บทที่ 6 สารภาพรัก

บทที่ 6 สารภาพรัก ลลิตา: ฉันเห็นชายในฝันของฉันอยู่กับผู้หญิงคนอื่น หัวใจเจ็บปวดมากเลย ลลิตา: แต่ฉันแย่ขนาดนี้ ชาตินี้คงไม่ได้อยู่กับชายในฝันแล้ว yamyam:เธอไม่ไปชิงดูแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าไม่ใช่ของเธอ? ลลิตา:บอกความจริงกับนายเลยนะที่จริงฉันเป็นคนไม่มีความกล้าเลย เหมือนหนูที่อยู่ในซอก เวลาที่เห็นชายในฝันฉันก็จะวิ่งหนีตลอด yamyam:…… ก็ว่าทำไมเด็กนี่ทุกครั้งที่เห็นเขาก็จะก้มหน้าแล้ววิ่งหนี ลลิตา:บางทีก็เกลียดตัวเองมากเลยที่ขี้ขลาดแบบนี้! yamyam: ถ้ารู้จุดอ่อนของตัวเองก็แก้ รวบรวมคำกล้าและไปสารภาพรักกับชายในฝัน ลลิตา: ไม่ได้ๆ แม้กระทั่งจ้องนาเขาห้าวินาที ฉันก็จะรู้สึกหายใจไม่ออกแล้ว เรื่องที่สารภาพรักเทียบเท่ากับจะให้ฉันขึ้นสนามรบเลยนะ yamyam:…… ลลิตา: ฉันรู้ว่าฉันขี้ขลาดก็เลยอยากจะใช้เกมให้ตัวเองมีสิทธิ์อยู่เคียงข้างเขา yamyam: ที่จริงสารภาพรักเป็นเรื่องที่ง่ายมาก แต่ต้องดูว่าเธอกล้าไม่กล้าแค่นั้นแหละ ดวงตาของ ลลิตาสว่างขึ้นทันที ลลิตา: มีวิธีอะไร? yamyam: ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นไปจูบเขาเลย ดวงตาที่มีแสงสว่างดับไปทันที ลลิตา: นี่นายกำลังแกล้งฉันหรอ? yamyam: แล้วแต่เธอ ถ้าไม่สารภาพก็รอดูให้เขาถูกคนอื่นแย่งไปเลย ในตอนที่ลลิตากำลังลังเลอยู่ yamyamบอกฝันดีกับเธอก็ไม่ออนอีกเลย ตอนนี้เธอเครียดจนนอนไม่หลับแล้ว วันถัดมา เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารอตั้งนานสุดท้ายyamyamก็ออน ลลิตา: ฉันตัดสินใจแล้วจะฟังที่นายพูดไปสารภาพรักกับชายในฝัน ผ่านไปซักแป๊บธาวินถึงจะรู้สึกตัว เขาพึ่งตื่นคิดว่านี้เป็นความฝันสักอีก ลลิตา: แต่ฉันไม่รู้ว่าจะนัดชายในฝันออกมายังไง?  yamyam: คิดหาวิธีนัดเขาออกมาเอง จากนั้นก็จูบเขา ลลิตาขมวดคิ้วฟังแล้วรู้สึกแข็งแกร่งมาก อื่ม จะทำแบบนี้แหละ! ไม่อย่างงั้นรอให้เธอเล่นฮีโร่เก่ง ธาวินก็กลายเป็นคนของภวิกาแล้ว ลลิตาเก็บกระเป๋าเสร็จและลากับพ่อแม่ กลับไปที่โรงเรียนอีกครั้ง บอกได้เลยว่าญาณิดา ดีใจมากจับมือลลิตาแล้ววิ่งเข้าไปในหอ เริ่มพูดเรื่องราวที่เธอได้รู้ในสองสามวันนี้มา “ลลิตาฉันจะบอกกับเธอนะ เดือนห้องเราสองสามวันนี้ซ่ามากเลย ก็แค่ได้เป็นแฟนกับเดือนข้างคณะ แต่ดูสีหน้าของเธอเหมือนดีใจมากเลย แค่คิดก็รู้สึกโมโหแล้ว”  หัวใจของลลิตาชัก ถ้ายังไม่ทำตามแผนอีก ธาวินก็จะกลับเป็นของคนอื่นแล้ว ความคิดที่จะสารภาพรักยิ่งยึดมั่นไปกว่าเดิม “ลลิตาเธอได้ยินที่ฉันพูดไหม” ญาณิดา ไปดึงแขนเสื้อของเธอ ลลิตา ได้ฉันติดกลับ “อะไรนะ?”  ญาณิดา ไม่รู้ควรจะทำยังไงกับเธอจริงๆ “ชั่งเถอะ พูดอะไรกับเธอก็ไม่มีประโยชน์ โลกใบนี้คงไม่มีคนที่สองที่น่าเบื่อเหมือนเธอแล้ว”  ลลิตายักไหล่ แสดงให้รู้ว่าไม่เป็นไร เพราะเธอเป็นคนที่น่าเบื่ออยู่แล้ว ญาณิดา เปิดตู้เสื้อผ้าอย่างมีความสุขและพูดเองว่า “ควรจะใส่เสื้อตัวไหนดี? รมณ เขาจะชอบฉันเป็นแบบสุภาพสตรีหรือแบบเซ็กซี่นะ?”  ลลิตาคิดได้กะทันหัน แฟนของญาณิดา ก็เป็นเพื่อนร่วมห้องกับธาวินไม่ใช่หรอ?  หรี่ตาลง โชคชะตาเข้าข้างเธอจริงๆ ! ร้านกาแฟญาณิดา นั่งติดกับกระจกและเอากระจกมาเติมแป้งไม่หยุด นั่งด้วยท่าทางที่เหมือนสุภาพสตรี รอการมาถึงของรมณ ส่วนลลิตานั่งอยู่ที่มุมข้างๆ มีแจกันใหญ่ๆ สองอันตั้งอยู่และเธอเองก็ใส่เสื้อกันหนาวสีดำยาวๆ ปิดตัวเองจนมิดชิด