บทที่ 127 เหมือนมาก   1/    
已经是第一章了
บทที่ 127 เหมือนมาก
บทที่ 127 เหมือนมาก ฟ้าใกล้จะมืดแล้วลูกก็ร้องไห้จ้า จี้เฟยหวั่นรีบอุ้มลูกเข้าห้องเพื่อชงนม ป๋ายเชี่ยนยืนอยู่หน้าประตูใหญ่กั้นซือเหยียนอีไว้ไม่ให้เธอกับบอดี้การ์ดเข้ามาได้ หลังจากที่ลูกกินนมเสร็จก็ไม่ร้องแล้ว จี้เฟยหวั่นมองลูกแล้วรู้สึกทุกข์ใจ เธอกังวลมากจริงว่าเมื่อถึงตอนนั้นแล้วถ้าเสิ่นซือหยูพ
已经是最新一章了
加载中