บทที่ 778 คันมือ
บทที่ 778 คันมือ
เวลานี้ ในโรงอาหาร
มีสมาชิกคนหนึ่งที่มือเต็มไปด้วยรอยแผล กำลังถือถาดด้วยมือทั้งสองข้างอย่างสั่นเทา เพิ่งจะนั่งลงในที่นั่งหนึ่ง
“เฮ้ย ใครให้นายนั่งลง? พี่หยุนเฟยของเรายังขาดผลไม้ รีบหน่อย ไปเอาผลไม้ให้กับพี่เฟย”
ข้างชายหนุ่ม มีวัยรุ่นสองสามคนนั่งอยู่อย่างเย็นชา
แต่วัยรุ