已经是第一章了
จุดที่ 14 จุดเริ่มต้นที่...ไม่แอบดูหรอก
“...”
“หึ...เพิ่งรู้นะว่าอากาศเขินได้ด้วย”
คนตรงหน้ายังคงมองมาด้วยสายตาล้อเลียนเช่นเคยและดูเหมือนจะเสดงออกมากขึ้นกว่าเดิมด้วย
พลาดนิดพลาดหน่อยเเซวใหญ่เลยนะเฮีย
“พูดผิดค่ะ คือจะบอกว่าอากาศมันแปรปรวน ไม่เห็นมีอะไรต้องเขินเลย”
ฉันรีบแก้ตัวไปอย่างรวดเร็วในตอนที่สมองมันนึกหาคำพูดที่ดีที่สุดได้เท่านี
已经是最新一章了
加载中
