已经是第一章了
บทที่ 94 คิดถึงฉันล่ะสิ
บทที่ 94 คิดถึงฉันล่ะสิ
พนักงานชายคนนั้นรับคำในทันที ก่อนจะรีบเก็บเอกสารออกไป เหมือนหนีออกมาจากขุมนรก ในขณะที่เดินจากไปเขาถึงกับต้องใช้มือยันกำแพงพยุงตัวเองให้เดินออกไป
“โอ๊ย!”
ข้างนอกมีเสียงผู้ชายคนนึงดังก้องขึ้นมา
“เดินให้มันดีๆหน่อยสิ เป็นอะไร ทำไมเดินเร็วอะไรขนาดนี้?”
“ขอประทานโทษครับ คุ
已经是最新一章了
加载中
