已经是第一章了
บทที่172 กลับมาได้อย่างปลอดภัยก็เลยเลี้ยงข้าว
“ห้ะ? เสื้อตัวนี้ฉันเป็นคนซื้อให้เฉินเกอไม่ใช่หรอ?”
หานเฟยเอ๋อพึมพำอย่างสงสัย
นี่มันเสื้อสูทที่เพิ่งซื้อมาจากห้างเมื่อตอนบ่ายชัดๆ
“เฟยเอ๋อ เธอแน่ใจนะว่าไม่ได้จำผิด?”
เมิ่งไฉ่หรูตื่นตระหนกไปทั้งตัว
คว้าเสื้อตัวนั้นเอามาดูชัดๆ เป็นอย่างที่คิดไม่มีผิด นี่มันสูทของเฉินเกอ
เป็นไปได้ยังไงกัน?
ทำไม
已经是最新一章了
加载中
