已经是第一章了
บทที่96 ต้องเชื่อฉันนะ
บทที่96 ต้องเชื่อฉันนะ
เพราะความโกรธ จ้างเฟิงเหยาก็หายใจแรง ในตาก็แดง
เขาค่อยๆ ลุกขึ้น เดินมาข้างเตียง เรียกจี้เฟยหวั่นเสียงดัง “จี้เฟยหวั่น ตื่นมาเดี๋ยวนี้!” จี้เฟยหวั่นตื่นมาอย่างเบลอๆ เห็นใบหน้าที่เย็นชาของจ้างเฟิงเหยา
จี้เฟยหวั่นไม่เข้าใจ ก็เลยพยายามคิดทบทวนว่าเกิดอะไรขึ้น
ลู่ชิงพยายามลุกขึ
已经是最新一章了
加载中
