ตอนพิเศษ อีก 5 ปีต่อมา (1)

ตอนนี้ที่บริษัทมีโปรเจกค์ใหม่เกิดขึ้น นั้นคือแผนการพัฒนาพื้นที่ภายในและรอบๆอาคารให้ทันสมัย โดยเป็นโปรเจกค์กระชับมิตรกันระหว่าง 2 บริษัทอีกครั้ง ทุกคนในบริษัทดูตื่นเต้นกันมากเพราะว่าเก่งจะมาในฐานะตัวแทนบริษัทเป็นผู้นำในโปรเจกค์นี้ เพราะตอนนี้เก่งมีตำแหน่งผู้บริหารคนใหม่ไฟแรงพ่วงมาด้วย เก่งเป็นผู้คิดค้นและพัฒนาระบบ K-Vision ของบริษัท ตอนนี้เก่งดังมากจนได้ออกนิตยสารหลายฉบับที่ญี่ปุ่น เก่งลงรถมาพร้อมรุอิกับลูกชายชื่อ โฮชิ อายุ 3ขวบ หลังจากลงรถได้ไม่นาน รุอิก็ต้องวิ่งไปห้ามลูกชายที่วิ่งไปเล่นเสาธงหน้าบริษัทอย่างสนุก วิ่งไปวิ่งมาสักพักก็กลายเป็นวิ่งไล่จับกับลูกอย่างสนุกสนานซะงั้น (ทั้งคู่เล่นกันอยู่ด้านหลังเก่งที่ยืนดูอยู่) แล้วเก่งก็หันมาตอบคุณแววววาวที่ลงมาต้อนรับว่า ’เดี๋ยวเหนื่อยหรือหิวก็หยุดเองแหละครับ ไม่ต้องห่วง ตัวผมชินแล้วล่ะ’ (ลิงทั้งแม่ทั้งลูก) แล้วเก่งก็หันมาสังเกตุเห็น สาวๆ ที่บริษัทชูป้ายต้อนรับเก่ง แถมแต่ละคนกรี๊ดเก่งอย่างกับเห็นไอดอล เก่งมองอย่างงงๆ พี่แวววาวเลยเล่าให้เก่งฟัง ’สาวๆ เค้าคิดถึงน่ะ เห็นอย่างงี้พวกคุณเธอติดตามข่าวนายจากญี่ปุ่นตลอดเลยนะ ไม่รู้ล่ะสิว่าตัวเองก็มีแฟนคลับที่นี่ มีคนค่อยรายการข่าวเรื่องเก่งจากที่ญี่ปุ่นเลยนะ’ (มีคนอาสาช่วยให้ข่าวจากญี่ปุ่น เดากันเอาเองนะ) ’รอแป๊ปหนึ่งนะ ท่านรองประธานกำลังพาท่านประทานลงมาต้อนรับแน่ะ’ ’ไม่ต้องพิธีรีตองอะไรก็ได้ครับ ผมเกรงใจท่านครับคุณแวววาว’ ’เก่งเนี้ยเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ’ พี่แวววาวชม เก่งยิ้มตอบรับ ’ก็ไปแล้วก็ต้องพยายามครับ จะหันหลังกลับมาก็คงไม่ได้แล้ว ห่วงความรู้สึกรุอิเค้า ไม่อยากทำให้เสียใจอีก แต่ก็ไม่อยากอยู่เฉยๆ แรกๆ เลยอาสาช่วยงานเล็กๆน้อยๆก่อนครับ’ ’แล้วK-Visionนี่ เราเป็นคนต้นคิดด้วยใช่มั้ย เก่งจังนะ’ พี่แวววาวชมต่อ เก่งหัวเราะ ’เรื่องนี้ต้องยกผลประโยชน์ให้รุอิเค้า เพราะถ้าไม่ใช่เพราะรุอิ ก็คงไม่เกิดK-Vision ขึ้นมาแน่ๆครับ แล้วผมก็คงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้แน่ๆ’ ’อ้่าวเหรอจ๊ะ แล้วรุอิเกี่ยวยังไงกับ K-Vision ล่ะ’ ’เรื่องมันเริ่มมาจากรุอิบ่นว่าอยากเห็นท้องฟ้าในคืนที่เราดูด้วยกันคืนแรกที่ประเทศไทยครับ’ ’แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะอยู่กันคนละประเทศ ผมก็เลยประดิษฐ์เครื่องมือนี้ขึ้นมาให้รุอิเป็นของขวัญวันครบรอบแต่งงาน แรกๆ ก็ทำแค่ในห้องนอนของเรา แต่พอคุณมาโกโตะกับคุณพ่อมาเห็นเข้า เลยแนะนำมาว่าน่าจะเอามาพัฒนาต่อไปได้อีกในอนาคตครับ’ ’ตอนเริ่มมีแค่ผมกับน้องๆแค่ 5-6 คนเอง จนตอนนี้น่าจะมีสัก30คนได้แล้ว แต่ก็แบ่งหน้าที่กันทำครับ แต่ละกลุ่มก็แบ่งงานไปดูตามบริิษัทต่างๆครับ’ ’อืมม งั้นที่วันนี้เก่งมาประเทศไทย มีจุดประสงค์อย่างอื่นด้วยสินะ ไม่อย่างงั้นก็ให้ลูกน้องมาแทนก็ได้หนิ’ ’ครับ จะพาโฮชิไปพบคุณแม่กับพี่สาวที่บ้านก่อน แล้วหลังจากนั้นผมจะพารุอิกับโฮชิไปเที่ยวทะเลกัน เคยรับปากกับรุอิไว้นานแล้วว่าจะพาไปเที่ยวทะเลครับ’ แล้วเก่งก็หันไปทางรุอิ ’รุอิ จะเข้าบริษัทแล้ว’ เก่งเรียกรุอิ ’ค่ะๆ ไปแล้วๆ’ รุอิอุ้มโฮชิกลับมาเหงื่อท่วมตัว เก่งหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้รุอิกับลูก ก่อนเข้าบริษัทไปเพื่อประชุมงานต่อ (คู่นี้รักเร็วรักจริง แถมยังจำสัญญาที่เคยให้ไว้เมื่อตอนพาไปเที่ยวด้วยกันได้ด้วย OH น่ารัก)