บทที่ 8

“ปากหวาน ไม่รู้ว่าตอนที่น้ำไม่อยู่แอบไปมีกิ๊กหรือเปล่า” อารยาพูดทีเล่นทีจริง เพราะเธอเพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศหลังศึกษาจบปริญญาโทจบเมื่อเช้านี้ “พี่ไม่มีใครหรอก พี่รักน้ำคนเดียวผู้หญิงอื่นเป็นแค่ทางผ่านของพี่ แต่สำหรับน้ำ น้ำจะเป็นแม่ของลูกพี่ในอนาคต”รัฐกฤตญ์รักและคบหาดูใจกับอารยามาร่วมเจ็ดปี พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายเห็นดีเห็นงามด้วยเป็นเพราะอารยาเป็นลูกผู้ดีเก่า ไม่ว่าฐานะและชาติตระกูลถือว่าเป็นผู้หญิงที่เหมาะสมกับรัฐกฤตญ์ที่สุด “ขอบคุณนะคะที่ยังซื่อตรงต่อน้ำ” อารยาก้มลงกราบที่หน้าอกของรัฐกฤตญ์ ชายหนุ่มเชยคางอารยาให้เงยขึ้นก่อนจะประกบริมฝีปากของเขาลงบนกลีบปากบางของเธอ อารยาเผยอเรียวปากรับริมฝีปากหนาของเขาด้วยความเต็มใจ ครั้งแรกที่มีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งเกิดขึ้นที่บ้านพักของเขาที่อยู่ที่ประเทศอิตาลี นับจากวันนั้นถึงวันนี้ก็หกเดือนพอดีมือหนายกร่างของอารยามานั่งบนหน้าขาของเขา โดยขาทั้งสองข้างของเธออยู่ในลักษณะนั่งคร่อม ชุดกระโปรงร่นขึ้นมาอวดเรียวขางาม มือหนาเลื่อนมาเคล้นคลึงหน้าอกพอดีมือ ริมฝีปากผละห่างกลีบปากสาวที่บดจูบเมื่อครู่เพื่อจัดการกับเดรสตัวสวย ร่างของอารยาจึงเหลือเพียงชุดชั้นในและอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋ว เรียวปากหนาประกบจูบปากอิ่มอีกครั้ง ตอบโต้สนองจูบซึ่งกันและกันอย่างดูดดื่ม ก่อนจะเลื่อนปากต่ำลงไปยังซอกคอเรื่อยลงมาถึงทรวงอกที่ห่อหุ้มด้วยเสื้อชั้นในสีหวาน ใช้มือที่ชำนาญปลดตะขอที่อยู่ด้านหลังออกอย่างง่ายดาย เม็ดบัวสีสวยถูกครอบครองด้วยริมฝีปากหนา ดูดกลืนสลับกันทั้งสองข้างเพื่อไม่ให้น้อยหน้า ศีรษะของอารยาแหงนหงายไปทางด้านหลัง แอ่นทรวงอกเข้าหาเรียวปากหนาอย่างเชิญชวน ซึ่งเขาก็เต็มใจอย่างยิ่งที่จะดูดดื่มกิน จนอารยาเองที่เป็นฝ่ายทนไม่ไหว ลุกขึ้นยืนอวดสรีระให้รัฐกฤตญ์ได้เห็นเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ยลความสวยงามของส่วนเว้าส่วนโค้งของเธออารยาถอดอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วออกจากท่อนขาเรียวเดินเข้ามาหารัฐกฤตญ์ที่ใส่เสื้อผ้าครบชุด นั่งคร่อมร่างของเขาปลดเนคไทตามด้วยกระดุมเสื้อก่อนจะถอดมันออก จูบรัฐกฤตญ์ด้วยริมฝีปากของเธอ ก่อนจะลากไล้ลิ้นไปตามไรเคราที่เริ่มขึ้นเขียวครึ้ม เรื่อยมาจนถึงทรวงอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามดูกำยำน่าลูบไล้ เรียวปากบางของเธอดูดเม้มที่ยอดอกของคนรักเบาๆ และเลื่อนต่ำลงมาที่หน้าท้องแข็งแกร่งใช้มือปลดเข็มขัดและปลดกระดุมกางเกงทำงานของเขาออกพร้อมด้วยชั้นในที่รูดมันลงมากองอยู่ปลายเท้าของเขาริมฝีปากบางสัมผัสกับเนื้อแท้อันเป็นตัวตนของเขาทันทีที่ถอดกางเกงออก ริมฝีปากบางดูดกลืนความเป็นชายชาตรีหายเข้าไปในปากแทบไม่หมดใบหน้าของเขาแหงนหงายพิงกับเบาะอย่างทรมาน เป็นนานกว่าเธอจะปล่อยสิ่งนั้นให้เป็นอิสระ ก่อนที่นำพาตัวเองขึ้นมานั่งคร่อมร่างของรัฐกฤตญ์ครอบครองความเป็นตัวตนของเขาเข้าหาร่างของเธออย่างเชื่องช้า เมื่อทั้งสองสอดประสานร่างกายเป็นหนึ่งเดียว อารยาเริ่มบทรักที่เขาเป็นผู้สอน เธอเคลื่อนไหวร่างกายอย่างเชื่องช้าและเปลี่ยนเป็นความเร็วในเวลาต่อมา ขยับกระชั้นร่างกายขึ้นลงโดยมีมือหนากอบกุมสะโพกเป็นคนคอยจับจังหวะ “พี่ใหญ่อืม...อือ” เสียงกระเส่าของอารยาเล็ดรอดออกมาจากเรียวปากคู่งาม ร่างบางเริ่มเกร็งกระตุก และเสียงหวีดร้องเล็กๆ ก็ดังออกมาจากเรียวปากงาม เมื่อเธอได้ไปถึงฝั่งฝันค้นพบความสุขดั่งเช่นทุกครั้งที่ดำเนินกิจกรรมทางเพศ รัฐกฤตญ์จับร่างของอารยาให้นอนราบไปบนโซฟาแล้วเป็นผู้คุมเกมเองร่างสูงใหญ่เคลื่อนไหวบนร่างกายของอารยาอย่างรวดเร็ว แต่สมองกลับคิดถึงแต่ใบหน้าและริมฝีปากตลอดจนทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาสัมผัสร่างกายของหญิง สาวอีกคนหนึ่ง มันเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร เขานึกถึงณิชาตอนที่ขับเคลื่อนร่างกายอยู่เหนือร่างของอารยา มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นเลย เวลานี้เขาน่าจะนึกถึงอารยาหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างเขามากกว่าไม่ใช่คิดถึงผู้หญิงคนอื่น เขาสะบัดศีรษะไล่ความคิดถึงณิชาให้ออกไปจากหัว เร่งอารมณ์ปรารถนาของตัวเองให้ถึงขีดสุด เพื่อจะตามอารยาไปถึงฝั่งฝัน “พี่ใหญ่...พี่ใหญ่” เสียงหวานใสของอารยาเปล่งออกมาอีกครั้งเมื่อเธอพานพบกับความสุขเป็นครั้งที่สอง รัฐกฤตญ์ก้มใบหน้าลงจูบเรียวปากของเธอเนิ่นนาน เหงื่อบนใบหน้าของเขาหยดลงบนดวงหน้าของอารยาเป็นระยะ เขา พยายามเร่งเร้าอารมณ์ของตัวเองเต็มที่ หวังว่าจะไปยังวิมานที่ลอยอยู่ไกลเกินเอื้อม รัฐกฤตญ์หยุดการกระทำของเขา ดึงตัวตนของเขาออกจากร่างกายของอารยา หลังจากที่เพียรพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองร่วมหนึ่งชั่วโมง แต่สมองมันกลับไม่รักดีคิดถึงแต่ผู้หญิงที่ชื่อณิชาตลอด “พี่ใหญ่เป็นอะไรคะ” อารยาถามหลังจากที่ลุกขึ้นนั่งข้างๆ เขา มือน้อยเริ่มซุกซนไปที่ตัวตนของเขาเพราะเธอรู้ว่าเขายังไม่ถึงฝั่งฝัน มือหนาตะครุบข้อมือบางไว้แน่น เพราะเขาหมดอารมณ์กับเธอเสียแล้ว “พี่คงเครียด มีปัญหาเรื่องงานนิดหน่อย” รัฐกฤตญ์โกหกคำโต เขาคิดเรื่องอื่นต่างหาก เรื่องงานไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของเขาเลย “พี่ไปอาบน้ำก่อนนะ” “ให้น้ำอาบด้วยนะคะ เหนียวตัวไปหมดเลย” อารยาบอกอย่างเอียงอายต่างจากเมื่อหนึ่งชั่วโมงอย่างสิ้นเชิงรัฐกฤตญ์ยิ้มก่อนจะโอบไหล่ของคนรักเดินตรงไปที่ห้องอาบน้ำที่เขาตั้งใจว่าจะอาบน้ำเพียงอย่างเดียว หวังจะให้สายน้ำดับความร้อนรุ่มในใจของเขาไม่ให้คิดถึงใครบางคนได้