ตอนที่ 2 สไตล์ที่สม่ำเสมอ   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 2 สไตล์ที่สม่ำเสมอ
ตอนที่ 2 สไตล์ที่สม่ำเสมอ ปลายนิ้วที่เย็นเฉียบทำให้มู่เฟยเอ๋อร์กระสับกระส่ายไปทั้งตัว “ไม่......”เธออยากที่จะปฏิเสธการช่วยเหลือของฟู่ฉิงเทียน ไม่อยากให้มือที่แตะต้องคนอื่นมาแล้วของเขามาแตะตัวต้องตัวเธอ การปฏิเสธของมู่เฟยเอ๋อร์ทำให้ฟู่ฉิงเทียนมองลงต่ำ ผู้หญิงที่ปกติจประพฤติตัวดีและเชื่อฟังเขากลับไม่เชื่อฟังเป็นครั้งแรก เขาจึงแสดงออกไปอย่างเย็นชา “มู่เฟยเอ๋อร์ เธออยู่กับฉันมาสามปีคงจะรู้ว่ามือของฉันผ่านอะไรมาบ้าง อย่ามาเล่นกับฉัน ฉันไม่ได้มีความอดทนมากกับความขี้เอาแต่ใจของเธอนะ” พูดจบ เขาก็ก้มลงมาจูบพร้อมกับลงโทษเธอ “คืนสุดท้ายแล้ว อย่าทำให้ฉันผิดหวัง” คำพูดที่ไร้อารมณ์ ทำให้เธอรู้สึกหดหู่และตกลงไปสู่ห้วงลึก เช้าวันรุ่งขึ้น มู่เฟยเอ๋อตื่นมาพร้อมกับความตกใจ ข้างๆตัวเธอนั้นมีเพียงผ้าปูที่นอนที่ยับและอ้างว้าง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฟู่ฉิงเทียนไปตั้งแต่เมื่อไร บนหัวเตียงมีนามบัตรบริษัทย้ายบ้านพร้อมกับข้อความที่วางเอาไว้ “รีบเคลียร์ของแล้วก็รีบย้าย” คำพูดที่เรียบง่าย ก็คือสไตล์ที่สม่ำเสมอของเขา คือการกระทำที่ที่เขาทำกับมู่เฟยเอ๋อร์ ดูร่องรอยบนเรือนร่างของตัวเอง ในใจของมู่เฟยเอ๋อก็เต็มไปด้วยความอ้างว้างที่ไม่สามารถอธิบายได้ ถอดเสื้อผ้าออกอย่างกระตือรือร้น ถือกางเกงขึ้นมาอย่างไม่สนใจ ในโลกนี้ ฉันคิดว่าคงจะแต่ฟู่ฉิงเทียนเท่านั้นแหละที่สามารถเปลี่ยนไปได้โดยที่สีหน้าไม่มีเปลี่ยนเลย! ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ในใจ มู่เฟยเอ๋อร์ก็เริ่มเก็บของของตัวเอง ฟู่ฉิงเทียนต้องการให้ผู้หญิงคนใหม่เข้ามาอยู่ งั้นห้องนี้คงจะเหลือของชิ้นเล็กชิ้นน้อยของเธอเอาไว้ไม่ได้ มู่เฟยเอ๋อร์รู้นิสัยของเขาอย่างดี ก็ไม่ได้ต้องการที่จะให้การจากไปของเธอสำคัญในสายตาของเขา อยู่ด้วยกันดีๆก็จากกัน เหมือนกับช่วงนี้ที่คิดว่าความรู้สึกตัวเองใช่และวาดรูปเติมเต็มในวงกลม …… รอย้ายไปคอนโดใหม่ กลางคืนก็กลับมาแล้ว มู่เฟยเอ๋อร์กำลังนอนพักผ่อนพักผ่อนด้วยความเหนื่อยล้า แต่ด้วยสภาพแวดล้อมที่แปลกตาทำให้เธอนอนไม่หลับทั้งคืน ในรุ่งเช้า มู่เฟยเอ๋อร์มาถึงสนามบินพร้อมขอบตาที่ดำคล้ำ หอควบคุมการบินสูง 118 เมตร คือที่ทำงานของเธอ หอควบคุมการบินแห่งนี้ล้อมรอบด้วยหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน ที่มองเห็นสนามบินฝูซานได้ชัดเจน ในฐานะผู้ที่ควบคุมการจราจรบนฟ้า ที่อาคารสนามบินคุณต้องใส่ใจกับลำดับการจราจรและมีสมาธิสูง มาเฟยเอ๋อร์ชงกาแฟสามแก้วและดื่มกระทิงแดงสองกระป๋อง ซึ่งทำให้รู้สึกกระฉับกระเฉงขึ้น “ติ๊ด ติ๊ด” เสียงดังเข้ามาจากอุปกรณ์วิทยุ “สายการบินหยางหาง 518 เรียกหอฝูซาน” เสียงต่ำทุ้มของผู้ชายดังออกมา เสียงออกอากาศดังและชัดเจนทุกถ้อยคำ มู่เฟยเอ๋อร์ได้ยินเพียงวิเดียวก็รู้ว่านี่เป็นเสียงของฟู่ฉิงเทียน และเมื่อได้ยินดังนั้นก็ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัว “เชิญเข้ามา” มู่เฟยเอ๋อร์ควบคุมอารมณ์ของเธอและรักษาเสียงให้สงบนิ่ง “ 518 ขออนุญาตลงจอด” เสียงฝั่งตรงข้ามเป็นปกติ “กระแสลมบนพื้น 50 องศา ทางพิเศษ 01 สามารถลงจอดได้” มู่เฟยเอ๋อร์ถือไมค์ไร้สายไว้ในมือของเธอและจ้องมองไปนอกหน้าต่างที่เครื่องบินสีขาวที่กำลังบินลงมาจากท้องฟ้า “ยินดีต้อนรับกลับมา หยางหาง 518 “ เธอพูดด้วยเสียงต่ำ ยินดีต้อนรับกลับมา ฟู่ฉิงเทียน …… หลังจากเสร็จงาน หัวหน้าก็ส่งข้อความเข้ามา แจ้งว่าในวันนี้จะมีพนักงานเก่าคนหนึ่งเข้ามาที่บริษัทหยางเฉิงแอร์ไลน์ ดังนั้นให้พนักงานที่กำลังว่างอยู่ทุกคนไปต้อนรับ มู่เฟยเอ๋อร์ที่พึ่งมาถึงล็อบบี้ เห็นฟู่ฉิงเทียนที่ใส่เครื่องแบบสีขาว ดูมีเสน่ห์ดึงดูดผู้คนกำลังยืนอยู่แถวหน้าจากไกลๆ ข้างหลังเขามีแอร์โฮสเตสและสจ๊วตที่ต่อแถวเรียงรายกันอยู่ ทำให้เกิดเป็นภาพที่สวยงาม มองไปที่ผู้หญิงที่แต่งหน้าอย่างละเอียดอ่อนข้างฟู่ฉิงเทียน มู่เฟยเอ๋อร์รู้สึกว่าในหัวว่างเปล่า—— พนักงานที่กลับมา ทำไมถึงเป็นเธอ? หัวหน้าขึ้นพูดบนเวที “นี่คือมู่ชิงหรง แอร์โฮสเตสคนใหม่ของสายการบิน 518 ของพวกเรา เธอเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินในต่างประเทศมาหลายปีแล้ว มีประสบการณ์การเป็นแอร์โฮสเตสมาแล้วมากมาย ครั้งนี้เธอตั้งใจกลับมามีส่วนร่วมกับหยางหาง ทุกคนต้อนรับ!” ข้างล่างเวทีมีเสียงปรบมือมากมาย มีเพียงมู่เฟยเอ๋อร์ที่ไม่ขยับเขยื้อนใดๆ มู่ชิงหรงมองไปที่มู่เฟยเอ๋อร์จากนั้นเธอก็ยิ้มและกลับไปมองทุกคน “กลับมาที่บ้านเกิด สนามบินก็ยังคงเป็นสนามบินเดิม ผู้คนก็ยังเป็นคนที่คุ้นเคย” เธอหยุดพูดไปชั่วครู่ แล้วหันมาหาฟู่ฉิงเทียนพร้อมกับจับมือเขา “หวังว่าหลังจากนี้ที่ได้ขึ้นบินกับฉิงเทียน จะได้มีความสุขกับทุกคนนะคะ” ความสนิทสนมและจับมือกันของพวกเขา ในสายตาของมู่เฟยเอ๋อร์นั้นรู้สึกเจ็บ หัวใจของเธอเหมือนโดนฉีกครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยมือคู่นั้น จนเกินจะทนไหว เธอพยายามเข้มแข็ง ควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้และมองไปที่ฟู่ฉิงเทียน แต่สิ่งที่ชายคนนั้นพูด กลับบดขยี้ความคิดสุดท้ายในใจของเธอลง “ผมอยากจะบอกทุกคนว่า ชิงหรงไม่ได้เป็นเพียงแค่พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินโดยสาร 518 เท่านั้น แต่ยังเป็นคู่หมั้นของผมที่รักกันมาเจ็ดปีแล้วอีกด้วย”
已经是最新一章了
加载中