บทที่ 122: เห็นเป็นอากาศ   1/    
已经是第一章了
บทที่ 122: เห็นเป็นอากาศ
ผู้ชายที่สูงใหญ่ใส่ชุดสูทสีดำเข้ารูป ใบหน้ามาดเข้มมีสีหน้าเรียบเฉย แววตาคมเข้มมองพิงกี้ด้วยอารมณ์ที่หนักหน่วง เหมือนผิวน้ำทะเลในยามค่ำคืน คลื่นทั้งหมดต่างก็ซ่อนอยู่ในความมืดมน เขาสงบแต่เคร่งขรึม ดวงไฟที่ขาวซีดส่องอยู่บนตัวเขา ทำให้ลมหายใจในตัวเขายิ่งอยู่ยิ่งเยือกเย็น พิงกี้แค่อยากห
已经是最新一章了
加载中