已经是第一章了
บทที่ 211:เป็นเขา!
รถที่ไม่รู้จักเหนื่อยล้าขับตรงไปข้างหน้า
วิวนอกกระจกรถเหมือนกับว่าไม่ได้เปลี่ยนแปลงมานาน ค่ำคืนที่พร่ามัว ต้นไม้กับสิ่งก่อสร้างที่ซ่อนอยู่ในเงามืดดูแล้วไม่ค่อยสมจริง บางครั้งก็เห็นแสงสว่างกระพริบเป็นจุดๆเป็นครั้งคราว แต่ก็ถูกรถทิ้งอยู่ข้างหลังในเวลาอันรวดเร็ว เหมือนกับว่าระยะ
已经是最新一章了
加载中
