บทที่11 ไม่มีสิทธิ์(ในตัวเขา)

เช้าวันใหม่พิมพ์ออกมาจากห้องกำลังจะเดินไปที่ห้องของปีเตอร์ก็เห็นเกรซหัวหน้าแผนกแม่บ้านเดินยิ้มออกมาจากห้องของเขา ผ่านหน้าเธอไปโดยที่เกรซไม่เห็นพิมพ์เพราะเธอแอบอยู่ตรงประตู เช้าขนาดนี้เกรซมาอะไรที่ห้องของปีเตอร์พิมพ์แปลกใจ พิมพ์จึงเดินไปยังหน้าประตูห้องแล้วตัดสินใจเปิดประตูเข้าในห้อง ไม่เจอปีเตอร์อยู่ในห้องทำงานแต่ได้ยินเสียงมาจากข้างในห้องนอน เธอจึงเปิดประตูเข้าไปเห็นปีเตอร์กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี  \"จะรับกาแฟเลยไหมคะ\" เดินเข้าไปหยุดตรงหน้าปีเตอร์ \"ชงแล้วก็เอาวางไว้บนโต๊ะทำงานนั้นแหละ\" พูดพลางเช็ดตัวไปด้วย \"ค่ะ \" เดินออกไปจากห้องตรงไปที่เคาร์เตอร์แล้วชงกาแฟไปวางไว้บนโต๊ะทำงานให้ปีเตอร์ ปีเตอร์เดินออกมาจากห้องนอนแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงานยกแก้วกาแฟขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์ ส่วนพิมพ์ก็เข้าไปทำความสะอาดในห้องนอนเหมือนเช่นเคย กำลังปัดฝุ่นบนเตียงเพื่อจะปูผ้าให้ใหม่ ก็เจอเส้นผมยาวของผู้หญิงร่วงอยู่บนเตียง จึงหยิบขึ้นมาดูแล้วทิ้งลงถังขยะ แต่กลับเห็นคอนดอมที่ใช้งานแล้วถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ แสดงว่าปีเตอร์กับเกรซอยู่ด้วยกันทั้งคืน ยิ่งตอกย้ำว่าเธอไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเขาเลย ก็แค่ที่ระบายความใคร่พอเธอตอบสนองเขาไม่ได้เขาก็จะไปหาคนอื่น  พิมพ์พยายามกั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลออกมาแต่ก็ทำไม่ได้เธอจึงปล่อยให้มันไหลออกมาแล้วก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปจนเสร็จ พิมพ์พยายามตั้งสติและยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ พอเธอทำความสะอาดในห้องเสร็จก็เอาตะกร้าผ้าของปีเตอร์ไปส่งซักให้เขา แล้วก็กลับมาทำความสะอาดห้องทำงานของเขาต่อ เธอกำลังเช็ดโต๊ะแต่อยู่ๆปีเตอร์ก็เข้าไปสวมกอดทางด้านหลังเธอ พิมพ์จึงหันมาเผชิญหน้ากับปีเตอร์ตรงๆมองสบตาเขาอย่างต้องการค้นหาอะไรบางอย่าง \"เธอมองฉันแบบนี้มีอะไรหรือเปล่า\" ถามเพราะเห็นเธอเงียบผิดปกติ \"คือฉันเห็นคุณเกรซออกมาจากห้องคุณเมื่อเช้าเธอมาทำอะไรเหรอคะ\" ตัดสินใจถามออกไป ปีเตอร์ได้ยินอย่างนั้นถึงกับชะงักเล็กน้อย \"มันเรื่องของฉันเธอไม่มีสิทธิ์มาถามฉัน\"ตะคอกใส่หน้าพิมพ์ด้วยความโกรธ \"ฉันขอโทษค่ะ\" สะดุ้งตกใจก้มหน้าลงทันที \"อย่าคิดนะว่าที่ฉันทำดีกับเธอ แล้วเธอจะมีสิทธิ์มายุ่งวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของฉันได้\" พูดด้วยความโมโห \"ค่ะ ฉันจะไม่ถามคุณอีกแล้ว\" พยายามพูดด้วยเสียงปกติ \"เธออย่าลืมน่ะ ว่าเธอมาอยู่ที่นี้ในฐานะอะไร\"ยืนหันหลังให้พิมพ์ \"ค่ะ ฉันรู้\" เธอก็แค่ลูกหนี้มีหน้าที่ทำตามคำสั่งของเขาเท่านั้น \"แล้วอีกอย่างหนึ่งเธอมันก็ไม่ได้ต่างอะไร จากผู้หญิงคนอื่นหรอกที่ฉันพอใจจะนอนด้วยเมื่อไหร่ก็ได้\" พูดออกไปตามตรง พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นถึงกับจุกที่อกพยายามกั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหลออกมา \"จำไว้นะ ฉันจะนอนกับใครก็ได้ เธอไม่มีสิทธิ์มายุ่งเพราะเธอไม่ใช่เจ้าของฉัน \" พูดจบแล้วเดินออกจากห้องไป พิมพ์ได้แต่ยืนมองปีเตอร์เดินออกจากห้องไป น้ำตาที่กั้นไว้ก็ค่อยๆไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้างใช้มือเช็ดทิ้งแล้วทำงานของตัวเองต่อจนเสร็จ หลังจากทำงานเสร็จพิมพ์ก็ลงไปทานข้าวที่ห้องอาหารสำหรับพนักงานกำลังนั่งทานพูดคุยกันอยู่กับเอวาและเอมี่ อยู่ๆเกรซก็เดินมาที่โต๊ะนั่งลงข้างพิมพ์ พร้อมกับส่งยิ้มให้ทุกคน \"ว่าไงจ้ะ คุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอ\" มองหน้าทุกคนในโต๊ะ \"กำลังคุยเรื่องไปเที่ยวกันคืนนี้ค่ะ\"เอวาเอ่ยขึ้น \"งั้นเหรอ น่าสนุกจัง\" เกรซเอ่ยขึ้น \"ไปด้วยกันไหมคะ\"เอวาเอ่ยชวน \"ไม่ดีกว่า พอดีคืนนี้มีนัดแล้วจ้ะ\"ยิ้มกว้าง \"นัดกับแฟนเหรอคะ\"เอวาถามขึ้น เกรซไม่ตอบได้แต่ส่งยิ้มให้ทุกคนเท่านั้น ส่วนพิมพ์ได้แต่นั่งทานข้าวไปเงียบๆ ในหัวก็มีแต่ภาพเกรซเดินออกมาจากห้องปีเตอร์ และจากที่ฟังเกรซบอกว่ามีนัดคงจะนัดกับเขาอีกครั้งในคืนนี้ \"แล้วพิมพ์ล่ะไปเที่ยวด้วยกันไหมคืนนี้\"เอมี่ถามขึ้น พิมพ์ไม่ตอบเอาแต่นั่งเงียบเหม่อลอยใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเพราะมัวแต่คิดเรื่องของปีเตอร์กับเกรซ \"พิมพ์ได้ยินที่ฉันถามไหม\"เอมี่สะกิดแขนพิมพ์ทีหนึ่ง \"เธอว่าอะไรนะ\" พิมพ์สะดุ้งตกใจแล้วหันไปถามเอมี่ \"ฉันถามว่าจะไปเที่ยวด้วยกันไหม\" เอมี่จ้องพิมพ์ที่ทำตัวแปลกๆ \"ไปสิ ฉันจะไปเที่ยวกับพวกเธอคืนนี้\"ส่งยิ้มให้เอมี่กับเอวา \"ดีจ้ะ ไว้เจอกันหลังเลิกงานก็แล้วกัน เอวาไปทำงานต่อกันเถอะ\"เอมี่พูดขึ้น เอมี่กับเอวาลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินออกจากโต๊ะไปเพื่อไปทำงานต่อ ที่โต๊ะจึงเหลือพิมพ์กับเกรซแค่สองคน \"ว่าไงจ้ะพิมพ์ทำงานให้คุณปีเตอร์เป็นยังไงบ้าง\" มองหน้าพิมพ์ด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดาได้ \"ก็ดีค่ะ\" ตอบออกไปสั้นๆ \"ได้ยินว่าคุณปีเตอร์เขาดูแลเธอเป็นพิเศษเลยนี้\" จ้องหน้าพิมพ์ \"เอ่อ ฉันขอตัวก่อนนะคะ\" ลุกขึ้นจากเก้าอี้จะเดินออกไป \"เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งชะล่าใจไปนะจ้ะ ว่าเขาจะดูแลเธอตลอดไป ไม่แน่เขาอาจจะมีคนที่อยากจะดูแลคนใหม่แล้วก็ได้\" ส่งยิ้มให้พิมพ์อย่างเป็นต่อ พิมพ์ไม่ตอบได้แต่เดินออกมาเงียบๆเท่านั้น ที่เกรซพูดมาก็ไม่ผิดเขามีสิทธิ์ที่จะดูแลใครก็ได้ที่เขาพึงพอใจเพราะเขายังเป็นโสดอยู่ ถ้าหากเขาพึงพอใจเกรซ เธอก็แค่ถอยออกมาอยู่ในที่ของตัวเองก็แค่นั้นเอง พิมพ์เดินมาหยุดตรงหน้าประตูห้องปีเตอร์เคาะสองสามที แล้วจึงเปิดประตูเข้าไปเดินไปหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงาน ปีเตอร์กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่จึงเงยหน้าขึ้นมองหน้าพิมพ์ \"มีอะไร\"ถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ \"คือฉันจะมาขออนุญาตไปเที่ยวกับเอมี่กับเอวาคืนนี้ค่ะ\" ยืนนิ่งรอคำตอบ \"ก็ไปสิแต่อย่ากลับดึกก็แล้วกัน\"ก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ \"ค่ะ\"  พิมพ์เห็นท่าทางเฉยชาของปีเตอร์แล้วคงจะเป็นจริงอย่างที่เกรซพูด เขาคงจะสนใจเกรซมากไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่ดุเธอที่ถามเขาเมื่อตอนเช้า พิมพ์ได้แต่ถอนหายใจแล้วเดินออกจากห้องไป ส่วนปีเตอร์ก็มองหลังพิมพ์แวบหนึ่งแล้วก้มหน้าทำงานต่อ ได้เวลาเลิกงานของเอมี่กับเอวาแล้ว พิมพ์จึงลงไปรอเอมี่กับเอวาที่หน้าคาสิโนยืนรออยู่สักพัก เอมี่กับเอวาก็ออกมาจากคาสิโน ทั้งสามคนนั่งแท็กซี่ไปยังห่างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เดินดูของไปเรื่อยเปื่อยตามประสาผู้หญิง จนพากันเข้าไปนั่งในร้านไอศครีมร้านหนึ่งนั่งทานด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย \"เดี๋ยวช่วงดึกเราไปเที่ยวผับกันนะ\"เอมี่เอ่ยชวน \"ไปสิฉันอยากไป\"เอวาพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น \"แต่ฉันไม่ไปดีกว่า\" เพราะเธอไม่อยากกลับดึก \"ทำไมล่ะ พิมพ์ไปเถอะ ไปเป็นเพื่อนพวกเรานะ เดี๋ยวไปแวะที่ห้องฉันก่อนแล้วค่อยไปกันนะ\"เอมี่คะยั้นคะยอให้พิมพ์ไป \"ก็ได้ไปก็ไป แต่ฉันไม่ดื่มนะ\" แค่ไปเป็นเพื่อนเอมี่กับเอวาคงไม่เป็นอะไรหรอกพิมพ์คิดในใจ \"โอเคจ้ะ \"เอมี่ส่งยิ้มให้พิมพ์ หลังออกมาจากห้างทั้งสามคนก็ตรงไปยังห้องพักของเอมี่ พิมพ์นั่งรอเอมี่กับเอวาแต่งตัวไม่นานทั้งสองคนก็แต่งตัวเสร็จ  \"ทำไมเธอสองคนแต่งตัวโป๊ขนาดนี้ล่ะ\"พิมพ์มองการแต่งของทั้งสองคนที่ใส่สายเดี่ยวเอวลอยและเกาะอกกับกางเกงขาสั้น \"ทำไมล่ะ ใครๆเขาก็ใส่แบบนี้กันหมดแหละ\"เอมี่พูดขึ้น \"ใช่ไม่เหมือนเธอหรอก แต่งตัวอย่างกับจะไปบวชชี\"เอวาพูดเสริมขึ้นหยอกล้อพิมพ์เล่นๆ พิมพ์ได้แต่ยิ้มรับจะให้เธอแต่งตัวโป๊แบบนั้นเธอคงทำไม่ได้หรอกมันไม่เป็นตัวของตัวเอง ใช้เวลาไม่นานทั้งสามคนก็ไปถึงผับแห่งหนึ่ง พิมพ์ได้แต่นั่งอยู่ที่โต๊ะมองเอมี่กับเอวาดื่มและพากันเต้นอย่างสนุกสนานไปตามจังหวะเพลงที่เปิดเสียงดังอึกระทึกคึกโครม  \"อ้าว คุณพิมพ์ทำไมนั่งอยู่คนเดียวล่ะครับ\" หลุยส์เดินเข้าไปทักพิมพ์ที่โต๊ะ \"คือ ฉันมาเป็นเพื่อนเอมี่กับเอวาเฉยๆค่ะ\" หันหน้ามองเอมี่กับเอวาที่กำลังเต้นอยู่ \"ดื่มหน่อยไหมครับ\"ยื่นแก้วเหล้าในมือให้พิมพ์ \"ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์\" พยายามพูดรักษาน้ำใจ \"ดีจังเลยครับ ผมชอบผู้หญิงแบบคุณ\"มองหน้าพิมพ์อย่างมีความหมาย พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นก็ต้องชะงักเล็กน้อยได้แต่นั่งเงียบเท่านั้น \"แล้วปีเตอร์ไม่มาด้วยเหรอครับ\"ถามออกไปเพราะเห็นว่าหวงนักหวงหนา \"เขาจะมาทำไมล่ะคะ\" พิมพ์ถามกลับ \"ก็วันนั้นผมเห็นว่าเขาหวงคุณ เขาไม่น่าจะปล่อยคุณมาเที่ยวแบบนี้นะครับ\" พูดออกไปตามที่เห็น \"ฉันเป็นแค่พนักงานธรรมดาเขาจะมาหวงฉันทำไมคะ\" ส่งยิ้มให้หลุยส์ \"งั้นผมก็มีสิทธิ์สิครับ\"ส่งยิ้มให้เธอ \"อย่าเลยค่ะ\" เบือนหน้าไปทางอื่น \"ทำไมล่ะครับ\"มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา \"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ฉันไม่ได้ชอบคุณก็เท่านั้นเอง\" ยกแก้วน้ำเปล่าขึ้นมาดื่ม \"คุณนี้ตรงดีนะครับ ผมชอบ\" ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม ด้านปีเตอร์หลังจากที่นั่งเคลียร์งานจนดึก จึงเดินตรงไปยังประตูหน้าห้องพิมพ์เคาะอยู่หลายทีแต่ไม่มีใครออกมาเปิดจนเขาเริ่มหงุดหงิดที่พิมพ์ยังไม่กลับ ปีเตอร์จึงเดินกลับเข้าห้องตัวเอง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเควินกับมาร์สให้ออกตามหาเธอทันที ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับร่างของเกรซที่เดินเข้าไปหาปีเตอร์ที่นั่งอยู่ตรงโซฟา เกรซจึงนั่งลงข้างปีเตอร์พยายามเบียดตัวเข้าไปแนบชิดกับเขา \"ผมว่าคุณกลับไปเถอะ ผมไม่มีอารมณ์\"ลุกขึ้นยืนหันหลังให้เกรซ \"ทำไมละคะ ฉันก็มาตามที่คุณนัดแล้วไง\"เดินเข้าไปสวมกอดปีเตอร์ทางด้านหลัง \"นี้คุณพูดไม่รู้เรื่องหรือไง ผมบอกให้กลับไป แค่ผมนอนกับคุณแค่ครั้งเดียวคุณไม่มีสิทธิ์มาเรียกร้องอะไรจากผม\" ดึงจับมือเกรซออกจากตัวเอง \"ก็ได้ค่ะ\"เกรซทำหน้าไม่พอใจแล้วเดินออกจากห้องไป ส่วนพิมพ์กำลังวุ่นอยู่กับเอมี่กับเอวาที่เมาไม่รู้เรื่องทำให้เธอต้องขอความช่วยเหลือจากหลุยส์ไปส่งที่ห้องพักของเอมี่ พอส่งเสร็จหลุยส์ก็ขับรถมาส่งเธอที่หน้าคาสิโน พอลงมาจากรถก็เจอเควินกับมาร์สเหมือนกำลังจะออกไปทำอะไรสักอย่าง \"จะไปไหนกันเหรอคะ\" ถามด้วยความแปลกใจ \"นายให้ไปตามหาคุณครับ แต่คุณกลับมาพอดี\" เควินบอกไปตามตรง พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งแปลกใจเขาจะตามหาเธอทำไม \"ฉันกลับมาแล้วไปนอนเถอะค่ะ\" เดินผ่านหน้าบอดี้การ์ดทั้งสองคนไป พอถึงห้องพิมพ์ก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวใหม่อย่างรวดเร็ว เพื่อเข้านอนเพราะดึกมากแล้ว ส่วนปีเตอร์พอได้รับรายงานทางโทรศัพท์จากเควินว่าใครมาส่งพิมพ์ถึงหน้าคาสิโนของตัวเองจากที่โกรธอยู่แล้วก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมาอีกเป็นหลายเท่า พอวางสายจากเควินก็เดินตรงไปยังห้องของพิมพ์พร้อมกับเคาะประตูเสียงดังจนพิมพ์ต้องรีบไปเปิด พอเปิดประตูเท่านั้นปีเตอร์ก็เดินเข้าไปในห้องพร้อมกับดึงกระชากแขนพิมพ์แรงๆและออกแรงบีบ \"ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้บ้านั้นอีก\"ตวาดใส่หน้าพิมพ์ \"ปล่อยนะ ฉันเจ็บ\"นิ่วหน้าเจ็บแขนน้ำตาคลอเบ้า \"ฉันบอกเธอแล้วว่าอย่ากลับดึก แต่เธอก็กลับมาเอาป่านนี้\" พูดพลางเหวี่ยงพิมพ์ลงบนพื้นห้อง \"ฉันไม่เข้าใจว่าฉันทำอะไรผิด \"ร้องไห้สะอึกสะอื้นจับแขนข้างที่ปีเตอร์จับบีบจนเธอเจ็บใช้มือลูบเบาๆ \"เธอยังจะมาถามอีกกลับดึกแล้วยังให้ไอ้บ้านั้นมาส่งอีกแค่นี้พอไหม\"จ้องหน้าพิมพ์ \"คุณหลุยส์เขาแค่มีน้ำใจมาส่งก็เท่านั้นเอง\"พูดไปตามที่เห็น \"ดูเธอจะไว้ใจมันมากเลยนะ นี้ถ้าประจำเดือนเธอไม่มา คงจะไปนอนกับมันแล้วสิน่ะ\"พูดด้วยความโกรธกำมือไว้แน่น พิมพ์ได้ยินคำพูดที่ออกมาจากปากของปีเตอร์แล้วถึงกับพูดไม่ออก ไม่คิดเลยว่าเขาจะพูดดูถูกเธอได้ถึงขนาดนี้  \"จำไว้นะ ถ้าเธอทำอีกฉันจะขังเธอไว้ในห้องไม่ให้ออกไปไหนได้อีกเลย\"พูดจบแล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดประตูแรงๆ ปัง!!! เสียงปิดประตูทำให้พิมพ์สะดุ้งตกใจ ได้แต่มองแผ่นหลังปีเตอร์ที่เดินออกจากห้องไปพร้อมกับลุกขึ้นจากพื้นห้อง นั่งลงบนเตียงน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย เธอไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้ปีเตอร์เป็นอะไรถึงได้โกรธเธอได้ถึงขนาดนี้