已经是第一章了
บทที่ 15 คลุมเครือ
บทที่ 15 คลุมเครือ
“เหยาเหยา...”
หยานเส้าคุนยืนอยู่ตรงทางเข้าประตู จ้องมองแววตาที่เปราะบางและเศร้าหมองของเธอ
สายตาแบบนี้ ทางเหยาได้เคยเห็นบนตัวของสี่หลังเมื่อยังเป็นเด็ก
“อย่ามาหาผม” ทางเหยาชัดเจนดีว่าตัวเองกำลังฝัน
เธอพยายามต้องการปลุกตัวเองให้ตื่น แต่กลับไม่สามารถตื่นมาจากฝันได้
“เหยาเหยา
已经是最新一章了
加载中
