已经是第一章了
ตอนที่ 2 เป็นบ้านที่มีลูกที่น่ารัก
ตอนที่ 2 เป็นบ้านที่มีลูกที่น่ารัก
“คือว่า.....”
พยาบาลตัวเล็กมองหยีเสี่ยวหนานด้วยความรู้สึกลำบากใจ “ขอโทษค่ะ ครอบครัวนี้ ฉัน.....ฉันเป็นพยาบาลฝึกหัดที่เพิ่งมาที่โรงพยาบาลนี้ ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจนัก แต่เดี๋ยวฉันจะไปถามพยาบาลอาชีพให้คุณ คุณใจเย็นๆก่อนนะคะ”
พยาบาลพูดจบ ในมือก็กำลังถือยา เดินเข้าไปหาพยาบาลคนอื่นอย่างรวดเร็ว
เสี่ยวหนานก็เดินตามไป
พอถึงพยาบาลที่ยืนอยู่ หัวใจที่เต้นแรงของเสี่ยวหนานก็สงบลงไปชั่วขณะ ถอนหายใจอย่างโล่งอกออกมายาวๆ แต่ขอบตากลับค่อยๆแดงขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
ในเคาน์เตอร์พยาบาล ก็เห็นหัวล้านเล็กๆที่ไร้เดียงสาคนหนึ่ง สวมชุดคนไข้ลายทางสีน้ำเงินขาวที่เล็กมากอยู่ กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้สูง ขาสั้นๆสองข้างก็แกว่งไปมาในอากาศไม่หยุด ในมือยังถือกระดานวาดภาพขนาดเล็กอยู่ กำลังวาดภาพพยาบาลตัวเล็กที่อยู่ข้างๆอย่างมีสมาธิ
“หยังหยังมา พูดชมพี่เสี่ยวเหม่ยสักหนึ่งประโยค แล้วพี่เสี่ยวเหม่ยจะให้ลูกอม”
พยาบาลตัวเล็กถือลูกอมน่ารักๆและโบกไปมาอยู่ตรงหน้าเสี่ยวเซี่ยงหยัง
เสี่ยวเซี่ยงหยังไม่ได้พูดอะไร แต่จุ๊บไปบนใบหน้ารูปไข่ของพยาบาลคนสวยหนึ่งที “พี่เสี่ยวเหม่ยสวยที่สุดในโลกเลย คุณห้ามหยิบลูกอมมาล่อหยังหยังอีกนะ แม่ของฉันบอกว่า ถ้าหยังหยังกินลูกอมไปอีกครั้งหนึ่งแม้แต่ฟันหน้าก็จะหายไป ไม่มีฟันหน้า พอโตไปก็จะหาแฟนที่สวยมากเหมือนพี่เสี่ยวเหม่ยไม่ได้”
เสี่ยวเซี่ยงหยังพูดประโยคนี้ พยาบาลก็รู้สึกมีความสุขและเบ่งบานในหัวใจ เธอเข้าไปกอดเสี่ยวเซี่ยงหยังไว้ “ไม่เป็นไร หาแฟนไม่ได้ พี่เสี่ยวเหม่ยคนนี้จะเสียสละแต่งงานกับคุณเอง”
เสี่ยวเซี่ยงหยังก็หัวเราะคิกคักขึ้นมา “พี่เสี่ยวเหม่ยเป็นคนหลอกลวง คุณก็เหมือนพี่พยาบาลทั้งหมดที่อยู่ในโรงพยาบาลนี้ ที่อยากจะแต่งงานกับพี่หมอที่หล่อที่สุดคนนั้น”
“หืม” พี่เสี่ยวเหม่ยส่ายหน้า ปฏิเสธและแซวเขา “พี่สุดหล่อของโรงพยาบาลพวกเราก็คือเสี่ยวเซี่ยงหยังของพวกเราไง ฉันไม่แต่งงานกับคุณแล้วจะแต่งกับใครได้ล่ะ”
เสี่ยวเซี่ยงหยังยิ้มออกมา
เสี่ยวหนานก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา เดินเข้าไปใกล้เคาน์เตอร์พยาบาล เคาะลงไปบนนั้น “อะแฮ่ม นักเรียนหยีเซี่ยงหยังนี่หลงตัวเองมากนะ”
“แม่”
เจ้าเด็กน้อยพอเห็นเสี่ยวหนานก็เลื่อนเก้าอี้ออกเสียงดังอืด แล้ววิ่งพุ่งไปหาเสี่ยวหนานทันที
“ช้าหน่อยๆ.....”
เสี่ยวหนานก้มตัวลงไปกอดตัวเล็กๆเอาไว้
“เสี่ยวเหม่ยขอบคุณที่คอยดูแลเซี่ยงหยังของเราด้วยความอดทนขนาดนี้ ลำบากพวกคุณแย่เลย” เสี่ยวหนานพูดขอบคุณกับเสี่ยวเหม่ย ปกติตอนที่ตัวเองยุ่งมาก ก็จะให้เสี่ยวเหม่ยกับพยาบาลน่ารักเหล่านี้คอยดูแลเสี่ยวเซี่ยงหยังและก็โชคดีที่มีพวกเขาอยู่ ตัวเองถึงได้ไปทำงานหาเงินจนวางใจได้มากขนาดนี้
“เฮ้ พี่เสี่ยวหนานอย่าพูดแบบนี้สิ การดูแลหยังหยังก็เป็นหน้าที่ของพวกเราอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นหยังหยังทั้งเชื่อฟังและน่ารักมาก พยาบาลทุกคนต่างก็รู้สึกชอบและเอ็นดูมากเช่นกัน”
เสี่ยวหนานยิ้มขึ้นมา “ดังนั้นฉันก็ต้องยิ่งขอบคุณพวกคุณ เอ๋ วันนี้คุณเข้างานอยู่คนเดียวเหรอ ทำไมไม่เห็นพยาบาลคนอื่นเลย”
“ไม่ใช่หรอก” เสี่ยวเหม่ยยิ้ม พยักพเยิดหน้าชี้ไปทางเดินด้านขวา ก็เห็นคุณพยาบาลกลุ่มหนึ่งกำลังยืนแอบอยู่ตรงมุมกำแพงมองอะไรบางอย่างอยู่ “พวกเขากลุ่มนี้กำลังมองหมอศัลยแพทย์ระบบประสาทและสมองที่เพิ่งมาใหม่ไม่นานคนหนึ่งของโรงพยาบาลของเรา พูดตามตรงนะ หล่อมากจนมีแต่คนตามดูวุ่นวายไปหมด ฮ่าๆ”
เสี่ยวเหม่ยพูดอยู่ มุมปากที่สวยงามก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มกว้างออกมา
แต่ตอนนี้เอง เหล่าพยาบาลที่มองอยู่ก็ค่อยๆแยกกันเดินกลับมา ใบหน้าของแต่ละคนยังคงเต็มไปด้วยความดูเพลินจนลืมทำงาน
“คนไปแล้วเหรอ” เสี่ยวเหม่ยถามพวกเขา
“อืม เข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว” เหล่าพยาบาลแสดงสีหน้าเสียดายออกมา
“โอ้โห คุณหมอจิ่ง นี่หล่อมากจนดึงดูดให้คนก่ออาชญากรรมได้เลยนะ”
“ไม่เพียงแค่นั้นนะ น้ำเสียงที่น่าดึงดูดพูดว่า เลือดคั่งในสมอง เตรียมทำการผ่าตัดด่วน โอ้โห พระเจ้า แม้แต่น้ำเสียงก็สามารถทำให้ผู้หญิงท้องได้เลยนะเนี่ย” พยาบาลก็มีท่าทางหลงใหล กดเสียงให้ต่ำลง แล้วเลียนแบบคำพูดของคุณหมอจิ่ง ด้วยท่าทางที่เหมือนมาก
“แต่ว่า ประเด็นสำคัญเลยคือเขาที่หล่อมากขนาดนั้น จริงๆแล้วยังเป็นหนุ่มโสดอยู่ อีกทั้งพอมาที่โรงพยาบาลของเราก็ถูกเป็นข้อยกเว้นให้เรียกเป็นอาจารย์หมออีกด้วย ช่างเป็นคนที่มีอนาคตที่สดใสจริงๆ”
“ฉันยังได้ยินมาว่าครอบครัวของเขามีภูมิหลังทางด้านการเมืองที่แข็งแกร่งด้วย ลูกหลานก็เป็นทหารระดับสูง อยากได้บ้านก็ได้ อยากได้รถก็ได้ ได้ยินว่ายังมีคฤหาสน์ตั้งเดี่ยวๆอยู่ในเขตคนรวยอีกด้วย”
“ว้าว......”
ผู้หญิงทั้งหมดก็ส่งเสียงตกใจออกมา ราวกับว่ายิ่งเพิ่มความรักและความหลงใหลต่อตัวหมอศัลยแพทย์ระบบประสาทและสมองที่หน้าตาหล่อเหลาคนนี้มากขึ้นด้วย
“เฮ้ พอๆ งั้นพวกเราก็อย่าฝันเลย ไม่มีทางหรอก ผู้ชายที่มีคุณสมบัติแบบนั้นจะมาชอบคนอย่างพวกเราได้ยังไง ครอบครัวคนรวยก็ต้องคู่กับครอบครัวที่มีฐานะเท่ากันสิ”
ใช่
ครอบครัวที่มีฐานะเท่ากัน คำนี้ทำให้เสี่ยวหนานนึกถึงอดีตของตัวเอง
อดีต ก็เพราะคำว่าครอบครัวที่มีฐานะเท่ากัน เธอถึงถูกไล่ให้อยู่ห่างๆผู้ชายคนนั้น สุดท้ายผู้ชายที่ชื่อจิ่งอี้เซวียน ในความทรงจำนั้น กลับกลายเป็นแค่คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเธอและไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ เป็นคนที่เธอไม่สามารถอาจเอื้อมได้อีกต่อไป
已经是最新一章了
加载中
