已经是第一章了
บทที่45 ผมไม่เห็นอะไรทั้งนั้น เชิญพวกคุณต่อกันได้เลย
บทที่45 ผมไม่เห็นอะไรทั้งนั้น เชิญพวกคุณต่อกันได้เลย
เจียงซีเย่นมองไปยังโม่เสี่ยวโม่ที่เดินถือดอกกุหลาบช่อใหญ่ ด้วยท่าทางกระโดดโลดเต้นไปมาอยู่ตรงทางเดิน ในใจก็มีความรู้สึกต่างๆที่เข้ามาพร้อมกันไปหมด
เธอได้ถามหมายเลขห้องผู้ป่วยจากลู่เปยมาก่อนแล้ว จึงพาเจ้าตัวน้อยขึ้นลิฟต์เพื่อตรงไปยังห้องพักผู้ป่วย
已经是最新一章了
加载中
