บทที่334: Aliceที่โง่เขลา

พอเปิดประตูออกมาดู ด้านนอกมีสาวน้อยที่ถูกรังแกจนอิดโรยยืนอยู่ “พี่พิงกี้คะ” Aliceเกาะอยู่ที่ประตูอย่างหมดเรี่ยวแรง มองพิงกี้ด้วยหน้าตาน่าสงสาร ใบหน้าเรียวเล็กของเธอดูซีดเซียว ดวงตากลมโตมืดมนไร้ความเปล่งประกาย ใต้ตาเขียวช้ำ ดูก็รู้ว่าเหนื่อยล้าเกินเหตุ นี่เป็นอะไรไป? หรือว่าเมื่อคืนไปเป็นโจรมาทั้