บทที่ 14 คนใหญ่คนโตของเมืองหยู

บทที่ 14 คนใหญ่คนโตของเมืองหยู หลินเสี่ยวเข่อและหย่วนเซอหวู่มาที่เมืองไห่หยูนด้วยกัน เมื่อเผชิญกับความทันสมัยและเจริญรุ่งเรืองของเมืองชั้นนำ อารมณ์ของเธอก็กว่าจะได้ดีขึ้นมาหน่อย แต่คาดไม่ถึงว่าเพิ่งมาถึงภัตตาคารของโรงแรมส้างเทียน ก็เจอกับคนคุ้นเคยคนหนึ่ง หลินหวั่นฉิงและเพื่อนสนิทของเธออีกสองคน คนที่เดินด้วยกันกับพวกเธอยังมีลูกคนรวยคนหนึ่งที่ใส่ของยี่ห้อหรูทั้งตัว ชื่อว่าจ้าวหย่วน หลินเสี่ยวเข่อรู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างยิ่ง เพิ่งคิดจะเปลี่ยนไปกินข้าวที่อื่น แต่กลับถูกหลินหวั่นฉิงเรียกไว้ "โย่ บุคคลที่เป็นศัตรูคู่อาฆาตไม่ปรารถนาที่จะพบ แต่ไม่ว่าไปถึงที่ไหนก็ได้พบ หลินเสี่ยวเข่อ แกมาทำธุระให้กับทางบริษัทนะเว้ย พักอาศัยอยู่โรงแรมที่ดีเช่นนี้ กินอยู่ที่ภัตตาคารที่แพงแบบนี้ ช่างเพลิดเพลินหรือเกิน!ได้เงินจากโครงการนี้ไปมากพอสมควรใช่ไหม?" หลินเสี่ยวเข่อไม่อยากสนใจเธอ แต่หย่วนเซอหวู่ไม่ใช่คนที่สามารถรังแกได้ง่ายๆ "แกคิดมากไปแล้ว โรงแรมนี้ฉันเป็นคนออกเงิน ไม่มีความเกี่ยวข้องของตระกูลแก แกอย่ามาใส่ร้ายนะเว้ย!" สีหน้าของหลินหวั่นฉิงเปลี่ยนเป็นทันที จากนั้นขำออกมา พูดพร้อมมองไปรอบๆ"ไม่ได้ใช้เงินของบริษัทก็ดีแล้ว แต่ว่ามันน่าแปลกนะ นี่เป็นโรงแรมระดับหกเดาแหล่งเดียวในเมือง คนที่ยากจนอย่างพวกแกสองคนจะมีเงินที่ไหนได้ล่ะ?อ๋อ ฉันรู้แล้ว พวกแกรวมกลุ่มกันซื้อห้องพักที่นี่ใช่ไหม?จากนั้นแวะมาที่ภัตตาคารเพื่อมาถ่ายรูปหลายใบและโพสต์ลงโซเชียล ทำตัวเหมือนแบบว่าได้มารับประทานที่ภัตตาคารระดับมิชลินใช่ไหม?โลกของคนยากจน น่าสงสารจัง!" พอพูดเสร็จ หลิวเฟยเฟยสามคนก็หัวเราะขึ้นมาตาม "หน้าตาดีขนาดนี้ ที่แท้แล้วมาปลอมถ่ายรูปลงโซเชียลนี่เอง?ไม่กลัวขายหน้าหรือ?" "ใช่แล้ว มาปลอมถ่ายรูปที่ภัตตาคารแบบนี้ คนจนปัจจุบันนี้มันช่างไม่รู้จักอายเลย" ลูกค้าที่รับประทานอยู่รอบไปต่างก็นินทาหลินเสี่ยวเข่อสองคน จ้าวหย่วนสังเกตหลินเสี่ยวเข่อสักรอบหนึ่ง และทอดถอนใจออกมาอย่างต่อเนื่อง ร่างกายของหลินเสี่ยวเข่อสูงโปร่ง หุ่นดีมีเสน่ห์ สิ่งที่หายากที่สุดคือมีความบริสุทธิ์และสดใสบางอย่างด้วย แม้ว่าเธอไม่พูดอะไร แต่เธอเป็นผู้หญิงที่งามกว่าหลินหวั่นฉิงทั้งสามคนไม่รู้กี่เท่า หลิวเฟยเฟยเห็นว่าจ้าวหย่วนเหมือนจะสนใจหลินเสี่ยวเข่ออยู่ รู้สึกไม่ดีขึ้นมา และรีบพูดว่า"คุณชายจ้าว หลินเสี่ยวเข่อเป็นคนที่มีชื่อเสียงมากในเมืองไห่เทียนของเราทีเดียว สามีของเธอก็คือคนไร้ประโยชน์ที่ชื่อเสียงเหม็นเน่าไปทันเมือง คุณน่าจะเคยได้ยินมาก่อนนะ?คนยากจนเช่นนี้มาอยู่ที่นี่ช่างไม่เจริญตาหรือเกิน รีบไล่พวกเธอออกเถอะ!" จ้าวหย่วนขมวดคิ้ว ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้น่าเสียดายที่แต่งงานไปแล้ว จึงโบกมือเรียกผู้จัดการมา "ไล่ไอ้ยากจนสองคนนี้ออกไป ฉันเห็นแล้วรู้สึกหดหู่มากเลย" เห็นได้ชัดว่าผู้ผู้จัดการหน้าร้านรู้จักจ้าวหย่วน จึงรีบพยักหน้า แล้วชี้ไปที่ประตู ตวาดให้หลินเสี่ยวเข่อสองคนออกไป "นี่มันไม่ใช่ที่สำหรับอวดของคนชนบทนะเว้ย เชิญออกไปเลย" หลินเสี่ยวเข่อไม่อยากจะก่อเรื่อง เพิ่งคิดจะเดินออกไป แต่กลับถูกหย่วนเซอหวู่ดึงไว้ "ดูถูกคนชนบทหรือ?ขอโทษนะคะ พวกเราได้จองที่นั่งล่วงหน้าแล้ว" พอเธอพูดออกมา หลินหวั่นฉิงทั้งสามคนก็หัวเราะกันใหญ่ โรงแรมส้างเทียนเป็นภัตตาคารระดับสูงสุดของเมืองไห่หยูน มากินข้าวมื้อนึงอย่างน้อยก็ต้อง3000ขึ้นไป ไอ้หญิงสองคนนี้ปลอมตัวเก่งหรือเกิน "ผู้จัดการ ร้านคุณยังมีโปรโมชั่นรวมกลุ่มการจองหรือ รวมกลุ่มกันจองได้ที่นั่งด้วย?" "ไม่ ไม่มี ร้านพวกเราจะมีโปรโมชั่นแบบนี้ได้ยังไงล่ะ"ผู้จัดการหยิ่งกำเริบมาก ในเมื่อผู้หญิงสองคนนี้บอกว่าได้จองที่นั่งล่วงหน้าแล้ว เขาเลยต้องให้พวกเขาปรากฏหลักฐานออกมา หย่วนเซอหวู่ยื่นโทรศัพท์ออกไป ข้างบนมีข้อความSMS "ห้องเทียน? ขอ ขอโทษครับ เชิญมาทางนี้เลยครับ"ผู้จัดการตกใจกันใหญ่เลย คาดไม่ถึงว่าห้องที่สองคนจองนั้นเป็นห้องพิเศษระดับสูงสุดของทั้งร้าน ตำแหน่งนั้นสามารถมองเห็นอ่าวที่สวยที่สุดในเมือง ราคาแพงจนน่าตกใจ "รอก่อน?คุณว่าพวกเขาจองอยู่ที่ห้องเทียนหรือ?ผิดพลาดไปหรือเปล่า?คนชนบทที่ยากจนแบบนี้มาเงินที่ไหนมาจองล่ะ?นี่เป็นห้องที่ฉันจองไว้นะเว้ย"จ้าวหย่วนทำหน้าเย็นชาใส่ และห้ามผู้จัดการร้านเอาไว้ "คุณชายจ้าว ขอโทษครับ รบกวนขอดูข้อความSMSครับ"ผู้จัดการรู้สึกมึนงงสักนิด แต่ไม่กล้าละเลย แต่พอหลังจากดูข้อความแล้วก็ยิ่งงงใหญ่เลย ข้อความบนโทรศัพท์ของจ้าวหย่วนก็เป็นSMSการจองห้องเทียนด้วย "นี่ ทำไมเป็นSMSจองห้องเทียนด้วยเช่นกันล่ะ"ผู้จัดการงงไปใหญ่เลย เช่นกัน? จ้าวหย่วนจ้องไปที่เขา และพูดเยาะเย้ยออกมา"แกตาบอดหรือยังวะ ดูไม่ออกว่าไอ้คนชนบทสองคนนี้ปลอมข้อความSMSหรือ?พวกเธอมีความสามารถจองห้องเทียนหรือ?" "ใช่ไง ผู้จัดการ คุณดูดีๆนะ แม้กระทั่งห้องนอนพวกเธอยังต้องไปจองแบบเป็นกลุ่มเลย พวกเธอมาที่นี่ก็เพื่อที่จะถ่ายรูปส่งขึ้นไปอวดบนโซเชียลแค่นั้นเอง" "รีบไล่พวกเธอออกเถอะ เสียอารมณ์ฉันจริงๆ"จ้าวหย่วนเอ่ยเสียงเย็นชาออกมาเสียงนึง "ใช่ไง รีบไล่พวกเธอออกเถอะ?แต่งกับขยะคนนั้นแล้วยังกล้าไปมีชู้อย่างเปิดเผยอีก ไม่กลัวขายหน้าหรือ!"หลินหวั่นฉิงทำตาขาวใส่เธอ ผู้จัดการร้านรีบเช็ดเหงื่อ เขาไม่กล้าไปขัดใจคุณชายของตระกูลจ้าว เลยต้องเร่งให้หลินเสี่ยวเข่อสองคนรีบออกมา เดิมหลินเสี่ยวเข่อไม่อยากก่อเรื่อง แต่คำพูดของหลินหวั่นฉิงทำให้เธอโกรธขรึมมาก สิ่งที่เธอทนไม่ได้ก็คือคนอื่นมาด่าจูหมิง "แกมีสิทธิ์อะไร?พวกเราได้จองห้องวีไอพี โรงแรมของพวกแกปฏิบัติต่อลูกค้าแบบนี้หรือ?ไม่กลัวฉันเปิดเผยออกไปหรือ?" พอเพิ่งพูดเสร็จ รอบข้างล้วนขำกันใหญ่เลย "พอเถอะ คุณผู้หญิง ถ่ายรูปเสร็จก็ออกไปเลย ถ้าก่อความวุ่นวายอีกมันไม่น่าดูนะ" "ใช่ โรงแรมส้างเทียนเป็นธุรกิจของตระกูลป๋าย ถ้าพวกเขาโกรธขรึมขึ้นมานะ เทวดายังช่วยคุณไม่ได้เลย" "คนชนบทก็แบบนี้แหละ ไม่เคยเห็นโลกกว้าง ยังคิดจะเปิดเผยอีก โง่หรือเกิน" หลินเสี่ยวเข่อไม่สนใจเสียงเยาะเย้ยของคนอื่น ดึงหย่วนเซอหวู่ไว้และเดินไปทางห้องเทียน แต่เพิ่งเดินได้สองก้าวก็ถูกจ้าวหย่วนขวางทางไว้ "ไอ้สองคนนี้เจตนามาก่อเรื่อง ผู้จัดการ คุณรู้ว่าต้องจัดการยังไงใช่ไหม?" ผู้จัดการรับรู้ความหมายของเขา เลยโบกมือเรียกบอดี้การ์ดร่างใหญ่สองคนมา หลินหวั่นฉิงสามคนหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข และรอดูการแสดงที่ดีกับคนรอบข้าง เมื่อเห็นบอดี้การ์ดร่างใหญ่สองคนนี้ หย่วนเซอหวู่หวาดกลัวจนรีบหลบไปข้างหลังของหลินเสี่ยวเข่อ"เสี่ยวเข่ออย่ากลัวเลยนะ นี่เป็นที่ที่ฉันจองจริงๆ ฉันจะโทรไปหาคนนั้นทันที" จ้าวหย่วนได้ยืนเช่นนี้ก็หัวเราะเยาะออกมา และสั่งให้บอดี้การ์ดหยุดลง ท่าทีหยิ่งกำเริบมาก "โอเค ให้พวกเธอโทรไปเรียกคนมา ฮ่าๆ ฉันอยากจะลองดูว่า ทั้งเมืองไห่หยูนยังมีใครกล้ามาต่อต้านกับตระกูลจ้าวของเราและตระกูลป๋าย?" เขาไม่ได้โม้ ธุรกิจของเกือบจะถูกตระกูลป๋ายและตระกูลจ้าวผูกขาด แต่ตระกูลป๋ายน่ากลัวกว่าตระกูลจ้าว ได้ข่าวว่าฐานหลักของเขาอยู่ที่ประเทศหมี่ ที่นี่เพียงแค่สาขาย่อย อยู่ในเครือข่ายของบริษัทป๋ายฉีน้ำมันข้ามชาติ เป็นธุรกิจชั้นนำระดับโลกอย่างแท้จริง หย่วนเซอหวู่กดโทรศัพท์ไปสักครู่หนึ่ง สีหน้าแย่มากๆ "เสี่ยวเข่อ โทรแล้วไม่ติด คราวนี้ตายแล้ว" หลินเสี่ยวเข่อตะลึง หลังจากสองวินาทีผ่านไป สีหน้าก็สงบขึ้นมา"ขออภัยด้วยนะคะ พวกเราจะออกไปเดี่ยวนี้เลย"พอพูดเสร็จก็ดึงหย่วนเซอหวู่ไว้เพื่อจากไป แต่เสียดายที่ถูกบอดี้การ์ดสองคนห้ามไว้ "เรียกคนมาสิ?ยังไง?รู้ว่ากลัวแล้วหรือ?ช้าไปแล้ว ผู้จัดการ คุณว่าต้องทำยังไง"จ้าวหย่วนส่งสายตาสะกิด ผู้จัดการร้านเริ่มว้าวุ่นใจแล้ว ความหมายของคุณชายจ้าวน่าจะอยากจัดการอย่างร้ายแรง แต่สองคนนั้นแค่มาถ่ายรูปเฉยๆ ไม่ผิดกฎหมาย แถมข้อความของพวกเธอยังไม่ทราบว่าเป็นจริงหรือปลอมเลย ถ้าหากทำต่อพวกเธออย่างโหดเหี้ยม เขากลัวว่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น "ไอ้คนยากจนกล้ามาถ่ายรูปโพสต์ลงโซเชียลที่สถานที่ระดับสูงแบบนี้ ถ้าไม่สั่งสอนสักหน่อย ทีหลังถ้ายังมีคนมาทำนี้อีกมากมาย ภาพลักษณ์ของภัตตาคารยังจะเอาไหมล่ะ?"หลิวเฟยเฟยเตือนด้วยความหวังดี "ใช่แล้ว จัดการกะหรี่พวกนี้ ก็ต้องให้พวกเธอรู้จักอับอาย ฉันแนะนำให้ฉีดขาดเสื้อผ้าของพวกเธอ จากนั้นค่อยโยนพวกเธอออกไป ดีไหม?"สายตาของหลินหวั่นฉิงปรากฏความเกลียดชันออกมา "ใช่ ฉีกขาดเสื้อผ้าแล้วโยนทิ้งออกไป!"จ้าวหย่วนเปล่งประกายในดวงตาออกมา หุ่นของหลินเสี่ยวเข่อนั้นดีมากทีเดียวนะ บอดี้การ์ดสองคนรีบเดินหน้าขึ้นมา เพิ่งจะลงมือ "อย่า!"หย่วนเซอหวู่กรีดออกมา ตอนนี้เธอเสียใจภายหลังเป็นอย่างยิ่ง เดิมทีนึกว่าจะได้รับผลประโยชน์จากคนใหญ่คนโตคนนั้น แต่คาดไม่ถึงว่าโทรศัพท์โทรไม่ติดสักที คราวนี้ตายแล้วจริงๆ!