บทที่ 4 การพบเจอที่น่าอับอาย

บทที่ 4 การพบเจอที่น่าอับอาย ฉันรออยู่ในโรงพยาบาลเต็มหนึ่งวัน ตั้งแต่ตอนเช้าถึงตอนเย็น แม้แต่ข้าวเที่ยงก็ยังไม่ได้กิน แต่ฉันดีใจมาก การผ่าตัดเสร็จสิ้นแล้ว และผ่านไปได้ด้วยดี ตอนเย็น ฉันรับโทรศัพท์สายหนึ่ง เสียงจากปลายสายช่างคุ้นหูมาก แม้ว่าฉันจะไม่รู้จักชื่อของเธอ แต่ว่าฉันมั่นใจว่าเป็นสาวสวยคนนั้น “ อยู่ที่ไหน ? ” “ ผมยังอยู่ที่โรงพยาบาล ” “ รอฉัน ออกไปข้างนอกกับฉันหน่อย ” หลังจากนั้น โทรศัพท์ก็ถูกตัดสายไป แม้แต่ฉันจะพูดขอบคุณก็ยังไม่ทันได้พูด ครึ่งชั่วโมงผ่านไป เธอก็ถือกระเช้าผลไม้เข้ามาให้ห้องพักผู้ป่วยที่พ่อฉันนอนอยู่ พลางแนะนำตัวเองว่าเป็นเพื่อนกับฉัน ฉันยังไม่ทันจะแนะนำให้พ่อกับแม่รู้จักเธอ เธอก็แนะนำตัวเองขึ้นมาก่อน ว่าเธอชื่อหยู่ถิง พูดคุยกันอยู่ได้สักพัก หยู่ถิงก็กลับ ส่วนฉันบอกคนที่บ้าน แล้วก็เดินตามเธอไป หลังจากขึ้นรถ หยู่ถิงก็พาฉันไปที่ห้างสรรพสินค้า ระหว่างทางไป ฉันก็ขอบคุณเธอ หยู่ถิงพูดว่า “ นายน่าจะตำหนิฉันนะ ไม่ใช่มาขอบคุณ นายน่าตำหนิที่ทำไมฉันไม่ยอมให้เงินนายไปจ่ายค่าผ่าตัดให้พ่อของนาย ” ฉันส่ายหัว “ คุณไม่ได้ติดหนี้ผมเสียหน่อย แถมยังช่วยให้จางหงหวู่ยอมให้ผมยืมเงิน แค่นี้ผมก็ขอบคุณมาก ๆ แล้ว ” หยู่ถิงหันหันมามองฉันในขณะที่เธอกำลังขับรถอยู่ แต่ไม่พูดอะไรสักคำ แล้วก็หันกลับไปขับรถต่อ ดูไม่ออกเลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อมาถึงห้องสรรพสินค้า หยู่ถิงก็พาฉันไปแผนกเสื้อผ้าผู้ชาย ฉันยังไม่ทันมีโอกาสได้พูดอะไร เธอก็กวาดสายตามองเสื้อผ้า จากนั้นก็หันมองไปรอบ ๆ แล้วก็ชี้ไปที่เสื้อผ้าห้าชุด ก่อนจะให้ฉันไปเปลี่ยนชุด หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าทีละชุด หยู่ถิงก็เลือกให้ฉันใส่หนึ่งชุด แล้วที่เหลือสี่ชุดก็สั่งให้ใส่ถุง จากนั้นเธอก็เลือกรองเท้าให้ฉันสามคู่ เลือกเสื้อผ้า ลองเสื้อผ้า เช็ดบิล รูดบัตร แล้วก็กลับ ตั้งแต่เข้ามาในห้างสรรพสินค้าจนถึงออกจากห้างสรรพสินค้า สิบห้านาที ดูจากมุมนี้แล้วหยู่ถิงน่าจะเป็นผู้หญิงที่ทำอะไรค่อนข้างจะรวดเร็ว จากนั้น เธอก็พาฉันไปที่ร้านตัดผม ฉันโดนแปลงโฉมตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่นี่ก็พูดได้ว่าเป็นสไตล์ใหม่ มีเอกลักษณ์ มีความสง่า พลางดูตัวเองในกระจกก็ไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือฉัน “ ฉันจะพานายไปงานเลี้ยง พยายามอย่าพูดอะไรให้มากที่สุด เป็นไปได้ก็พยายามยิ้มเอาไว้ ” หยู่ถิงบอกฉันในขณะที่กำลังขับรถอยู่ ฉันพยักหน้าโดยไม่ได้พูดอะไรกลับไป หลังจากมาถึงบ้านขนาดใหญ่แถว ๆ ชานเมือง รถก็จอด หยู่ถิงลงจากรถ พลางแสดงท่าทางให้ฉันไปอยู่ข้างหน้าของเธอ หลังจากนั้นเธอก็ยื่นมืออันเรียวยาวของเธอ มาช่วยจัดทรงคอเสื้อให้ฉัน และตบรอยยับบนเสื้ออย่างใส่ใจ จากนั้นก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็หยักหน้า “​ ไม่เลว หล่อมาก หล่อกว่าพวกโอปป้าเกาหลีเยอะเลย ” แล้วเธอก็ให้ฉันหันหลังไป จากนั้นเธอก็เข้าไปในรถของตัวเองอีกครั้ง ไม่รู้ว่าจะเธอจะทำอะไรกันแน่ แต่ทว่าเมื่อเธอออกมาจากรถ ฉันก็ต้องตกตะลึงในความสวยของเธอ ชุดเดรสเกาะอกสีเงินสั้นรัดรูป ด้านนอกเป็นกระโปรงซีทรูสีชมพูอ่อน เปลือยแขนทั้งสองข้าง ทั้งขาวและเรียบเนียน ความอวบอิ่มของหน้าอกถูกรัดด้วยชุดเดรสเกาะอก สวยมาก และน่าหลงใหลมาก ราวกับเจ้าหญิงแสนสวยที่มีคนนับพันหลงรัก งามที่สุดในปฐพี โดยเฉพาะเท้าขาวใสกับรองเท้าส้นสูงฝังเพรชนั้น ทำให้เธอโดดเด่นอย่างไร้ที่ติ “ สวยไหม ? ” “ สวยมาก ดาราเดินพรมแดงยังสวยไม่เท่าคุณเลย ถ้าคุณไปอยู่ตรงนั้นล่ะก็ พวกเขาจะต้องดูด้อยกว่าคุณแน่ ๆ ” หยู่ถิงยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ทำให้เธอยิ่งอยู่สวยขึ้นไปอีก “ ดูเหมือนว่านายจะไม่ได้ซื่อตรงอย่างที่ฉันคิด แต่อย่างน้อยก็ยังปากหวานอยู่ ” ฉันรู้สึกเขินอาย และรู้สึกราวกับบนหน้ากำลังร้อนผ่าว “​ ผม ผมพูดเรื่องจริง ” หยู่ถิงโค้งเอวเล็กน้อยเพียงเป็นการขอบคุณ ราวกับเป็นหญิงสาวในพระราชวัง “ เรื่องจริงของนายทำให้ฉันรู้สึกชอบมาก ” หลังจากนั้น เธอก็ให้ฉันควงแขนเธอ เข้าไปในห้องโถงของบ้านหลังใหญ่ จากนั้นก็เข้าลิฟต์ เพื่อลงไปชั้นใต้ดิน เมื่อมาถึงชั้นใต้ดินฉันถึงพบว่า ที่นี่ราวกับสวรรค์วิมาน ด้านในตกแต่งได้วิจิตรตระการตามาก แสงไฟระยิบระยับ ราวกับเข้ามาในพระราชวังยังไงอย่างงั้นเลย หนุ่มบริกรรูปหล่อก็เดินไปมา ๆ เพื่อบริการอาหารและแชมเปญ ดูยุ่งมาก ตอนนี้ ในพระราชวังใต้ดินก็เต็มไปด้วยคนมากมาย พวกผู้หญิงก็ดูสง่างาม พวกผู้ชายก็สูงใหญ่ รูปงาม ฉันไม่กล้าจะมองมากไปกว่านี้ กลัวตัวเองจะปล่อยไก่ออกมา โดนคนอื่นจับได้ว่าไม่รู้เรื่องรู้ราว ราวไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ ฉันเดินตามหยู่ถิง ผ่านฝูงคนเข้าไป ค่อย ๆ เข้าไปลึกขึ้น แล้วก็ยิ่งอยู่ก็ยิ่งมีคนทักทายหยู่ถิง แต่บางคนก็เรียกเธอว่าท่านประธานหยู่ บางคนก็เรียกเสี่ยวถิง แต่ว่าฉันไม่ได้สนใจเรื่องนั้น ที่ฉันสนใจคือ คนที่ทักทายเธอล้วนเป็นผู้หญิงทั้งนั้น และผู้ชายข้างกายพวกเธอ ก็ดูออกอย่างชัดเจนว่าเป็นแค่ตัวประกอบ จากนั้น ฉันก็เข้าใจขึ้นมาทันทีว่า นี่น่าจะเป็นงานเลี้ยงของพวกคุณหญิงคุณนาย และพวกชายพวกนั้น ก็ไม่ใช่คนรักแต่เป็นชายบริการ และฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น น่าอายมาก เพราะในความคิดของฉัน งานเลี้ยงผู้ชายควรจะเป็นผู้นำถึงจะถูก แต่ตรงหน้ากลับเป็นผู้หญิงที่กลายเป็นผู้นำ ส่วนผู้ชายกลับเป็นแค่ตัวประกอบของงานเลี้ยง ทำให้ฉันรู้สึกอับอายมาก ราวกับศักดิ์ศรีลูกผู้ชายกำลังโดนเหยียบย่ำอย่างรุนแรง แล้วที่ยิ่งอับอายไปมากกว่านี้คือ ฉันยังคงยิ้มอยู่! “ โห หยู่ถิงผู้ชายคนนี้ไม่เลวเลยนะ! ” ทันใดนั้น ก็มีคุณนายสาวสวยหนึ่งเดินเข้ามา ข้างหลังของเธอมีชายร่างใหญ่เดินตามมาด้วย ดูแล้วราวกับเขาเป็นเทนเนอร์ในฟิตเนส หยู่ถิงหัวเราะพลางพูดว่า “ คนนี้ของเธอก็สุดยอดนะ ถ้าฉันจำไม่ผิดน่าจะเป็นเทนเนอร์ที่ฟิตเนสหรือเปล่า ? ความต้องการของเธอยิ่งอยู่ยิ่งเยอะขึ้นนะ ระวังผู้ชายคนเดียวจะไม่พอใจเธอนะ ” “ เขาก็โอเคอยู่นะ ไวอากร้าสองเม็ด ยังพอทำให้ฉันพอใจได้อยู่ แต่ว่าถ้าเปลี่ยนเป็นหยู่ถิงล่ะก็ ไม่กินยาก็กลัวว่าร่างเล็ก ๆ ของเธอจะทนไม่ไหว อาจจะต้องร้องขอชีวิตจากเขาก็ได้ มันน่าอายอยู่นะ! ” คุณหญิงคนนั้นพูดพลาง เดินเข้ามาหาฉัน จากนั้นก็มองด้วยสายตาแพรวพราว พร้อมกับเสียงครางที่ออกมาจากปากเธอ ราวกับกำลังโดนลูบไล้ ดูจากขาขาวเรียวยาวของเธอ หน้าอกที่สั่นไปกับจังหวะก้าวเดิน ทำให้ฉันหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันใด “ โธ่ หนุ่มน้อย อย่าบอกนะว่านายยังเวอร์จิ้น ? แค่เห็นพี่ก็ถึงกับอายขนาดนี้ น่ารักจริง ๆ ! ” ฉันรู้สึกกดดันมาก เพราะไม่เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อนเลย ไม่รู้เลยว่าตัวเองต้องทำยังไง ได้แต่ส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากหยู่ถิง แต่ทว่าหยู่ถิงก็เอาแต่หัวเราะ ไม่ได้ตอบกลับอะไรฉันเลย จากนั้น คุณนายสาวสวยคนเดิม ก็เดินไปด้านหลังของฉัน ทันใดนั้น ฉันก็รู้สึกว่าก้นฉันกำลังโดนจับจ้องอยู่ ความรู้สึกนั้น เหมือนกับความรู้สึกที่ผู้ชายกำลังจับจ้องก้นของผู้หญิงเลย ทำให้ฉันอับอายมาก ใบหน้ารู้สึกร้อนราวกับไฟกำลังรุกอยู่ คุณนายสาวสวยใช้มือทั้งสองข้างจับมาที่ไหล่ หลังจากนั้นก็ยื่นหน้าออกมาจากด้านหลังของฉัน แล้วใช้ลิ้นเลียมาที่แก้มของฉัน “ ว้าว ร้อนมากเลย นี่เขาอายมากจริง ๆ นะ พี่ ๆ น้อง ๆ รีบมาดูสิ ผู้ชายงานดี มาเร็ว ๆ ! ” คุณนายสาวสวยร้องเรียกด้วยความประหลาดใจ และความดีใจในการได้ออกล่า ราวกับผู้หญิงที่อยู่อย่างเดียวดายมาหลายปี แล้วพึ่งได้แตะต้องตัวผู้ชาย สักพักหนึ่ง ก็มีคุณหญิงคุณนายเดินมาทางฉัน เพราะเสียงเรียกของเธอ เหมือนกับว่า คุณนายสาวสวยคนนั้นกำลังแสดงอยู่ แล้วเอาฉันเป็นเสาให้เธอเต้นรูด รูปร่างที่สง่างามนั้น และใบหน้าที่มีเสน่ห์ ราวกับเป็นยาปลุกเซ็กส์ชนิดรุนแรง แต่ที่มากไปกว่านั้นก็คือ เธอตั้งใจเอาหน้าอกที่อวบอิ่มของเธอมาถูกกับตัวฉัน แล้วก็ยังส่งเสียงครางล่อให้หลงใหลอีกต่างหาก หลังจากนั้น สายตาของหญิงสาวทุกคนก็มองไปที่ด้านล่างของฉัน ในขณะนั้น หน้าของฉันร้อนผ่าวมาก อายจนอย่างจะแทรกหน้าหนี เพราะว่าฉันดันมีสัญชาตญาณของผู้ชายที่ตอบสนองกลับ จะยับยั้งยังไงก็ยับยั้งไม่อยู่……