ตอนที่5เด็กไม่อยู่แล้ว

ตอนที่5เด็กไม่อยู่แล้ว ซูหน่วนหน่วนจับที่ขอบอ่างล้างหน้าแน่น ใบหน้าซีดเผือดอย่างมาก เริ่มปวดที่ท้องน้อยขึ้นมา...เธอเอามือป้องที่ท้องน้อย แล้วก็รู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว ไม่มีเวลาแล้ว...พิษออกฤทธิ์แล้ว เธอจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน จำเป็นจะต้อง...จากลู่จิ่นเฉินไปให้ไวที่สุด ในครึ่งชั่วโมงต่อมา เมื่อแม่บ้านเปิดเข้ามา ก็มีสาวใช้ที่คอยประสานงานภายใน พาซูหน่วนหน่วนออกจากบ้าน หลังจากขึ้นรถแล้ว เธฮก็ถูกนำไปที่....โรงพยาบาล ลู่เต๋อไห่ได้เตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยก่อนหน้านี้แล้ว ทันทีที่ซูหน่วนหน่วนมาถึงโรงพยาบาล เธอก็ถูกส่งตัวไปทำแท้ง ลู่จิ่นเฉินให้ความใส่ใจเด็กคนนี้มากเกินไปแล้ว ลู่เต๋อไห่กลัวว่าเขาจะดื้อรั้นให้เด็กที่มีพิษคนนี้เกิดมาจริงๆ ดังนั้นควรเริ่มลงมือก่อนดีกว่า ทำแท้งเด็กไปเสีย เพื่อจะได้ไม่ต้องทุกข์ทรมานภายหลัง โดยก่อนการทำแท้งจะต้องมีการตรวจร่างกาย คนที่ถือผลตรวจเข้ามาคือคุณหมอหญิงที่ตั้งครรภ์เช่นเดียวกัน อาจเป็นเพราะด้วยสัญชาตญาณของความเป็นแม่ เธอถามด้วยเจตนาดีว่า : “คุณซูสภาพทารกในครรภ์ของคุณนั้นมีความเสถียรมาก ถ้าหากไม่มีความจำเป็น จริงๆแล้วฉันยังอยากที่จะแนะนำให้คุณพิจารณาอย่างรอบคอบอีกสักหน่อย ว่าจำเป็นหรือไม่ที่จะต้อง...ทำแท้ง” ซูหน่วนหน่วนพูดอย่างลังเลว่า : “แต่ว่าตอนที่ฉันมาตรวจในครั้งก่อน คุณหมอคนนั้นบอกกับฉันว่า สภาพของทารกไม่มั่นคงเลย...” คถุณหมอหญิงดูผลการตรวจอีกครั้ง และเอ่ยว่า : “บางทีมันอาจะเป็นสถานการณ์ของช่วงเวลาก่อนหน้านี้ แต่ว่าตอนนี้ เขาแข็งแรงมาก” ซูหน่วนหน่วนลดเปลือกตาลง มองดูรอยช้ำบนข้อมือของตัวเอง ที่ทิ่มแทงสายตาเพื่อเตือนสติเธอว่า เธอเป็นผู้หญิงที่มีพิษและอายุสั้น... เธอไม่สามารถปล่อยให้เด็กคนนี้คลอดออกมาได้ ซูหน่วนหน่วนส่ายหน้าช้าๆ แล้วเอ่ยอย่างเจ็บปวดว่า : “ไม่ได้ค่ะฉันต้องทำแท้งเด็กคนนี้...” คุณหมอถอนหายใจเศร้าๆ และไม่พูดอะไรต่อ และจัดเตรียมทุกอย่างอย่างรวดเร็ว และครั้งนี้ในที่สุดก็ไม่มีใครมาขัดขวางแล้ว เช่นนี้แล้วเด็กที่เพิ่งมีชีวิตอยู่ได้ถึงสองเดือนในท้องของซูหน่วนหน่วนก็ถูกทำลาย... หลังจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรง เด็กก็ถูกขูดออกจากตัวของซูหน่วนหน่วน เธอจ้องมองเพดานอย่างไร้ชีวิตจิตใจ และรู้สึกราวกับว่าจิตวิญญาณของเธอก็ถูกตัดออกไปในเวลาเดียวกัน นี่เป็น...ลูกของเธอกับลู่จิ่นเฉินนะ... “ไม่ดีเลย!” ทันใดนั้นคุณหมอที่ถือมีดผ่าตัดอยู่ข้างๆร้องอย่างตื่นตระหนก“ผู้ป่วยตกเลือดรุนแรงมาก! เร็วเข้า! รีบไปเบิกเลือดมาเร็ว!” พยาบาลเปิดประตูออกอย่างตื่นตกใจ แล้วก็ชนเข้ากับร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างแรง หน้าตาของชายหนุ่มหล่อเหลาราวกับภาพวาด แต่ว่ามีความเย็นเยียบครอบคลุมที่ทำให้หนาวสะท้าน บรรยากาศในห้องผ่าตัดถูกแช่แข็งในพริบตา “ซูหน่วนหน่วน..คุณนี่มันช่างกล้าจริงๆ...” เสียงของลู่จิ่นเฉินคำรามด้วยความโกรธจนสั่นไปทั้งตัว ผู้หญิงคนนี้ พอลับหลังเขาก็ฆ่าเด็กอย่างโหดเหี้ยมไร้ความปราณี! หัวใจของเธอทำมาจากก้อนหินหรือไง! แม้แต่ลูกของตัวเอง ก็สามารถปฏิบัติอย่างเลวทรามได้! “ซูหน่วนหน่วน คุณพูดมาสิ!”ลู่จิ่นเฉินพุ่งตรงเข้าไปอย่างเดือดดาล ด้วยลักษณะราวกับว่าจะฉีกคนๆนั้นออกเป็นชิ้นๆทันที “คุณผู้ชายท่านนี้ คุณทำอะไร!” คุณหมอที่อยู่ข้างๆรีบเข้าไปหยุดเขาอย่างรวดเร็ว “ผู้ป่วยมีเลือดออกหนักมาก อยู่ในสภาวะฉุกเฉิน คุณรีบออกไปเลยนะ ไม่อย่างนั้น จะมีเรื่องเกิดขึ้นได้!” การเคลื่อนไหวที่สูญเสียการควบคุมของลู่จิ่นเฉินได้หยุดลง เมื่อมองเห็นเลือดที่ไหลออกจากร่างกายส่วนล่างของซูน่วนหน่วนอย่างต่อเนื่อง แล้วก็ยังมี...ใบหน้าซีดเผือดที่ไม่มีเลือดของเธอเลย เขาก็เกิดความมึนงงขึ้นในช่วงเวลานั้น เห็นอยู่ชัดๆว่าเมื่อคืนที่ผ่านมา ผู้หญิงคนนี้ยังดูสบายดีอยู่เลย... ทำไมตอนนี้ถึงได้... “ตื๊ดตื๊ด--”จอที่อยู่ด้านข้าง ทันใดนั้นก็แสดงสัญญาณชีพดัชนีว่าลดต่ำลงอย่างมาก สถานการณ์อยู่ในสภาวะที่อันตราย! “เลือดล่ะ! ถุงเลือดล่ะ! รีบไปเบิกมาเร็วๆ!” คุณหมอตะโกนอย่างเร่งรีบ แล้วผลักลู่จิ่นเฉินให้ขยับออกไป “คุณรีบออกออกไปเถอะค่ะ พวกเราต้องรีบทำการช่วยชีวิตแล้ว!” ลู่จิ่นเฉินยืนนิ่งบื้อใบ้ไปทั้งตัว และออกจากห้องผ่าตัดอย่างไร้วิญญาณ เขามองไปยังประตูที่ปิดสนิทในที่สุดวิญญาณของเขาก็กลับคืนมา มือทั้งสองข้างของเขาตกห้อยข้างลำตัว เขากำหมัดแน่น พยาบาลวิ่งออกมาอย่างต่อเนื่อง แล้วนำถุงเลือดออกมาสองถุง แต่ว่าสถานการณ์เลือดออกอย่างมากของซูหน่วนหน่วนก็ยังคงไม่ดีขึ้น... หน้าอกของลู่จิ่นเฉินรัดแน่น เกือบจะหายใจไม่ออก ด้วยเหตุที่ไม่สามารถควบคุมได้เลย เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองไว้ได้และพุ่งตรงกลับเข้าไปในห้องผ่าตัดอีกครั้ง แล้วคว้าข้อมือของซูหน่วนหน่วน แล้วพูดข่มขู่อย่างรุนแรง : “ซูหน่วนหน่วน ถ้าคุณกล้าที่จะตายล่ะก็ ผมจะฆ่าพ่อของคุณ ครอบครัวของคุณ และทุกๆคนที่เกี่ยวข้องกับคุณให้ตายทุกคน! แล้วจะฝังพวกเขาไปกับคุณด้วย!ผมพูดจริงทำจริงนะ ซูหน่วนหน่วน ผมไม่อนุญาตให้คุณตาย!” ************************************************************