ตอนที่16 ออกนอกจวน

ซ่งฟูหัวชักกระบี่แสงจันทรา ออกมาจากข้างกายหลังจากที่เขานำมันติดตัวไว้ตลอด เมื่อความอดทนขาดสะบั้น อารมณ์โมโหถึงขีดสุด ขาดสติและการยับยั้งชั่งใจ เขาจึงไม่รั้งรอที่จะเอาชีวิตหญิงงามตรงหน้า หากแต่ความคิดและความเป็นจริงช่างไกลกันนัก แม้จะออกแรง มากสักเท่าไหร่ กระบี่แสงจันทราก็ไม่สามารถขยับไปข้างหน้าเลยแม้แต่นิด ดังนั้นซ่งฟูหัวจึงได้แต่มึนงง เหตุใดกระบี่แสงจันทรานี้เขาจึงควบคุมมันไม่ได้ ดวงตาคมจับจ้องที่ใบหน้างาม คล้ายกับหาคำตอบ หลินเยว่เมื่อเห็นสีหน้าสังสัยของบุรุษตรงหน้า นางจึงลดการควบคลุม สั่งให้กระบี่แสงจันทราเป็นไปตามคำสั่งของเขา ไม่นาน กระบี่ในมือของบุรุษตรงหน้าก็หลุดร่วงลงพื้น ’ เจ้าทำอะไรกับมัน!’ เสียงเข้มเอ่ยถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ ’ ท่านเองไม่ใช่หรือที่เป็นคนพูดว่ากระบี่นี้มีเจ้าของ? ท่านไม่ใช่นายมัน ก็ย่อมถูกแล้วที่ท่านสั่งมันไม่ได้ ’เสียงหวานเอ่ยอย่างสบายอารมณ์ ’เจ้า! เจ้า! ข้าไม่อภัยให้เจ้าแน่’! ซ่งฟูหัวได้แต่เก็บความขาดสติของตนเองจำต้องเดินจากไปแต่ก็ยังไม่ลืมเก็บกระบี่แสงจันทรากลับไปด้วย ท่าทางเมื่อครู่ของซ่งฟูหัว นำพารอยยิ้มและสีหน้าพึงพอใจให้แก่หลินเยว่เป็นยิ่งนัก ’ ทำเป็นรู้จักข้าดี ตอนนี้ข้าเป็นใครเจ้ายังไม่รู้เลย..’ ดวงตาหวานส่องประกายเจิดจ้า ใบหน้างดงามเผยแววตาเจ้าเล่ห์ ในเมื่อมีพระราชทานจากฮ่องเต้ ให้นางได้ออกท่องเที่ยวนอกเมืองกับคุณชายสามแล้วนั้นก็ถือว่านี่เป็นโอกาสดีที่นางจะได้กำจัดเขาซะ ’เจ้ารนหาที่เองนะ คุณชายสาม! ’ ณ.เขตพระราชวัง ซ่งฟูหัวหลังจากที่เขาเผลอหลุดขาดสติใส่คู่หมั้นตนเองก็มุ่งหน้ามาพระราชวัง เพื่อเข้าเฝ้าองค์ฝ่าบาทอย่างลับๆ ’มาหาข้าแต่เช้า มีเรื่องอะไรเร่งด่วนอย่างนั้นรึคุณชายสาม?’ เสียงเข้มทรงพลังเอ่ยถามผู้มาเยือนตรงหน้า ’ กระหม่อมมีเรื่องจะกราบทูลพะยะค่ะ’ซ่งฟูหัวเอ่ยอย่างน้อบน้อม ’ ไหนเจ้าลองว่ามาซิ’ ’ เรื่องของกระบี่แสงจันทราพะยะค่ะ กระหม่อมคิดว่า...กระบี่นี้จะเชื่อฟังแต่นายของมันผู้เดียว’ ระหว่างทางที่ซ่งฟูหัวเดินทางมาที่พระราชวังนั้น เขานั้นเอาแต่คิดเรื่องที่คู่หมั้นสาวได้พูดไว้ ’ท่านเองไม่ใช่หรือที่เป็นคนพูดว่ากระบี่นี้มีเจ้าของ? ท่านไม่ใช่นายมัน ก็ย่อมถูกแล้วที่ท่านสั่งมันไม่ได้ ’ ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาก่อนหน้านี้ ช่างไม่ได้แตกต่างไปจากที่นางเอ่ยเลย ซ่งฟูหัวเลยนำเรื่องนี้มาปรึกษาแด่องค์ฮ่องเต้ผู้เป็นใหญ่ ’เจ้าคิดแบบนั้นหรือคุณชายสาม ไหนลองว่าเหตุผลของเจ้ามาซิ’ จากนั้นซ่งฟูหัวเลยตัดสินใจเล่าเรื่องเมื่อเช้านี้ให้แก่องค์จักรพรรดิฟัง นำพาสีหน้าวิตกกังวลปนสงสัยให้แก่องค์ฝ่าบาทเลยทีเดียว ’ หากเป็นดังเจ้าเอ่ยมา การไปท่องเที่ยวนอกเมืองครั้งนี้เจ้าคงต้องระวังตัวเองเป็นพิเศษแล้วล่ะ ไหนจะต้องคอยจับตาดูคู่หมั้นของเจ้าด้วย หากมีอะไรไม่ชอบมาพากลเจ้าก็จัดการได้เลย’ ’พะยะค่ะ’ นั่นก็แสดงว่าหากอวี่เหมยหลินคิดตุกติก ก็จัดการนางได้เลย! แสงแดดที่เจิดจ้าของยามบ่าย กระทบใบหน้างามภายใต้ผ้าคลุม แลดูแล้วยิ่งงดงาม ความลึกลับไม่อาจปกปิดความงามของนางได้ แววตาสวยเหลียวมองซ้ายขวาอย่างละแวดระวัง ร่างบอบบางอยู่บนกำแพงหลังจวน หลินเยว่กระโดดลงนอกกำแพง ยังคล่องแคล่ว ชุดสวยงามของนางแม้จะเป็นอุปสรรคบ้าง แต่ก็ไม่อาจขัดขวางการออกนอกจวนครั้งแรกในรอบ5วันของนางได้ วันนี้ถือเป็นโอกาสดีที่นางจะลักลอบออกนอกจวน เมื่อเช้านางก็ได้ปั่นหัวคุณชายสามให้โมโหจนหน้าดำเป็นบ้าขาดสติไปแล้ว วันนี้ทั้งวันคงไม่กล้าโผล่มาหานางที่จวนเป็นแน่ ส่วนบิดาของนางก็เข้าราชวังตั้งแต่เช้าและเสี่ยวผิงนางก็หลอกล่อให้เสี่ยวผิงนั้นไปหาซื้อผ้าแพรให้แก่นางที่ตลาดคงจะตอนค่ำๆนางถึงจะกลับจวน นี่ถือว่าเป็นโอกาสดี ของนางแล้ว ร่างบางได้วิ่งหายเข้าไปในป่าหลังจวนอย่างรวดเร็ว หากแต่นางหารู้ไม่ว่าพฤติกรรมของนางอยู่ในสายตาของผู้เป็นบิดาเรียบร้อย..