已经是第一章了
บทที่16 ไม่ต้องกลัว มีฉันอยู่
บทที่16 ไม่ต้องกลัว มีฉันอยู่
คนหนึ่งจำผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าได้ได้ ตกใจจนอ้าปากค้าง “โม่、โม่……”
โม่ซีถิงส่งสายตารังเกียจ “ไสหัวไป”
พวกเขาตะเกียกตะกายลุกขึ้น แล้วออกไปรายงานดู้เทา
บนหัวดู้เทามีผ้าพันแผลแปะอยู่ หรี่ตาขึ้น “ไปเฝ้าดูที่ประตู ฉันไม่เชื่อหรอกว่านังตัวดีนั่นจะไม่ออกมา！”
โม่ซีถิงช่วยเฉี
已经是最新一章了
加载中
