บทที่ 8   1/    
已经是第一章了
บทที่ 8
ยิ่งใกล้วันที่จะถ่ายทำสปอร์ตโฆษณาวีนัสก็ดูจะยิ่งยุ่งกับการเตรียมงาน เธอเตรียมความพร้อมทุกอย่างไม่ให้บกพร่องเพราะรู้ถึงความเรื่องมากของตัวพรีเซ็นเตอร์โฆษณาตัวนี้เป็นอย่างดี เกือบสามอาทิตย์แล้วสินะ นับจากเหตุการณ์ในวันนั้นที่เขาทำกับเธอ เหมือนเธอเป็นผู้หญิงง่าย ๆ ที่เขาเคยผ่านพบมา ป่านนี้เขาอาจจะลืมมันไปแล้วก็ได้ว่าทำอะไรไว้กับเธอบ้าง แต่สำหรับเธอแล้วมันเหมือนเป็นรอยที่ลบเท่าไรก็ลบไม่ออก เพราะความจริงแล้วเธอเองก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ เพียงแต่ว่าเธอไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงง่าย ๆ ที่เขาจะทำอะไรกับเธอแบบนั้นเมื่อไหร่ก็ได้ “พี่วี...พี่วีครับบอสเรียกให้พี่ไปพบ” ลูกน้องคนสนิทบอกกับวีนัส แต่เธอกลับนิ่งเฉยเหมือนไม่รับรู้ถึงการบอกเล่าของเขา ทำให้นภเข้ามาเรียกพร้อมกับจับแขนเธอ “พี่วีเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” หญิงสาวถึงรู้สึกตัว “นภพูดว่าอะไรนะพี่ทันได้ฟัง” “ผมบอกว่าบอสเรียกพี่วีเข้าไปพบในห้องทำงานเดี๋ยวนี้เลยครับ ทำไมช่วงนี้พี่วีดูจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวยังไงชอบกล ไม่เป็นอะไรแน่นะครับ” “พี่ไม่เป็นอะไรขอบใจที่เป็นห่วง ขอตัวเข้าไปพบบอสก่อนนะ” พูดจบเธอก็เดินจากไป วีนัสเคาะประตูพร้อมกับเปิดเข้าไปถามนายของเธอ “นภบอกว่าบอสอยากพบวี มีอะไรด่วนหรือเปล่าคะ” “คุณวีนั่งก่อนสิผมมีเรื่องจะขอร้องคุณ” เธอนั่งลงตรงข้ามบอสและถามด้วยความแปลกใจ “ขอร้อง! บอสมีเรื่องอะไรจะขอร้องวีเหรอคะ ถ้าวีทำได้ล่ะก็วียินดีช่วยเต็มที่เลยค่ะ” “ผมจะบอกคุณยังไงดีนะคือผมเพิ่งจะวางโทรศัพท์จากคุณวิว เธอโทรมาบอกผมว่าพรีเซ็นเตอร์ของเธอแจ้งความจำนงมาว่า เขาต้องการที่จะให้คุณเป็นคนไปคอยดูแลและคอยอำนวยความสะดวกให้กับเขา คุณวิวเธอจึงขอร้องมาทางผมให้ผมมาพูดกับคุณอีกทีหนึ่ง” “อะไรนะคะ! บอสคะพวกเขาเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าคะ วีเป็นครีเอทีฟนะคะไม่ใช่คนดูแลศิลปิน และอันที่จริงคุณวิวคงจะจัดเตรียมทีมงานมาทำหน้าที่นี้อยู่แล้ว วีไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องให้วีเป็นคนทำหน้าที่นี้ อีกอย่างมันก็อยู่นอกเหนือหน้าที่และความรับผิดชอบของวีด้วย” เธอตอบคุณนัทด้วยความไม่พอใจ “คุณวีคุณใจเย็น ๆ และฟังผมพูดให้จบก่อนนะ ที่จริงแล้วคุณวิวเขาก็จัดเตรียมทีมงานที่จะทำหน้าที่นี้อยู่แล้ว เพียงแต่ทางบริษัทเอสแอนด์เคแจ้งมาว่าจองมินอยากที่จะให้คุณเป็นคนทำหน้าที่นี้ เพราะว่าคุณเป็นคนดูแลโปรเจคนี้ถ้าเขามีปัญหาติดขัดอะไร เขาจะได้คุยกับคุณได้โดยตรง” คุณนัทผ่อนลมหายใจก่อนที่จะอธิบายให้หญิงสาวฟังถึงความจำเป็นนี้ “คุณวิวเองก็รู้สึกลำบากใจเพราะเธอเป็นคนกลางคอยประสานงาน แต่เมื่อเจ้านายของเธอสั่งลงมาแบบนี้เธอจึงต้องโทรมาขอร้องผม และรบกวนให้คุณเป็นคนทำหน้าที่นี้ ผมรู้ว่านี่มันเป็นสิ่งที่นอกเหนือจากหน้าที่ และความรับผิดชอบของคุณ ผมจึงอยากจะขอร้องให้คุณยอมสักครั้ง” “มันจำเป็นมากเลยเหรอคะบอส” เธอกล่าวออกมาในที่สุดหลังจากที่เธอพยายามที่จะข่มความโกรธ “จะว่าจำเป็นมันก็จำเป็นนะ เพราะว่าทางบริษัทลูกค้าเขาต้องการที่จะให้จองมินมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับโฆษณาตัวนี้ ถึงขนาดยอมจ่ายค่าตัวให้เขาในอัตราที่สูงมากกว่าปกติ” “ได้ค่ะบอสวีจะทำเพราะเห็นแก่บอสนะคะ แล้ววีจะต้องทำอะไรบ้างคะ” “พรุ่งนี้คุณจะต้องไปรับจองมินและทีมงานของบริษัทเอสแอนด์เค ที่จะเดินทางมาพร้อมกับเขาที่สนามบิน เครื่องจะลงเวลาประมาณสิบเอ็ดโมงห้าสิบห้านาที ถ้ายังไงผมจะให้คุณวิวโทรมาบอกรายละเอียดกับ คุณอีกที” “แค่นี้ใช่ไหมคะบอส...ถ้าไม่มีอะไรแล้ววีขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ” แต่ก่อนที่หญิงสาวจะเดินออกจากห้องไปนั้น นัทได้พูดขอบใจลูกน้องสาวของตนเองอีกครั้ง “คุณวีผมรู้ว่าการที่ผมขอร้องให้คุณทำแบบนี้มันทำให้คุณอึดอัด แต่คุณก็ยังยอมทำเพื่อบริษัทของเราขอบคุณมากครับ” “บอสไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ถ้าวีรับปากแล้ววีจะทำให้ดีที่สุดค่ะ” พูดจบเธอก็เดินออกจากห้องไป หลังจากนั้นไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นที่โต๊ะทำงานของเธอ แต่เธอก็ยังคงนั่งนิ่งเฉยไม่ยอมรับโทรศัพท์ปล่อยให้มันดังอยู่อย่างนั้น นภจึงเดินมารับโทรศัพท์แทน “คุณวิวต้องการจะพูดสายกับพี่วีครับ” เมื่อวีนัสรับสายก็ได้ยินเสียงปลายสายพูดด้วยความเกรงใจ “คุณวีหรือคะวิวเองนะคะ วิวจะโทรมาขอบคุณคุณวีที่รับปากจะดูแลพรีเซ็นเตอร์ของเรา และก็จะโทรมาบอกรายละเอียดเรื่องของไฟร์ทในวันพรุ่งนี้ด้วยค่ะ ทีมงานของเอสแอนด์เคจะโดยสารมากับสายการบินทีจี637 เครื่องจะมาถึงประมาณสิบเอ็ดโมงห้าสิบห้าค่ะ คุณวีไม่ต้องเป็นห่วงนะคะวิวได้เตรียมคนจัดการเรื่องนี้ไว้แล้ว เพียงแค่คุณวีเดินทางไปรับคุณจองมินรวมถึงทีมงานของเขาที่สนามบิน และไปส่งเขาเข้าพักที่โรงแรมที่ทางเราจัดเตรียมไว้ให้ ซึ่งเจ้าหน้าที่ของเราได้ติดต่อไว้ล่วงหน้าหมดแล้วค่ะ” หลังจากที่หญิงสาวฟังจบเธอจึงถามกลับไป “คุณวิวจะให้วีขับรถไปเจอที่สนามบินเลย หรือว่าจะให้วีไปพบคุณวิวที่ออฟฟิศก่อนคะ” “วิวรบกวนคุณวีมาที่ออฟฟิศของวิว และเดินทางไปพร้อมกับรถตู้ของบริษัทได้ไหมคะ คุณวีจะสะดวกหรือเปล่าคะ หรือจะให้รถของบริษัทแวะไปรับคุณวีดีคะ” “เอาเป็นว่าวีจะไปถึงที่ออฟฟิศของคุณวิวตอนประมาณเก้าโมงเช้าก็แล้วกันนะคะ” “ได้ค่ะขอบคุณคุณวีมากนะคะ เจอกันพรุ่งนี้เช้าค่ะ” “ค่ะและพบกันพรุ่งนี้” พูดจบเธอก็วางสาย พร้อมกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ นภลูกน้องคนสนิทของเธอรีบเสนอหน้ามาถามหญิงสาว “พี่วีเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ พี่ถึงได้ถอนหายใจเสียงดังซะขนาดนั้น” “บอสมาขอร้องพี่ให้ไปทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลศิลปิน ตลอดระยะเวลาที่เขามาถ่ายทำโฆษณาตัวนี้จนเสร็จ” “หา!! เขายิ่งใหญ่มาจากไหนกันถึงกับทำให้บอสใหญ่ของเรา ต้องมาขอร้องพี่วีด้วยตัวเองแบบนี้ จองมินนายแน่มาก เอ๊ะ! หรือว่าเขาจะแอบชอบพี่วี จะว่าไปแล้วเขาก็หล่อดีนะ ทั้งหล่อทั้งดูดีมีสไตล์เป็นขวัญใจของสาว ๆ” พูดจบเขาก็หัวเราะออกมาก่อนจะเดินกลับไปนั่งทำงานต่อ วีนัสได้แต่รำพึงรำพันกับตัวเอง “เขาไม่ได้ชอบพี่หรอกนภ แต่เขาต้องการที่จะแกล้งพี่ต่างหาก ไม่รู้ว่าโกรธกันมาแต่ชาติปางไหน” จากนั้นก็เริ่มลงมือทำงานของตนเองต่อไป
已经是最新一章了
加载中