บทที่ 13 เป็นธรรมชาติ

บทที่ 13 เป็นธรรมชาติ ถังหน่วนเวยที่เพิ่งเอาร่างหลินเถาเยามาไว้ในอ้อมแขน จากนั้นเธอก็เห็นชายคนหนึ่งที่ถูกเธอชกไป เธอกลืนคำสบถกลับเข้าไปในปาก ชายคนนี้หล่อมาก! คำนวณจากสายตาคงสูงประมาณ 1.8 เมตร ชุดสูทดูเหมือนจะเกิดมาเพื่อเขา ผมสีทองนั้นถ้าเป็นคนธรรมดาคงถูกกล่าวว่าเอาได้ แต่พอเป็นเขา กลับดูเข้ากันอย่างไร้ที่ติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาสุนัขจิ้งจอกนั้น เป็นบุคคลที่เต็มไปด้วยเสน่ห์! ถังหน่วนเวยถอนหายใจในใจ จะมีชายที่ดูดีนี้ได้อย่างไร? พระเจ้าไม่ยุติธรรมเลย! แต่เดี๋ยวก่อน! เมื่อครู่นี้เธอเพิ่งชกคนคนนี้ไปหนิ? \"เถาเยา เขาหล่อมาก ทำไมเธอไม่หยุดฉันตอนที่ฉันกำลังลงมือ?\" ถังหน่วนเวยพูดเบาๆ ข้างหูของหลินเถาเยา หลินเถาเยาพูดไม่ออก \"เวยเวยฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอมาแล้ว จะหยุดกำปั้นของเธอล่วงหน้าได้อย่างไร?\" \"น่าเสียดาย ถ้าฉันรู้ว่าเขาหล่อมากขนาดนี้ ตอนที่ฉันลงมือ ฉันจะทำให้เบาที่สุดเลย ถ้าเกิดไปทำลายใบหน้าของเขาจะทำอย่างไรล่ะ?\" ถังหน่วนเวยพูดกับตัวเอง \"เวยเวย เธอเข้าใจผิดแล้ว จริงๆ แล้วเขาเพิ่งช่วยฉันไว้\" หลินเถาเยารู้สึกผิดเล็กน้อย \"อะไรนะ?\" ถังหน่วนเวยสับสน จากนั้นก็หันความสนใจไปที่ชายคนนั้น ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าชายคนนี้คุ้นตามาก เดี๋ยวก่อนนะ! คนที่อยู่ข้างๆ เขาคือ--ซ่างซิวจื๋อ? เดี๋ยวก่อน! ดูเหมือนว่าเธอจะเคยชื่นชมใบหน้านี้มาก่อน ถังหน่วนเวยชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะนึกขึ้นมาได้ในทันที บ้าจริง! หมัดเมื่อครู่เธอชกไปที่ใบหน้าคุณชายสามบ้านตระกูลกงกงหยู่เหรอ??? ถังหน่วนเวยยิ้มอย่างแข็งๆ แล้วถามหลินเถาเยาเบาๆ \"คนนั้นคือคุณชายสามบ้านกงเหรอ?\" หลินเถาเยาคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า \"ดูเหมือนท่านซุนจะเรียกเขาว่าคุณชายสามบ้านกง\" ถังหน่วนเวยอดไม่ได้ที่จะบีบคอคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอ \"หลินเถาเยา ฉันคิดว่าพรุ่งนี้เธอได้เตรียมเก็บศพฉันแน่ เธอฆ่าฉัน!\" ทุกคนรู้ว่าอิทธิพลของบ้านตระกูลกงเปรียบได้กับบริษัทซ่างซื่อและบริษัทจี้ซื่อ และคุณชายสามบ้านกงคนนี้เป็นผู้สืบทอดของบ้านตระกูลกงในอนาคต ยิ่งไปกว่านั้น ราคาของหมัดที่เธอชกไปเมื่อครู่ เกรงว่าถ้านำเธอไปขาย ก็ยังจ่ายไม่หมดเลย ถังหน่วนเวยปล่อยหลินเถาเยาที่อยู่ในอ้อมแขนทันที และรีบไปดึงกงหยู่ขึ้น ตรวจสอบเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า จากนั้นก็ยกรอยยิ้มแบบทนายความของเธอ และยื่นมือออกไป \"คุณชายสามบ้านกงใช่ไหมคะ? สวัสดีค่ะ ฉันคือตู้เยว่เซินทนายความฝึกหัดที่สำนักงานกฎหมายจิ่นซิน ยินดีที่ได้รู้จักคุณนะคะ\" กงหยู่ยังไม่ตอบสนองอะไร ถังหน่วนเวยก็ยืนมือไปจับมือของเขาเอง และพูดต่อ \"ฉันไม่รู้ว่าทำไมเมื่อครู่เท้าของฉันถึงลื่น ทำให้ไปชนกับหน้าของคุณ คุณเป็นคนใหญ่คนโต คงไม่เอาเรื่องคนธรรมดาอย่างฉันใช่ไหมคะ?\" กงหยู่อ้าปาก และกำลังจะพูด แต่ถังหน่วนเวยก็พูดขึ้นก่อนทันที \"ฉันรู้ว่าคุณคงไม่เอาเรื่อง ฉันคิดว่าตอนนี้เริ่มจะมืดแล้ว ฉันและเถาเยาจะไม่รบกวนคุณสองคนแล้วค่ะ havefun!\" หลังจากหันหน้ากลับไป รอยยิ้มบนใบหน้าของถังหน่วนเวยก็กลายเป็นหวาดกลัว \"หลินเถาเยา ฉันจะจัดการเธอในภายหลัง\" \"แต่เวยเวย เธอไม่ได้ชื่อตู้เยว่เซิน......\" \"เงียบปากเดี๋ยวนี้!\" ถังหน่วนเวยรีบดึงหลินเถาเยาออกจากห้องโถง กงหยู่และซ่างซิวจื๋อต่างมองแผ่นหลังที่เดินจากไป กงหยู่พูดหยุดความเงียบ \"เมื่อครู่นี้ฉันได้พูดอะไรไหม?\" \"เห็นได้ชัดว่า นายไม่ได้พูด\" \"ถ้าอย่างนั้นนายก็มั่นใจได้ว่า เมื่อครู่นี้ฉันถูกผู้หญิงชกใช่ไหม\" \"ใช่แล้ว และยังเป็นชกที่สวยงามอีกด้วย\" กงหยู่ยังคงสับสนอยู่ \"แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ?\" ซ่างซิวจื๋อยื่นปากไปที่ประตู \"คนที่จากไปเมื่อครู่หนึ่งในคือคนที่ทำ\" หลังจากนั้น กงหยู่ถึงได้ตอบสนอง และตอบว่า \"นายหมายถึง ฉันถูกต่อยฟรี และยังดูพวกเธอจากไปด้วยตาของตัวเอง?\" \"จะว่าอย่างนั้นก็ได้\" ซ่างซิวจื๋อพยักหน้าเห็นด้วย \"ซ่างซิวจื๋อ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันโกรธ\" กงหยู่ร้อนรน \"ฉันก็คิดว่าเรื่องวีรบุรุษช่วยสาวงามที่นายกระตือรือร้นมอบให้ฉัน? ที่แท้ก็สร้างหลุมให้ฉันกระโดดเข้าไปนี่เอง!\" \"กงหยู่ นายใจเย็นๆ ก่อน ฉันสาบานว่าไม่รู้จริงๆ ว่าจะมีวีรสตรีอีกคนออกมาช่วยเธอ\" ซ่างซิวจื๋อเห็นสถานการณ์ไม่ดี ก็เลือกที่จะหลบหนีจากที่เกิดเหตุ เรื่องการใส่ร้ายผู้อื่นและวางหลุมพรางแบบนี้เป็นความสนุกพวกเขาสองคน และดูเหมือนว่าพวกเขาจะดูอย่างไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย ในอีกด้านหนึ่ง สถานการณ์ของหลินเถาเยานั้นไม่ดีไปกว่าซ่างซิวจื๋อ ภายใต้คำสารภาพของถังหน่วนเวย ไอคิว 75 ของหลินเถาเยาไม่สามารถทนได้เลย หลังจากคิดวนไปเพียงไม่กี่รอบ ก็ต้องหยุดลง ในห้องเช่า อารมณ์ของ ถังหน่วนเวยได้มาถึงจุดที่อยากจะระเบิด \"หลินเถาเยา เซลล์สมองของเธอมีน้อยกว่าคนอื่นๆ หนึ่งชั้นใช่ไหม! ถึงได้คิดจะใช้ตัวเองเพื่อแลกเปลี่ยนเงิน! และอีกอย่าง เพื่อที่จะไม่ให้คนอ้วนคุณซุนนั้นเอาเปรียบ เธอถึงหลอกฉันให้ไปที่โรงแรมนั้น แล้วยังเอาตัวเองไปให้คนแปลกหน้าอีก?! เธอถูกประตูหนีบจนเป็นแบบนี้ไปแล้วเหรอ??\" หลินเถาเยาปิดหูของตัวเอง สิ่งที่เธอกลัวที่สุดคือการคำรามของถังหน่วนเวย ที่สามารถทำให้ภายในของคนตกใจได้ ฟังจนไม่รู้ว่าเสียงนั้นเพิ่มขึ้นไปกี่ DB แล้ว เธอตอบอย่างขี้ขลาด \"ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ในเวลานั้น ท่านซุนมาหาฉันพอดี และบอกว่าจะให้ฉันหลายแสน ตราบใดที่ฉันอยู่กับเขาหนึ่งคืน......\" \"ซุนโสงเป็นที่รู้จักกันดีเรื่องเสือผู้หญิง เลือกผู้หญิงที่หัวอ่อนอย่างเธอ คงมีเรื่องให้เขียนข่าวจนเขียนไม่ไหวเลยล่ะ ความทรงจำของเธอถูกสุนัขกินไปแล้วจริงๆ เหรอ?\" หลินเถาเยาพูดเสียงเบาๆ \"ฉันหัวอ่อนตรงไหนกัน ฉันแก่กว่าเธอต้องหลายเดือนนะ\" ถังหน่วนเวยยิ้มด้วยความโกรธ \"ในที่สุดฉันก็รู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าอายุและ IQ นั้นสามารถแปรผกผันกันได้หลินเถาเยาฉันควรส่งเธอไปที่โรงพยาบาลจิตเวชเพื่อตรวจสอบสักหน่อยแล้ว หรือว่าตอนที่คุณป้าคลอดเธอลืมเอาอะไรออกมารึเปล่า!\" \"เวยเวย เธออย่าเพิ่งโกรธ ตอนนี้ก็จัดการเรียบร้อยแล้วไม่ใช่หรือไง?\" หลินเถาเยาเอาเงินสดออกจากกระเป๋าอย่างมีความสุข \"เธอเห็นไหม ฉันมีเงินแล้ว\" ถังหน่วนเวยถอนหายใจอย่างหนัก และนั่งประสานมือไว้ที่หน้าอกบนโซฟา พูดว่า \"ฉันอยากให้เธอบอกฉัน ว่าหน้าอกเธอเพิ่มขึ้นไปกี่คัพแล้ว\" หลังจากได้ยินสิ่งนี้ หลินเถาเยามองลงไปที่หน้าอกของตัวเองโดยไม่รู้ตัว และบ่นว่า \"ฉันคิดว่ามันใหญ่พอแล้ว คงไม่เพิ่มไปมากกว่านี้แล้วล่ะ ไม่อย่างนั้นคนอื่นคงคิดว่าฉันท้อง\" ถังหน่วนเวยดูที่หน้าอกของหลินเถาเยาอย่างหมดอาลัย \"ได้โปรดเถอะ คุณหลินเถาเยาไม่มีใครคิดว่าคนที่หน้าอกเล็กกว่าคัพ B จะตั้งท้องได้หรอก เธอยกย่องหน้าอกของตัวเองสูงเกินไปแล้ว\" \"ถ้าอย่างนั้นคนที่ตั้งท้องเหล่านั้นคัพอะไรกัน?\" หลินเถาเยาทำใบหน้าอยากรู้อยากเห็น พร้อมแววตาที่ไร้เดียงสา