已经是第一章了
บทที่20 ไม่ต้องร้องแล้ว พวกคนเลวจะหัวเราะเอาได้
บทที่20 ไม่ต้องร้องแล้ว พวกคนเลวจะหัวเราะเอาได้
เฉียวจีหน่วนได้ฟังก็ตาเบิกโพลง นึกไม่ถึงว่าดู้เทาจะสามารถพูดกลับขาวเป็นดำได้แบบนี้！
“ฉันเปล่า！”เฉียวจีหน่วนอธิบาย “ฉันยังไม่ได้ขยับอะไรเลย เขาตกลงมาเอง！”
ตำรวจคนหนึ่งพยุงดู้เทากลับไปนั่งบนรถเข็น
ดู้เทาเหงื่อตก “เฉียว คุณหนูเฉียว ผมยืดเวลาจ่ายค่ารัก
已经是最新一章了
加载中
