บทที่8 ให้ฉันจับหน่อย
1/
บทที่8 ให้ฉันจับหน่อย
PlayBoy ผมเป็นเพลย์บอย
(
)
已经是第一章了
บทที่8 ให้ฉันจับหน่อย
บทที่8 ให้ฉันจับหน่อย “แค่กๆ ทำที่นี่ มันไม่ดีมั้ง แถมฉันยังไม่ได้เตรียมใจเลย.” ฉันไอแห้งๆ บอกตามตรงว่าฉันไม่คิดว่าหวงหยูนหยูนจะกล้าขนาดนี้ แค่ดูหนังไม่ใช่เหรอ? ก็เตรียมที่จะผลักฉันในห้องที่ร้านอินเทอร์เน็ต จะให้ฉันรับได้ยังไง. โธ่ ครั้งแรกของฉัน เห็นหวงหยูนหยูนทำตัวสบายๆอย่างนี้ เธอไม่ใช่เด็กแล้ว ฉันรู้สึกเสียเปรียบ ในใจฉันรู้สึกเศร้า แต่มาคิดๆดูแล้วมันเป็นเรื่องปกติ ที่จะหาคนที่บริสุทธิ์ในอายุประมาณนี้ คงต้องหาจากประถม. “นายไม่จำเป็นต้องเตรียมตัวอะไร.”หวงหยูนหยูนกลอกตาใส่ฉัน โอ้พระเจ้า เธอคิดว่าฉันเป็นผู้ชายที่เอากับใครไปทั่วเหรอ? พระเจ้า ผู้หญิงสะอาดที่อายุประมาณนี้คงจะหายาก “ช่วยตัวเอง”เป็นเรื่องที่ผู้ชายเขาทำกันปกติ. “ได้ ฉันถอด.”ฉันกัดฟันพูด ยังไงฉันก็เป็นผู้ชาย เสียหายนิดหน่อยไม่เป็นไร จะได้เปลี่ยนเป็นผู้ชายอย่างเต็มตัว เป็นเรื่องที่น่ายินดี. ฉันมีความรีบร้อน แถมกางเกงในก็ถอดด้วย “ไอบ้า นายทำอะไร?”หวงหยูนหยูนรีบใช้มือปิดตาไว้ หน้าของเธอเริ่มขึ้นสีแดง. เวลาฉันอึ้งมาก ยัยหวงนี่หมายความว่าอะไร? เธอเป็นคนบอกให้ฉันถอดเอง แล้วยังแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง อย่าบอกว่าพอเห็นขนสีดำที่มีรูปร่างแล้ว แล้วแสดงท่าทีที่หลอกให้ตายใจ เพื่อให้พิสูจน์ว่าฉันเป็นคนเริ่มก่อน. ถ้าเธอคิดแบบนี้ มันก็สกปรกเกินไปแล้ว “ไม่ใช่ว่าเธอบอกให้ฉันถอด?” ฉันถามอย่างประหลาดใจ. หวงหยูนหยูนกระทืบเท้าอย่างโกรธๆ “ฉันว่าน้ำเข้าสมองนายแล้ว ฉันไม่ได้ให้นายถอดกางเกงใน.” ห๊า งั้นฉันก็แปลกละ ไม่ถอดกางเกงใน? แล้วจะทำเรื่องแบบนั้นยังไง หรือว่าฉันมีความรู้เรื่องเพศไม่เพียงพอ ทำให้ฉันตามไม่ทันกระแสนิยม? “เธอล้อฉันเล่นเหรอ? ถ้าไม่ถอดจะช่วยเธอให้หายจากความต้องการได้ยังไง.” ฉันพูดอย่างไม่พอใจ หวงหยูนหยูนอึ้งแล้วพูดออกมาเบาๆ “ไอคนจัญไร ฉันให้นายถอดกางเกงตัวข้างนอก แลกกับฉันหนึ่งตัว อย่างนี้ฉันก็ออกไปได้แล้ว.” “โอ้.” ทันใดนั้นฉันก็รู้ ทำไมหวงหยูนหยูนไม่ทำอะไรเลย. “ทำไมฉันต้องเอากางเกงให้เธอด้วย เธอก็ออกไปอย่างงี้.” ฉันโบกมือแล้วพูด หวงหยูนหยูนร่างกายโกรธสั่นเล็กน้อย “นายมันชั่ว ไม่มีความเห็นอกเห็นใจอะไรเลย? ถ้ามีโอกาสฉันจะคืนกางเกงให้นาย.” หวงหยูนหยูนเห็นความแข็งแกร่งของฉันและแนะนำ. “ไม่ได้ ฉันมีอาการติดเชื้อที่สะอาด คนอื่นใส่แล้วฉันไม่เอา.” ฉันปฏิเสธคำขอของเธอโดยไม่คิด. หวงหยูนหยูนกำลังจะล่มสลาย “ได้ กางเกงตัวนี้ ฉันซื้อมันเป็นไง สามร้อยหยวนพอมั้ย.” เธอแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่ดุร้ายที่สุด โดยเฉพาะตอนที่พูดสามร้อยหยวน ดูน่าเชื่อถือ ทำให้ฉันรู้สึกไม่พอใจ “เห้ย มันสามารถแก้ไขได้ด้วยเงินได้ด้วยหรอ? คุณกำลังดูถูกบุคลิกของฉัน เหยียบย่ำความนับถือของฉัน ฉันออกห้อร้อยหยวนเพื่อซื้อกางเกงในของเธอ เธอจะขายมั้ย?” หวงหยูนหยูนกัดฟันตัวเอง ด้วยใบหน้าที่เจ็บปวด ในไม่ช้า น้ำตาเม็ดใหญ่หยดลงใบหน้าของเธอ รูปลักษณ์ที่น่าเวทนานั้น ทำให้ผู้คนเจ็บปวดจริงๆ ฉันรู้สึกอายมาก พูดตามตรงฉันไม่เห็นผู้หญิงร้องไห้ไม่ได้ โดยเฉพาะหวงหยูนหยูนนั้นสวยงาม. “ฮือๆ รู้อย่างงี้ไม่น่ามาร้านอินเทอร์ตั้งแต่แรก อย่างที่คิดเลยว่ามีแต่คนไม่ดีเหมือนกับนาย.”หวงหยูนหยูนร้องไห้ไปด้วย ปากก็พูดเหตุผลออกมา. ฉันขบขัน และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ที่จริงฉันเป็นคนมีน้ำใจ และอ่อนโยน เธอเข้าใจมั้ย?” หลังจากที่ฉันพูดเตือนออกไป หวงหยูนหยูนก็เงียบไป เธอกำลังลังเล ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะให้คุณหนูแบบนี้ลดตัวลงมาขอร้องฉัน แต่ฉันชอบที่จะปฏิบัติกับเธอแบบนี้. สงสัยวันนี้ฉันอาจจะโกรธคนอื่น คนปกติทั่วไปก็จะมีความคิดนี้ หวงหยูนหยูนก้มหัวลง พูดเสียงเบา “ขอโทษ เมื่อกี้ฉันแสดงท่าทีที่ไม่ดีออกมา หวังว่านายจะยกโทษให้.” “อือจากนั้นล่ะ.”ฉันก็ถือว่าพอใจ สายตาไปหยุดอยู่ที่ขาขาวๆของเธอ มันน่าทึ่งจริงๆ และฉันก็ไม่เข้าใจเลยว่า ยัยนี่บำรุงยังไง หรือว่าจะแช่น้ำนมทุกวัน? “ฉันหวังว่านายจะให้ฉันยืมกางเกงของนาย ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด พรุ่งนี้ฉันจะซักให้สะอาดแล้วคืนให้นาย ไม่งั้นก็ซื้อตัวใหม่คืน.” เห็นได้ชัดว่าหวงหยูนหยูนถูกฉันต้อนจนมุม ท่าทางของเธออ่อนน้อมมาก บอกตามตรงว่าเธอจะใส่กางเกงของฉัน มันเป็นเหมือนเรื่องฝัน แต่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริง แถมหวงหยูนหยูนยังขอร้องให้ฉันถอดกางเกง มันทำให้ฉันตื่นเต้นมาก. “เฮ้อ แบบนี้เธอไม่มีความจริงใจเลย ลองเรียกฉันว่าพี่ดู.”ฉันพูดูดขึ้นอย่างตื่นเต้น. “อย่ามาหน้าด้านขนาดนี้นะ.”หวงหยูนหยูนกำหมัดแน่น ดูท่าแล้วเธอดูจะเกลียดฉันมาก. “จะเรียกหรือไม่เรียกก็แล้วแต่เธอ แต่ว่าเธอต้องคิดดีๆ.”ฉันยักไหล่ มันก็เหมือนกับการทำธุรกิจที่ต้องการ ฉันคงไม่สามารถบังคับคนอื่นได้ หวงหยูนหยูนถอนหายใจ ไม่รู้จะทำยังไงกับฉัน “พี่.” “พูดเสียงดังหน่อย ฉันไม่ได้ยิน.”ฉันก็พูดอย่างไม่พอใจ มันเป็นเรื่องของดวงจริงๆ บางครั้งหวงหยูนหยูนก็ไม่ได้เป็นแค่ดาวโรงเรียนต่อหน้าคนอื่น แต่ตอนนี้ยอมลดทิฐิเพื่อขอฉัน. “พี่.” หวงหยูนหยูนฝืนพูด แต่ก็เลือกที่จะประณีประนอม แก้มของเธอก็แดง เพิ่มเสียงสูงขึ้นนิดนึง “พี่.” ความรู้สึกของความสำเร็จที่ผู้ชายมี ทำให้ฉันรู้สึกลอยได้. “อือ.” ฉันตอบกลับไป “เธอจะเอากางเกงของฉันไหม?” “ฉันเอา.” หวงหยูนหยูนเกือบโพล่งออกมา เธอแสดงความกระตือรือร้น. “เรียกพี่อีกรอบสิ.”ฉันยังพูดไม่พอ. “พี่.”หวงหยูนหยูนทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย. “ดี พูดรวมกันอีกครั้ง.” ฉันเล่นเกมฟังคำสั่งกับเธอ. อาจจะใจร้อน หวงหยูนหยูนไม่ได้คิดมากเกินไป “พี่ ฉันจะเอา.” “อืมอืม.” สายนี้ มาจากปากเล็กของเธอ นั่นเป็นอาการชา และฉันรู้สึกเหมือนกำลังหมดแรง. ทันทีหลังจาก ฉันรู้สึกปวดเอว ที่แท้หวงหยูนหยูนบิดเซลลูไลท์ของฉัน “ไอบ้านี่ เล่นกับฉันแบบนี้ ฮึ นายไม่ถอดมาดูฉัน.” หวงหยูนหยูนฉีกกางเกงของฉัน ฉากนี้มาโดยฉับพลัน ฉันไม่ทันระวัง และแตกตื่น ราวกับว่ามันเป็นมลทิน. “อย่า.” ฉันใช้มือของฉันผลักเธอ ไม่ทันระวังก็ไปจับโดนหน้าอกของหวงหยูนหยูน ความนุ่มนวลนั้น ใจของฉันสั่นคลอน หวงหยูนหยูนก็ดูเหมือนจะถูกไฟฟ้าดูด ยิ่งเพิ่มอารมณ์ให้เธอ หยิกที่ขาฉันสองสามครั้ง มันเจ็บและฉันตะโกน. มันเกิดขึ้นว่ามีคนไปห้องน้ำด้านนอก ทำเสียงสับสน. “เมื่อกี้เสียงอะไร นายได้ยินหรือเปล่า?” “รู้สึกจะเป็นเสียงร้องของผู้ชาย.” “เฮ้ ข้างในมีเรื่องอะไรกัน?” พวกเขาวิ่งมาเคาะประตู. ฉันจ้องไปที่หวงหยูนหยูน อย่าบอกว่าจะบอกพวกเขาว่าฉันโดนผลักล้ม? หวงหยูนหยูนสวดมนต์ และทำท่าทางเย้ยหยัน “งั้นนายก็จับมันสิ.”ฉันให้บางอย่างที่มีแต่เธอเท่านั้นที่ได้ยิน ชี้ไปที่หน้าอกเต็มของเธอ ช่วยไม่ได้ หวงหยูนหยูนพัฒนาได้ดี สถานที่ของเธอน่าสนใจสำหรับฉันมากเกินไป เป็นโอกาสที่ดีในการใช้ประโยชน์จากอันตราย แน่นอนว่าฉันไม่ปล่อยไปหรอก. ใบหน้าของหวงหยูนหยูนเปลี่ยนไป เธอเริ่มโกรธเล็กน้อย.
已经是最新一章了
加载中
下载 LoveNovel
海量小说享免费阅读
立即下載
需支付:
0.00
บทที่8 ให้ฉันจับหน่อย
去登录
APP免费观看
自动购买下一章
余额:
0
充值
0
领星星
取消
发布
A
A
A
A
A