已经是第一章了
บทที่54 ร้องขอชีวิตไม่ได้ อ้อนวอนขอตายก็ไม่ไหว
บทที่54 ร้องขอชีวิตไม่ได้ อ้อนวอนขอตายก็ไม่ไหว
หลินเถาเยาดูเหนื่อยล้าเมื่อเธอเดินออกมาจากห้อง เธอเอ่ยกับซ่างซิวจื๋ออย่างเหนื่อยอ่อนว่า “ไปกันเถอะ” เสียงเธอค่อนข้างเบา คล้ายว่าถ้าไม่ระวังก็จะจางหายไปได้ ทำให้ความโกรธเคืองของซ่างซิวจื๋อที่มีอยู่พลันสลายไป
เดิมทีซ่างซิวจื๋อต้องการสะสางเรื่องนี้ให้จบ
已经是最新一章了
加载中
