ตอนที่2ให้ฉันได้คลอดเด็กออกมา

ตอนที่2ให้ฉันได้คลอดเด็กออกมา ซูหน่วนหน่วนพูดไม่ออก มีพิษซ่อนอยู่ในร่างกายของเธอพิษพวกนี้แปลกประหลาดและแสบร้อนมาก และไม่รู้ว่าตอนไหนจะปะทุออกมาแล้วฆ่าเธอ ร่างกายเธอในทุกวันนี้ไม่สามารถที่จะให้กำเนิดลูกได้อย่างแน่นอน “พูดถึงข้อนี้แล้ว ในคืนนั้นเธอได้เซ็นสัญญาว่าจะไม่เจอหน้าจิ่นเฉินตลอดไป แต่จนถึงตอนนี้เธอก็ยังอยู่ข้างกายเขา มันก็เป็นการละเมิดสัญญาแล้ว อย่าบังคับให้ฉันต้องให้เธอรับผิดชอบด้วยการหาเงินห้าล้านมาคืนเลย!” ลู่เต๋อไห่คำรามเย็นเยียบ ซูหน่วนหน่วนครุ่นคิดอย่างตกตะลึง ไม่ตอบอะไร หลังจากคืนนั้น เธอได้จากไปแล้วจริงๆ แต่ว่าภายในไม่กี่วันก็ถูกลู่จิ่นเฉินจับกลับมา นอกจากนั้นยังปฏิบัติต่อเธอราวกับเป็นศัตรู และอาฆาตแค้นฝังใจ “ฉัน…เข้าใจแล้วค่ะ”ซูหน่วนหน่วนพึมพำ ตอบอย่างยากลำบาก ลู่เต๋อไห่ตะคอกเสียงดังว่า : “เข้าใจก็ดีแล้ว มีสติหน่อยแล้วก็ไปเอาเด็กออกซะ!” เธอถูกไล่ลงจากรถ และกลับเข้าไปโรงพยาบาลใหม่อีกรอบ และยังคงเป็นคุณหมอที่ตรวจเธอคนนั้น “คุณซูทำไมคุณถึงได้กลับมาล่ะ?” ซูหน่วนหน่วนหลับตาแน่นแล้วเอ่ยอย่างคนบื้อใบ้ว่า : “คุณหมอคะ รบกวนด้วยเถอะค่ะ ช่วยทำแท้งให้ฉันที ฉันไม่ต้องการ…เด็กคนนี้ค่ะ” คุณหมออึ้งด้วยความตกใจไปชั่วขณะ แต่ที่จริงแล้วก็มีหญิงสาวอ่อนวัยจำนวนมากที่ทำแท้งกันอยู่แล้วมันจึงไม่น่าแปลกใจดังนั้นจึงดำเนินการให้อย่างรวดเร็ว และให้ซูหน่วนหน่วนไปเข้าแถวชำระเงิน ซูหน่วนหน่วนทำทุกอย่างด้วยความงุนงง ในตอนที่เธอยืนอยู่นอกห้องทำแท้งนั้น ยังคงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง เด็กคนนี้เพิ่งจะมีชีวิตอยู่ได้เพียงหนึ่งเดือนก็จะถูกทำลายอย่างโหดเหี้ยม… ขอโทษนะ ซูหน่วนหน่วนลดแผงขนตาของเธอลงแล้วอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา ขอโทษด้วยนะลูกน้อย “ซูหน่วนหน่วน ถึงคิวคุณแล้วค่ะ!” นางพยาบาลตะโกน “ค่ะ” ซูหน่วนหน่วนลุกขึ้นยืน สูดหายใจลึก สุดท้ายแล้ววางมือลงบนส่วนท้องน้อย และนอนเหยียดยาวบนเตียงผ่าตัด ถอดกางเกงออกแล้วแยกขาทั้งสองข้างของเธอ เครื่องมือที่เย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง สัมผัสไปที่ผิวบนขาของเธอ … เด็กคนนี้กำลังจะหายไปในไม่ช้า “ปัง——” ในตอนนี้ประตูห้องผ่าตัดถูกคนเปิดออกอย่างกะทันหัน “ซูหน่วนหน่วน ที่แท้คุณก็มาโรงพยาบาลไม่ใช่เพื่อจะมาหาหมอ แต่ว่ามาทำแท้ง!” ลู่จิ่นเฉินพุ่งตรงเข้ามาในห้องผ่าตัดอย่างน่ากลัว ผลักหมอและนางพยาบาลสองสามครั้ง แล้วจับแขนของซูหน่วนหน่วนดึงลงจากเตียง “ผมอนุญาตให้คุณทำร้ายลูกของผมได้หรือไง?” ซูหน่วนหน่วนพูดอย่างตื่นตระหนก : “จิ่นเฉิน คุณกลับมาได้ยังไง?” “ทำไมล่ะ คุณคิดจริงๆเหรอว่า คุณจะซ่อนเป้าหมายที่แท้จริงของคุณไว้ได้น่ะ คุณโกหกผมเรื่องเงินห้าล้านเหรียญ แล้วยังจะแอบทำร้ายลูกของผมลับหลังอีกอย่างนั้นเหรอ?”ลู่จิ่นเฉินบีบคอเธออย่างแรง ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ ราวกับว่าอยากจะบีบคอเธอให้ตายจริงๆ “ฝันไปเถอะ ซูหน่วนหน่วน คุณกล้าหลอกลวงผม ผมจะทำให้คุณรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็นไปตลอดชีวิต!” “เด็กในท้องของคุณ ฉันไม่อนุญาตให้คุณฆ่าเขา ถ้าหากคุณไม่สามารถคลอดเขาออกมาได้อย่างปลอดภัย ผมจะสับมือสับเท้าของคุณ จากนั้นก็จะยัดลงไปในถัง ให้คุณอยู่ก็ไม่ได้ตายก็ไม่ได้!” ซูหน่วนหน่วนทรุดตัวลงนั่งบนพื้น ทั้งมือและเท้าเจ็บไปหมด และปวดที่ท้องน้อยอย่างมาก เธอลูบที่ท้องน้อยอย่างปลอบประโลม แล้วลดแผงขนตาลง เพื่อปิดบังความเจ็บปวดในดวงตา “ลู่จิ่นเฉิน ถ้าฉันบอกคุณว่า ในวันนั้นที่ฉันรับเงินเพื่อไปจากคุณเป็นเพราะมีบางอย่างที่ฉันต้องเก็บงำไว้พูดออกมาไม่ได้ล่ะคะ...” เธอเงยหน้าขึ้นแล้วมองเขาอย่างโศกเศร้า “คุณจะเข้าใจฉันไหมคะ?” “พูดออกมาไม่ได้?” ลู่จิ่นเฉินจ้องมองเธออย่างรังเกียจ “ซูหน่วนหน่วน คุณคิดจะเล่นสนุกให้ผมดูโง่ใช่ไหม? ในตอนที่คุณรับเงินห้าล้านเหรียญไป ผมได้ยินคุณพูดเองกับหู!” “ในตอนแรกฉันไล่ตามเขาก็เพื่อเงิน เดิมทีคิดว่าพอได้แต่งงานเข้าบ้านคนรวยแล้วก็จะโบยบินพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าได้ แต่ว่าใครจะรู้กันล่ะว่าจู่ๆเขาก็ได้รับพิษที่น่าพิศวง และกำลังจะตายโดยไม่คาดคิด ใครอยากจะแต่งงานกับคนตายกันล่ะ ให้เงินฉันมาห้าล้าน แล้วฉันจะจากไปทันที และจะไม่กลับมาอีก” คำพูดเหล่านั้น ต้องเป็นหล่อนที่พูดเองอย่างแน่นอน เธอไม่สามารถพิสูจน์ได้ “ลู่จิ่นเฉินคะ คุณเชื่อฉันอีกสักครั้งได้ไหม?” เธอดิ้นรนด้วยความหวังที่อ่อนแรง และมองลู่จิ่นเฉินด้วยสายตาวิงวอน ถ้าเขาบอกว่าเขาเชื่อเธอ อย่างนั้นแล้วเธอก็จะไม่สนใจสัญญาเหล่านั้นเลย ไม่สนใจการแก้แค้นของลู่เต๋อไห่ หรือแม้กระทั่ง...ชีวิตของพ่อเองก็ยอมนำมาเสี่ยงกับอันตรายได้ เพียงขอให้ได้อยู่กับเขาต่อไป “การเชื่อคุณ ก็ไม่ต่างกับเชื่อหมาตัวหนึ่งหรอก!” นี่คือคำตอบของลู่จิ่นเฉิน เขาไม่เชื่อเธอ ******************************************************************