已经是第一章了
บทที่ 35 ไม่รู้ไม่ชี้
บทที่ 35 ไม่รู้ไม่ชี้
เฉียวจีหน่วนรู้สึกซาบซึ้งกับคนแปลกหน้ากลุ่มนี้ที่ออกมาพูดเพื่อเธอ
คุณป้าคนหนึ่งพูดขึ้นมา “สาวน้อย หลายวันมานี้เราทุกคนต่างเห็นกันหมด เธอเป็นเด็กสาวที่ดีนะ”
“ฉันว่านะ รีบหย่าเถอะ ไม่ต้องมาคอยดูแลคนที่นอนเป็นผักแบบนั้นหรอก...”
“แค่กๆ” ชายชรากระแทกแขนของภรรยาเบาๆ “พูดอะไรแบบนั
已经是最新一章了
加载中
