แล้วใช้มือข้างหนึ่งล้วงผ่านกางเกงชั้นนอกกับชั้นในเข้าไปตรงช่องรักของเธอ จนพิมพ์สะดุ้งตกใจ
\"เดี๋ยวก่อนค่ะ ฉันยังเจ็บอยู่เลย\" นิ่วหน้าเจ็บช่องรักของตัวเอง
\"ฉันไม่สน ฉันต้องการเธอเดี๋ยวนี้\" พูดจบจัดการถอดเสื้อผ้าของพิมพ์ออกตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วขึ้นทาบทับตัวเธอพร้อมกับจูบเล้าโลมจนพิมพ์เคลิบเคลิ้มมีอารมณ์ร่วมกันกับเขา
จากนั้นปีเตอร์จึงสวมใส่คอนดอมแล้วพาตัวเองเข้าไปในช่องรักของพิมพ์จนสุดทางในทีเดียว พิมพ์ได้แต่เม้มริมฝีปากเก็บความเจ็บปวดไว้ หลังจากนั้นปีเตอร์ก็ค่อยๆขยับเขยื้อนตัวเองไปตามแรงอารมณ์ข้างใน ทั้งกระแทกกระทั้นทำให้เกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องรวมถึงเสียงควรญครางของทั้งคู่ เพียงไม่นานทั้งสองคนก็ไปถึงจุดหมายปลายทางแห่งความสุขโดยพร้อมเพรียงกัน
หลังจากจบบทรักลง ปีเตอร์ก็ล้มตัวลงนอนข้างพิมพ์พร้อมกับดึงเธอเข้ามากอดแนบชิดกับตัวเอง
\"ฉันว่าคืนนี้เธอนอนกับฉันในห้องนี้ดีกว่า\"ใช้มือลูบไล้ไปทั่วหน้าอกทั้งสองข้างของเธอ
\"ไม่ดีมั้งค่ะ ฉันไปนอนห้องตัวเองดีกว่าค่ะ\" ลุกขึ้นนั่งหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาใส่
\"เธอกล้าขัดใจฉันเหรอ\"คว้าตัวพิมพ์ที่ยังใส่เสื้อผ้าไม่สร็จล้มลงนอนแล้วขึ้นทาบทับตัวเธอกักไว้ไม่ให้ขยับหนี
\"เปล่าค่ะ แต่ว่ามันไม่เหมาะ\" เธอเป็นลูกหนี้เขาเป็นเจ้าหนี้ถ้าใครมาเห็นเข้ากลัวจะเอาไปพูดให้เสียหาย
\"ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้ฉันจะไปหาเธอที่ห้องเอง\" ก้มหน้าลงจูบไซ้ซอกคอเธอและลูบไล้ไปทั่วตัว
\"เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณจะทำอะไรอีก\"ดันหน้าปีเตอร์ออก
\"ฉันก็จะทำให้เรามีความสุขแบบเมื่อกี้อีกยังไงล่ะ\" ยิ้มมุมปาก
\"แต่ฉันไม่ไหวแล้วนะคะ\"เบือนหน้าหนีไปทางอื่น
\"ก็ได้ ฉันไม่กวนเธอแล้ว แต่คืนนี้เธอต้องตามใจฉันทั้งคืน\"ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มพิมพ์ฟอดหนึ่งแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
พิมพ์ได้แต่มองแผ่นหลังกว้างของ ปีเตอร์ที่เดินเข้าห้องน้ำไปแล้วหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่จนเสร็จ เธอไม่คิดเลยว่าจะต้องมารองรับอารมณ์ของเขาที่มีมากไม่รู้ว่าเขาไปเอาแรงมาจากไหนนักหนา
ช่วงดึกของวันพิมพ์กำลังจะเข้านอนแต่มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อกๆๆ
เธอจึงรีบไปเปิดประตูทันที เจอปีเตอร์ยืนรออยู่ตรงหน้าห้อง
\"คุณมาทำไมคะ ดึกแล้วกลับไปเถอะ\" ดันประตูให้ปิดลงแต่ปีเตอร์กลับแทรกตัวเข้ามาในห้องอย่างง่ายดาย
\"ก็ฉันบอกเธอแล้วไงว่าฉันจะมานอนกับเธอห้ามขัดใจฉันด้วย\"นั่งลงบนเตียงนุ่มหน้าตาเฉย
\"ค่ะ\"รับคำอย่างจำใจแล้วปิดประตูห้องลง
พิมพ์เดินไปปิดไฟตรงหัวเตียงแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงโดยหันหลังให้ปีเตอร์ ปีเตอร์เห็นเธอทำอย่างนั้น จึงขยับตัวเข้าไปใกล้แล้วสวมกอดเธอทางด้านหลังพร้อมกับจูบไซ้ซอกคอทางด้านหลังพร้อมกับใช้มือล้วงเข้าไปในชุดนอนเข้าไปลูบไล้บีบนวดหน้าอกเต่งตึงของเธอ แล้วเลื่อนลงไปยังช่องรักที่คับแคบของเธอ ใช้นิ้วทำให้เธอหวามวามเกิดความเสียวซ่าน จนน้ำหวานไหลออกมา
จากนั้นเขาจึงจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองกับของเธอออกจนไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว พร้อมกับสวมใส่คอนดอมแล้วนำแก่นกายของตัวเองเข้าไปในช่องรักของพิมพ์จนสุดทาง จากนั้นก็บรรเทิงบทรักไปตามแรงปราถนาข้างในตลอดทั้งคืน จนไปถึงจุดหมายปลายทางอันสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่า
已经是最新一章了
加载中
