บทที่ 10 ความคลุมเครือที่คาดไม่ถึง

บทที่ 10 ความคลุมเครือที่คาดไม่ถึง แต่โชคดียังดี ที่อีกฝั่งหนึ่งของถนนมีคนสองคนกำลังเรียกแท็กซี่ และเมื่อขึ้นแท็กซี่แล้ว แท็กซี่ก็เร่งรีบออกรถไป หลังจากนั้น พวกกลุ่มอันธพาลที่ตามพวกเรามาบางคนก็เดินกลับเข้าไปในร้านคาราโอเกะพร้อมกับด่าทอ บางก็ขับมอไซด์ออกไป บางก็ขับรถออกไป ไล่ตามอย่างบ้าคลั่ง ฉันเอามือปิดปากหวูเจิ่นดงไว้ เมื่อเห็นพวกเขาค่อย ๆ ไกลออกไปจึงปล่อยมือออก “ นายลากฉันออกมาทำไม ไอพวกลูกเต่าน้อยพวกนั้น ถ้าฉันชกมันไม่ขี้แตก แสดงว่าพวกมันท้องผูก ! ” ตอนที่หวูเจิ่นดงยังไม่ได้ดื่มเหล้าเข้าไป ฉันเชื่อ แต่ตอนนี้สภาพเขา ถ้าโดนอันธพาลพวกนั้นจับไป ก็กลัวเขาจะโดนชกจนขี้แตกหรือแม่ว่าจะท้องผูก เมื่อลากหวูเจิ่นดงและหญิงสาวคนนั้นออกมาจากพุ่มไม้ ฉันก็รีบไปเรียกแท็กซี่ โชคดีที่มีแท็กซี่ว่างมาขับมาพอดี ฉันจะรีบกลับไปรับหวูเจิ่นดงมาขึ้นรถ แต่พอหันกลับไป โธ่เว้ย เขาหายไปแล้ว! ฉันมองไปรอบ ๆ สุดท้ายก็พบว่ามีสุนัขตีกันอีกครั้ง เป็นโชคร้ายของหนุ่มรอยสักนั้น ที่พอออกมาจากร้านคาราโอเกะ หวูเจิ่นดงก็เห็นเขาทันที คนเมาเจอกับคนเมา พลางซัดหนุ่มรอยสักร่วงไปบนพื้น จากนั้นฉันก็รีบลากหวูเจิ่นดงทั้งด่าทั้งลากขึ้นรถแท็กซี่ไป หญิงสาวคนนั้นนั่งอยู่เบาะหน้า และนี่ก็ทำให้ออกห่างจากอันตรายหน้าประตูร้านคาราโอเกะได้ ระหว่างทาง ฉันก็เห็นคนเรียกรถแท็กซี่สองคนที่โดนอันธพาลนับสิบพวกนั้นไล่ตาม จากนั้นก็ขับผ่านไป โธ่โธ่โธ่ น่าสงสารจริง ๆ ! หลังจากลงจากรถ ก็พลางหาโรงแรม ฉันกับหญิงสาวคนนั้นช่วยกันพยุงหวูเจิ่นดงไปที่เตียงนอนในห้องพัก แต่ทว่าเป็นโชคร้ายของหญิงสาวคนนั้น ที่โดนหวูเจิ่นดงอ้วกใส่ และที่บังเอิญก็คือเขาอ้วกเข้าในเสื้อของหญิงสาวคนนั้นในขณะที่เธอกำลังโค้งเอาลงมาเพื่อช่วยพยุง อ้วกครึ่งหนึ่งอยู่ด้านนอก อีกครึ่งอยู่ด้านใน ทำให้ความสวยของหญิงสาวเซ่อซ่าคนนั้นเปลี่ยนเป็นความอับอายทันที ฉันรีบขอโทษเธอแทน หวูเจิ่นดง “ ขอโทษ ขอโทษ เขาเมามาก เธออย่าถือสาเขาเลยนะ ” หญิงคนนั้นโค้งเอว ไม่กล้าจะยืดตัวขึ้น พอยืดตัวขึ้นอ้วกก็ไหลลงมา ฉันก็รีบชี้ไปทางห้องน้ำ เธอจึงรีบวิ่งเข้าไป แล้วปิดประตู จากนั้นฉันที่ดูแลหวูเจิ่นดง เมื่อเก็บกวาดทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวคนนั้นก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี ตอนนี้เสื้อผ้าของเธอก็ได้ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว แต่ทว่าชุดกระโปรงด้านบนเปียกปอนไปหมด เห็นได้ชัดว่าเธอน่าจะถอดชุดออกมา แล้วใช้น้ำล้างอ้วกออกไป แต่ว่า เพราะความเปียก ชุดผ้าก๊อตเดิมทีไม่บาง ตอนนี้ก็แนบชิดไปบนเรือนร่างของเธอ จึงทำให้เห็นลำตัวที่ขาวใสของเธออย่างเลือนราง แต่ยกทรงสีชมพูกลับเปิดเผยออกมาอย่างชัดเจน แต่เมื่อเห็นฉันกำลังสำรวจหน้าอกแรกแย้มคู่นั้นอยู่ หญิงสาวก็รู้สึกอายขึ้นมาทันที รีบเอามือขึ้นมาปิดเอาไว้อย่างรวดเร็ว และฉันก็รู้สึกถึงความไม่มีมารยาทของตัวเองขึ้นมาทันที พลางหันหลังเข้าไปในห้องน้ำ แล้วหยิบผ้าขนหนูยื่นให้เธอ จากนั้นก็เดินไปเปิดเครื่องปรับอากาศ “ เธอน่าจะถอดชุดออกมาไปแขวนไว้ใต้เครื่องปรับอากาศนะ แป๊บเดียวก็คงจะแห้ง ” พูดจบฉันก็เดินออกจากห้องไป หลังจากผ่านไปสักพักใหญ่ ก็มีเสียงของหญิงสาวคนนั้นดังมาจากในห้อง “ ฉันเรียบร้อยแล้ว ” เมื่อฉันกลับเข้าไปในห้อง หญิงสาวคนนั้นก็กำลังขดตัวเองอยู่ในผ้าเช็ดตัว มีเพียงแค่เท้าทั้งสองข้างที่โผล่ออกมา ค่อนข้างเซ็กซี่เล็กน้อย แต่ว่าฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พลางช่วยเธอเอาชุดไปแขวนไว้ใต้เครื่องปรับอากาศให้โดนลมพัด เมื่อเห็นหญิงสาวคนนั้นรู้สึกประหม่าเล็กน้อย และเพื่อให้เธอสงบจิตใจลง ฉันจึงแกล้งทำเป็นชวนเธอคุย แล้วก็ขอโทษที่หวูเจิ่นดงกระทำใส่เธอในครั้งนี้ด้วย “ ไม่เป็นไรหรอก ฉันต้องขอบคุณพวกคุณต่างหาก ถ้าไม่ได้พวกคุณช่วยไว้ คืนนี้ก็คง…… ” ในขณะที่กำลังพูดอยู่ หญิงสาวคนนั้นก็ตัวสั่นเทาขึ้นมา ราวกับยังคงตื่นกลัวกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ จากนั้น ฉันก็ชวนเธอคุยอีกครั้ง ตามที่เธอเล่าให้ฟังว่า เธอชื่อลู่ปู้หนาน เป็นนักศึกษาชั้นปีสอง คืนนี้มีงานเลี้ยงรุ่นมัธยม แต่สุดท้ายเพื่อน ๆ ก็กลับไปก่อน ทำให้เธอต้องมาจ่ายเงินคนเดียว ดังนั้นจึงเกิดเรื่องขึ้น เมื่อพูดคุยไปได้ประมาณสิบกว่านาที ภายใต้อากาศที่อบอุ่นของเครื่องปรับอากาศ ชุดกระโปรงของเธอก็แห้งสนิท ฉันช่วยหยิบมาให้เธอ จากนั้นเธอก็เข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ เมื่อออกมาจากห้องน้ำเธอก็ขอบคุณฉันอีกครั้ง จากนั้นก็กลับไป เพียงแต่ว่า เมื่อเธอออกไปได้ไม่นาน ฉันก็ได้ยินเสียง “ โอ๊ย ” ดังมาจากทางเดินด้านนอกประตู จากนั้นก็มีเสียงใครบางคนล้มลงไปบนพื้น ฉันเปิดประตูออกไปดู ก็เห็นลู่ปู้หนานบนอยู่นั่งบันได มือที่อ่อนโยนกำลังจับเท้าเล็ก ๆ ของเธออยู่ ฉันจึงถามขึ้นมาว่าเกิดอะไรขึ้น เธอบอกว่าตอนเดินลงมาไม่ทันระวังข้อเท้าเลยพลิก……