ตอนที่ 12 รอคอย

ตอนที่ 12 รอคอย เป็นสายของ หยีเสี่ยวหนานโทรเข้ามา นี่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ “คุณหมอจิ่ง” “หืม” จิ่งอี้เซวียน พูดเสียงทุ้มต่ำ เอาถุงยางอนามัยเก็บใส่ในตู้ทั้งหมด “เรื่องการออกแบบบ้านของคุณ คุณจะมีเวลาดูเมื่อไหร่ พวกเราสามารถไปคุยกับให้จบอีกครั้งหนึ่งได้ไหม แล้วก็ก่อนที่จะทำการออกแบบ ฉันอาจจะต้องไปดูบ้านใหม่ของคุณเพื่อดูเค้าโครงของห้องสักหน่อย” หยีเสี่ยวหนานกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน นั่งจับดอกไม้สีม่วงที่อยู่ตรงหน้าเล่น ถามผู้ชายที่อยู่ในสายอย่างนิ่งๆ “เดี๋ยวฉันไปผ่าตัดก่อน เวลาผ่าตัดก็จะประมาณสามชั่วโมง หลังจากสามชั่วโมงคุณมารอฉันตรงสระน้ำพุที่อยู่หน้าประตูโรงพยาบาล” “ได้ค่ะ คุณไปทำงานก่อนเถอะ” คำพูดของเสี่ยวหนานพอพูดเสร็จ ทางนั้นก็ตัดสายทิ้งไป สามชั่วโมงต่อมา พอถึงเวลาเสี่ยวหนานก็รีบมาที่สระน้ำพุหน้าประตูโรงพยาบาล หาเก้าอี้ยาวนั่ง รอเขาออกมาจากห้องผ่าตัดอย่างสงบนิ่ง เวลาค่อยๆผ่านไป....... เสี่ยวหนานกำลังนั่งอยู่เก้าอี้ยาว ถูกแสงแดดส่องจนเกือบจะหลับไป เธอมองนาฬิกาที่อยู่บนข้อมือ เป็นเวลาหกโมงแล้ว เลยเวลาสามชั่วโมงที่พวกเขานัดกันไว้มาหนึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว การผ่าตัดยังไม่เสร็จงั้นเหรอ ภายในห้องผ่าตัด...... “เสี่ยวหลิน ได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของฉันดังไหม” จิ่งอี้เซวียน ถามพยาบาลเสี่ยวหลิน “ไม่มีค่ะ” เสี่ยวหลิน เป็นหน่วยพยาบาลพิเศษ ปกติออกจากห้องพักผู้ป่วยมาจนถึงเตียงผ่าตัด และยังต้องรับผิดชอบดูแลทุกอย่างให้พวกหมอผ่าตัด “ช่วยโทรหาพี่สี่ให้ผมที” “อ้อ ได้ค่ะ” เสี่ยวหลินพูดอยู่ ก็หยิบโทรศัพท์ในห้องผ่าตัด กดโทรออกไป จิ่งอี้เซวียน ยังคงยืนอยู่หน้าเตียงผ่าตัด ทำการผ่าตัดให้คนไข้อย่างตั้งใจ “ถึงแม้ว่าเนื้องอกนี้จะไม่ใหญ่มาก แต่มันก็ยากกว่าที่เราคิดไว้ โชคดีที่พี่รองยืนกรานจะผ่าออกให้เธอ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะสูญเสียการมองเห็นไม่ช้าก็เร็ว” ไช่หลิง พี่สามมองการผ่าตัดที่หน้ากล้องจุลทรรศน์ไปด้วย พร้อมกับถอนหายใจออกมา ชื่นชมความคิดของจิ่งอี้เซวียน พี่รองจากใจจริง “โทรติดหรือยัง” จิ่งอี้เซวียน ถามเสี่ยวหลิน “อืม ติดแล้วค่ะ” เสี่ยวหลิน พูดตอบ และพูดกับพี่สี่ในสายว่า “คุณหมอหยูน สักครู่ค่ะ คุณหมอจิ่ง จะคุยกับคุณ” เสี่ยวหลิน พูดจบก็วางหูแล้วเปิดลำโพง “พี่สี่ เดินไปดูที่สระน้ำพุหน้าประตูโรงพยาบาลให้ฉันหน่อย” “ทำไม” หยูนเฟิง พี่สี่ถามเขาในสายด้วยความสงสัย “คุณไปดูให้หน่อยว่ามีผู้หญิงที่ชื่อหยีเสี่ยวหนานกำลังรอฉันอยู่ไหม ถ้ายังรออยู่ คุณเอากุญแจคอนโดของฉันกับที่อยู่ให้เธอ ให้เธอไปรอที่นั่น” “ว้าว พี่รอง ที่แท้คุณก็มีนัดนี่เอง มิน่าล่ะจู่ๆก็เตรียมถุงยางอนามัยเยอะขนาดนั้น” ไช่หลิง หยอกล้อจิ่งอี้เซวียน อย่างยิ้มๆ จิ่งอี้เซวียน ทำเป็นไม่ได้ยิน สั่งเสียงนิ่งๆว่า “ผ้าก๊อซ” เสี่ยวหลิน รีบส่งผ้าก๊อซหนึ่งแผ่นให้เขา จิ่งอี้เซวียน ทำการผ่าตัดต่อ “ได้ พี่รอง คุณวางใจได้ เรื่องนี้พี่น้องจะช่วยคุณจัดการให้เรียบร้อยสวยงามเอง” “อืม วางสายเถอะ” เสี่ยวหนานแปลกใจ คนที่มาหาเธอไม่ใช่จิ่งอี้เซวียน “คุณคือคุณหยีเสี่ยวหนานใช่ไหมครับ” “ใช่ค่ะ” เสี่ยวหนานพยักหน้า “คุณคือ.....” “ฉันเป็นเพื่อนร่วมงานของคุณหมอจิ่ง คือเขาให้ฉันมาหาคุณ เขาอาจจะทำการผ่าตัดไม่เสร็จ เขาเลยบอกให้คุณไปรอเขาที่บ้านจะดีกว่า” พูดอยู่ หยูนเฟิงก็หยิบกุญแจคอนโดของจิ่งอี้เซวียน ออกมาจากกระเป๋า และมีกระดาษโน้ตเล็กๆที่เขียนที่อยู่ของคอนโดเขาเอาไว้ด้วย “นี่คือกุญแจและที่อยู่” “ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ” เสี่ยวหนานรีบรับมา เธอเพียงแค่คิดว่าบ้านของเขาที่หยูนเฟิง พูดออกมา ก็คือบ้านที่อยากจะให้เธอไปดู ดังนั้นจึงไม่ได้คิดอะไรมาก จึงเดินทางตามที่อยู่ที่จิ่งอี้เซวียน ให้มา …………… เสี่ยวหนานยืนอยู่ตรงล็อบบี้ใต้คอนโด เหมือนแมลงวันหัวขาดที่กำลังหาทางเข้าบ้านของเขา ห้อง VIP2003 แต่ลิฟต์ตัวนี้เขียนเพียงแค่เลขห้อง 2001-2002 “คุณมาหาใคร” พนักงานหน่วยรักษาความปลอดภัยของหมู่บ้านเดินมาถามเสี่ยวหนาน “ฉันกำลังหาห้อง 2003 ที่เป็น VIP ไม่ทราบว่าฉันต้องเดินไปทางไหนคะ” “อ้อ คุณมาหาคุณหมอจิ่ง ใช่ไหม” ดูเหมือนจิ่งอี้เซวียน อย่างเขาจะมีคนรู้จักเยอะในหมู่บ้านที่นี่นะ “อืมๆ ใช่ค่ะ” เสี่ยวหนานรีบพยักหน้า “ตอนนี้คุณหมอจิ่ง เขาไม่อยู่” “ฉันรู้ค่ะ คือเขาให้ฉันมารอเขาที่บ้าน ฉันมีกุญแจบ้านของเขาอยู่” “อ้อ โอเคครับ คุณ ทางนี้จะเป็นลิฟต์ที่ขึ้นไปยังห้อง VIP โดยตรง หลังจากคุณรูดบัตรลิฟต์จะเปิดอัตโนมัติ และจะพาคุณขึ้นไปชั้นสอง” “แบบนี้เอง” ก่อนจะเดินเข้าไป เสี่ยวหนานอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา รีบนำบัตรผ่านประตูในมือไปรูดตรงเซนเซอร์อินฟราเรดด้านหน้า แล้วประตูลิฟต์ก็เปิดออก “ขอบคุณอามากนะคะ” เสี่ยวหนานรีบพูดขอบคุณคุณอารักษาความปลอดภัย “ไม่ต้องขอบคุณหรอก ขึ้นไปเถอะ” เสี่ยวหนานถูกลิฟต์พาขึ้นมาชั้นสอง ตอนนั้นประตูลิฟต์ก็ได้เปิดออก เธอตะลึงงันไปชั่วขณะ เขาบอกว่าบ้านยังไม่ได้ตกแต่งไม่ใช่เหรอ แต่ตอนนี้มีตรงไหนที่ไม่ได้ตกแต่ง ที่แท้ก็ตกแต่งหรูหราไว้หมดแล้ว แล้วก็การออกแบบลิฟต์ที่มาถึงบ้าน เสี่ยวหนานออกแบบมาก็นาน เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นของจริง