ตอนที่14 ตามสืบ

เช้าวันถัดมา หมอได้ย้ายให้ญาดาเข้าพักห้องผู้ป่วยได้ บุรุษพยาบาลเข็นเตียงคนไข้ออกมาจากห้อง I.C.U ผ่านหน้าธนา เขารีบเดินตามมองร่างบางบนเตียง ที่กำลังเคลื่นย้ายอย่างเป็นห่วงไม่วางตา เขาเดินเรื่องขอให้ญาดาเข้ารักษาตัวในห้องพิเศษ เมื่อย้ายญาดามาที่ห้องเรียบร้อย เขายืนมองร่างบางนิ่งด้วยใจที่เจ็บปวด หญิงสาวตรงหน้าของเขานอนนิ่งไม่ได้สติ ธนาค่อยเอื้อมมือไปจับแก้มคนตรงหน้า ที่ตอนนี้ดูอิดโรย ซีดเซียว เธอยอมแลกชีวิตของตัวเองให้เขาได้อย่างนั้นหรอ เธอยังรักเขาอยู่เหมือนอย่างที่เขาก็รักเธออยู่ใช่ไหม แล้วความจริงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขาและเธอมันคืออะไรกันแน่ ธนานั่งกุมมือของญาดาไม่ห่าง พลางความคิด และความสงสัยมากมายก็ถาโถมเข้ามา น้ำตาค่อยๆเอ่อหน่วยตาด้วยความสงสาร ตื่นสิญาดา พี่มีอะไรอยากถามญาดามากมาย ตื่นมาเล่าความจริงให้พี่ฟัง ตื่นมาบอกพี่ได้ไหมว่าญาดายังรักพี่อยู่หรือเปล่า ธนาพูดด้วยเสียงแผ่วเบา ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะประตู ดังขึ้น ก่อนจะมีคนเปิดประตูเข้ามา เสียงเคาะประตูของนิสาทำให้ธนาเรียกสติกลับมา นิสามองธนาอย่างสงสัยก่อนเอ่ยถามคู่สนธนาหนุ่มหล่อ คุณธนายังไม่ได้กลับไปพักเลยหรอคะ คุณอยู่ที่นี่ตลอดเลยหรอ นิสาถามขึ้น ครับ ผมเป็นห่วงญาดา นะครับ อยากมั่นใจว่าเธอปลอดภัย ธนาตอบกลับด้วยเสียงแผ่วเบา แต่สายตาจับจ้องร่างบางไม่ห่าง ฉันว่าคุณไปพัก อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า หาอะไรทานก่อนไหมคะ ดูคุณเพลียๆ นิสาเอ่ยบอกชายหนุ่มด้วยเห็นว่าเขายังอยู่ในสภาพเดิม และดูอิดโรยไม่น้อย เดี๋ยวผมให้คนเอามาให้ที่นี่ ผมอยากอยู่รอให้ญาดาตื่นก่อนครับ ขอบคุณคุณนิสานะครับที่เป็นห่วง แต่สักพักเพื่อนของผมเขาคงมาถึง ธนาเอ่ยเสียงเรียบ ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น นิสาเดินไปเปิดประตูพบกับชายหนุ่มหล่อเหลาราวเทพบุตร นิสามองสำรวจเขาอย่างสงสัย ผมเป็นเพื่อนของธนาครับ ภาคินเอ่ยบอกสาวร่างบางหน้าตาคมคายตรงหน้า อย่างเดาความคิดของเธอออก เชิญค่ะ คุณธนาอยู่ในห้อง นิสาเอ่ยเชื้อเชิญเขาอย่างมารยาท เธอปิดประตูแล้วเดินตามชายหนุ่มมาที่เตียง ที่มีเพื่อนสาวของเธอนอนนิ่งไม่ได้สติ นิสามอง 2 หนุ่มหล่อพลางบอกเขาว่า คุณธนาอาบน้ำ แล้วไปหาอะไรทานก่อนดีไหมคะ ทางนี้ฉันเฝ้าให้เองค่ะ นิสาเอ่ยอย่างเกรงใจในที ภาคินหันมาบอกธนาอีกเสียง หลังจากที่ขาสังเกตุเพื่อคนรัก และเจ้านายที่รัก เวลานี้ใบหน้าของเขา ดูอิดโรยไม่น้อย เพราะเขาไม่ได้นอนตลอดทั้งคืน ครับ เดี๋ยวผมฝากคุณนิสาช่วยดูแลญาดาหน่อยนะครับ แล้วผมจะรีบขึ้นมา ธนาตอบกลับด้วยเสียงแผ่วเบา ภาคิน และธนาเดินออกมาจากห้อง ลงไปชั้นล่างของโรงพยาบาล ไปทานข้าวกับฉันก่อนนะภาคิน ฉันมีงานให้แกช่วยทำหน่อย ธนาเอ่ยเสียงขรึม ภาคินพยักหน้ารับรู้ แต่ไม่ซักถามคนที่เป็นทั้งเพื่อนรักและหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทฯ ณ ร้านอาหาร ไม่ห่างจากโรงพยาบาลมากนัก รถยนต์คันหรูแล่นมาจอด ชายหนุ่มทั้งคู่ลงจากรถ เรียกสายตาสาวๆแถวนั้น ดุจแม่เหล็กที่มีแรงดึงดูด สะกดทุกสายตาให้จับจ้องไปที่พวกเขา ธนาและภาคินไม่ได้สนใจสายตาที่จับจ้องพวกเขาแม้แต่น้อย ทั้งคู่เดินไปนั่งในร้านโซน VIP เมื่อสั่งอาหาร ธนาเริ่มเปิดประเด็นที่อัดอั้นอยู่ในอกของเขาตลอดคืน พร้อมที่จะระเบิดออกมาตลอดเวลา ภาคิน ฉันมีงานให้แกทำ ฉันต้องการให้นักสืบไปสืบเรื่องของญาดาเมื่อ 12 แีก่อน เอาแบบละเอียดเลยนะ ฉันต้องการรู้ทุกเรื่อง ธนาเอ่ยสั่งด้วยเสียงเรียบ ภาคินมองหน้าคู่สนทนาที่นั่งตรงข้ามอย่างงงๆ เขารู้จักและเป็นเพื่อนรักกับธนามา 10 ปี ลงหุ้นทำธุรกิจก่อตั้งบริษัทมาพร้อมกับเขา ภาคินไม่เคยเห็นธนาสนใจผู้หญิงคนไหนเลย แต่ทำไมวันนี้เพื่อนรักของเขาถึงให้ตามสืบเรื่องราวของญาดา แม่เลขาหน้าหวาน ร่างเล็ก คนนี้หรือว่าธนาจะปิ๊งเธอซะแล้ว ทำไมถึงอยากรู้เรื่องของเธอ ฉันคบหากับแกเป็นเพื่อนกันมา 10 ปี ไม่เคยเห็นแกสนใจใคร มีอะไรหรือเปล่า ภาคินถามเพื่อนขึ้นด้วยความสงสัย เอาเป็นว่าฉันอยากรู้ก็พอ แกไปจัดการให้ฉันด้วยนะ ธนาบอกกับคู่สนทนาโดยไม่สบตา ภาคินยิ้มน้อยๆก่อนถามกลับ ผู้หญิงคนนี้สำคัญกับแกใช่ไหมธนา เขาเหมือนจะรู้คำตอบจากอาการไม่สบตาของธนา แต่เขาก็ไม่หวังคาดคั้นเพราะเป็นเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ไม่มีคำตอบจากธนา แต่ความเงียบของธนา ภาคินถือว่ามันคือคำตอบ ได้แล้วฉันจะจัดการให้เร็วที่สุด ภาคินรับคำ หลังจากเห็นอีกฝ่ายนั่งทานข้าว โดยไม่เอ่ยคำพูดใดออกมา...