已经是第一章了
บทที่ 117
บทที่ 117
ฝ่ามือหนาอบอุ่นเอื้อมมาแตะนิ้วเธอ ทำให้เซี่ยหลิงหลิงลืมตาตื่นขึ้นมา เฉิงรุ่ยมองเธอที่ยังสะลืมสะลือ ผมเผ้ายุ่งเหยิง ก่อนจะค่อยๆประคองตัวเธอขึ้นมากอดไว้ในอ้อมกอด : “เป็นอะไร ฝันถึงอะไร ทำไมถึงได้กลัวขนาดนี้”
เซี่ยหลิงหลิงตื่นขึ้นมา ในใจยังสับสน ตื่นกลัว ก่อนจะรู้สึกตัวว่าเป็นเพียงแค่ฝั
已经是最新一章了
加载中
