บทที่ 17 การประชุมอุตสาหกรรมการก่อสร้าง

บทที่ 17 การประชุมอุตสาหกรรมการก่อสร้าง ณ ริมถนน ภายในรถโรลส์รอยซ์ จูหมิงและป๋ายเหลียนฮัวกินซาลาเปาที่เพิ่งซื้อมาด้วยกัน เมื่อนึกถึงสีหน้าที่ดูตะลีตะลานของจ้าวหย่วนในเมื่อกี้นี้ ทั้งสองคนก็มองหน้าเข้าหากัน เหมือนเป็นเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาหลายๆปีแล้ว "คุณชายสาม ฉันรู้ว่าคุณมาเพื่ออะไร"จู่ๆป๋ายเหลียนฮัวก็พูดขึ้นมา จูหมิงตกใจ ตระกูลที่มีโอกาสลักพาตัวจูชิงมากที่สุดก็คือตระกูลป๋าย ดังนั้นเขาเลยคิดจะทำความสัมพันธ์ให้สนิทกับป๋ายเหลียนฮัว เพราะตั้งแต่ยังเด็กอยู่พวกเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีมาก่อน ถ้าหากจูชิงอยู่บ้านเธอ เธอจะเปิดเผยเบาะแสบางอย่างแน่นอน "จริงหรือ นั้นคุณลองพูดมาสิ"จูหมิงทำตัวลึกซึ้ง "จูหมิง ขอให้คุณตกกับฉันเรื่องหนึ่ง ฉันก็จะช่วยคุณทำเรื่องนั้นให้ได้แน่ๆ"ป๋ายเหลียนฮัวหันมามองเขาอย่างกะทันหัน สายตาเต็มไปด้วยความจริงจัง หัวใจของจูหมิงเต้นเร็วมาก เขาเดาเรื่องที่ป๋ายเหลียนฮัวจะพูดนั้นพอได้ เขาไม่อยากให้เธอพูดออกมา แต่..... "ไปที่หนึ่งกับฉันเถอะ ขอให้คุณทำได้ ฉันก็จะให้คุณได้พบกับเขา" จูหมิงตัวสั่นขึ้นมา จูชิงอยู่ในมือของเธอจริงหรือ?แต่เธอพูดแบบนี้เหมือนแบบว่ายังมีความลับอีกอย่าง หรือว่า......นี่เป็นเพียงกับดัก "คุณรู้สึกว่าฉันจะทำร้ายคุณหรือ?ไม่ต้องห่วง เป็นแค่การประชุมครั้งหนึ่ง"ป๋ายเหลียนฮัวยิ้มออกมาอย่างล้อเล่น เวลาบ่ายสองโมง ณ ศูนย์แสดงสินค้านานาชาติของเมืองไห่หยูน หลินเสี่ยวเข่อพาหย่วนเซอหวู่เข้ามาในศูนย์แสดงสินค้านานาชาติอย่างเร่งรีบ ครั้งนี้การประชุมอาคารอัจฉริยะแห่งชาติจะจัดขึ้นที่นี่ เมื่อเห็นว่าเธอทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หย่วนเซอหวู่ก็ขมวดคิ้ว เมื่อคืนเธอได้ยินหลินเสี่ยวเข่อร้องไห้ทันคืนเลยนะ แต่โชคดีที่เช้านี้เธอได้พักผ่อนไปช่วงพักหนึ่งและแต่งหน้า เลยไม่ปรากฏร่องรอยแห่งการร้องไห้ จูหมิง ตกลงคุณเกิดอะไรขึ้น?หรือว่าโดนจับจริงๆหรือ?ดังนั้นถึงโทรไม่ติด?ที่นี่เป็นเมืองไห่หยูน ถ้าหากติดต่อเขาไม่ได้ และหลินเสี่ยวเข่อก็ถูกคนรังแก เธอไม่มีวิธีใดเลยนะ ไปตามที่นั่งบนการ์ดเชิญ ทั้งสองคนบีดเข้าไปข้างใน เวลานี้คนที่มานั้นมากกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว ทั้งสองคนกำลังจะเดินผ่านทางเดินข้างหน้า แต่ถูกคนขวางทาง คือจ้าวหย่วนนั่นเอง ข้างๆของเขามีหลิวเฟยเฟยสามคนนั่งอยู่ และยังมีคนชรา50กว่าขวบ2คนด้วย "โว้ย ฉันจะเตือนพวกแกไว้นะ ข้างหน้าไม่ใช่บริเวณที่พวกแกจะไปได้นะ"จ้าวหย่วนส่ายหน้า หลินเสี่ยวเข่อสองคนมองไปข้างหน้า รู้สึกมึนงงมาก ที่นั่งข้างหลังล้วนเป็นเก้าอี้ธรรมดาเรียงตัวอยู่ด้วยกัน แต่บรรยากาศของข้างหน้านี้แตกต่างกัน มีโต๊ะแถวหนึ่งที่ทำจากหินอ่อนอย่างวิจิตรงดงาม ควบคู่กับเบาะหนังหรูหรา ดูจากแสงสว่างภายในตัวเบาะแล้ว น่าจะเป็นเบาะนั่งอัจฉริยะที่ควบคุมด้วยหน้าจอสัมผัส พร้อมสามารถปรับปรุงมุมได้ และยังมีฟังก์ชั่นการนวดอัจฉริยะด้วย สีหน้าของหลินหวั่นฉิงเต็มไปด้วยความดูถูก"แม้กระทั่งตระกูลจ้าวยังไปนั่งข้างหน้าไม่ได้เลย แกว่าแกได้หรือ?พวกนั้นล้วนเป็นที่นั่งของคนใหญ่คนโต แกยังเดินไปข้างหน้าอย่างหน้าไม่อายอีก ไม่กลัวขายหน้าหรือ!" "ใช่ไง การประชุมของปัจจุบันช่างไม่เข้มงวดหรือเกิน ใครๆก็มาร่วมได้"หลิวเฟยเฟยพูดคล้อยตาม ชายชราอายุ50กว่าที่อยู่ข้างๆตะลึงไปสักพัก"คนเขาอาจนั่งอยู่ข้างหน้าอยู่แล้ว?อย่าไปพูดแบบนั้น" "ท่านจาง คุณไม่รู้มาก่อนว่า สองคนนี้แม้กระทั่งของโรงแรมยังจองเป็นกลุ่มเลย ยังไปปลอมตัวถ่ายรูปที่ภัตตาคารระดับหกดาวของคนอื่นด้วย คุณว่าคนแบบนี้มีสิทธิ์ไปนั่งหน้าเหรอ?เป็นแค่คนชนบทที่ไม่เคยเห็นโลกกว้างภายนอกหรอก"สีหน้าของจ้าวหย่วนเต็มไปด้วยความดูถูก แม้ว่าก่อนหน้านี้ได้ประสบอุปสรรคที่โรงแรมส้างเทียน แต่เรื่องนี้ถูกจ้าวหย่วนละเลยโดยจิตสำนึก เพราะนี่เป็นตั้งการประชุมอุตสาหกรรมการก่อสร้าง คนบ้านนอกอย่างพวกเธอ จะเป็นคนใหญ่คนโตได้ยังไงล่ะ หลินเสี่ยวเข่อเห็นว่าคนที่หยิ่งอย่างจ้าวหย่วนยังเคารพท่านจางคนนั้นเลย แต่ท่านจางก็ไม่มีสิทธิ์นั่งข้างหน้าด้วย เลยรู้สึกหวาดกลัวในใจ เพราะว่าบริษัทรับเหมาก่อสร้างหลินซื่อแม้กระทั่งในเมืองไห่เทียนยังเป็นบริษัทแค่เล็กๆจิ๋วๆเอง ดังนั้นเลยให้หย่วนเซอหวู่นำการ์ดเชิญออกมาเทียบดู "ยังต้องมาเทียบอีกหรือ?ไม่มีสมองหรือไง รีบไปนั่งหลังสุดเลย พวกแกไม่มีสิทธิ์มานั่งที่นี่ด้วยซ้ำ"จ้าวหย่วนโกรธแล้ว "ใช่แล้ว บริษัทเล็กๆที่มาจากบ้านนอก มีสิทธิ์ได้มาดูก็เป็นบุญกุศลใหญ่ยิ่งแล้ว ยังคิดจะเป็นวีไอพีอีก ไม่รู้จักอับอายหรือ?" "ผู้รักษาความปลอดภัย มาที่นี่สิ ไอ้สองคนนี้คิดจะก่อเรื่อง ไล่พวกเธอออกไปประเดี๋ยวนี้"จ้าวหย่วนโบกมือ และก็มีผู้รักษาความปลอดภัยเดินมาอย่างรวดเร็ว คนที่มาในการประชุมครั้งนี้ล้วนเป็นผู้มีตระกูลที่มาจากทั่วประเทศ ดังนั้นเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงคนมาก่อการร้าย ผู้รักษาความปลอดภัยล้วนได้มาจากตำรวจพิเศษ ล้วนได้พกปืนในตัว ทำให้หย่วนเซอหวู่กลัวจนหน้าซีด "คุณพี่คะ อย่าเพิ่งรีบค่ะ ให้ฉันเทียบกับการ์ดดูก่อนได้ไหมคะ?"หลินเสี่ยวเข่อว้าวุ่นใจขึ้นมา พอเพิ่งพูดเสร็จ ทุกคนก็หัวเราะกันใหญ่ "น้อง ไปข้างหลังเถอะ ที่มันไม่ใช่ที่ที่แกสามารถมาแกล้งโง่ได้นะ" "โง่จริงๆเลย ที่นั่งข้างหน้าล้วนเป็นสำหรับคนใหญ่คนโต แกยังจะไปอีก รนหาที่ตายหรือไง?" "โชคดีที่ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่ม รีบไปนั่งข้างหลังเถอะ อย่าให้ต้องอับอายเลย" สีหน้าของจ้าวหย่วนเต็มไปด้วยความดูถูก โบกมือให้ผู้รักษาความปลอดภัยไล่คนออกไป ผู้รักษาความปลอดภัยเอ่ยเสียงเย็นชาออกมา เล็งปืนกลมือไปที่ผู้หญิงทั้งสอง ทันใดนั้นพวกเธอก็กลัวจนหน้าซีด พอดีในเวลานี้ ได้ยินมีคนเอ่ยเสียงเย็นชาออกมา หลินเสี่ยวเข่อใจสั่นขึ้นมา รีบมองไปต้นกำเนิดของเสียง นั่นมาจากชั้นสอง ถูกปิดทับด้วยผ้าโปร่งบางๆ และแสงสลัวๆ จึงไม่เห็นเงาคนเลย "พอเถอะ อย่าแกล้งแล้ว ข้างบนนั้นแกยิ่งขึ้นไปไม่ได้ เป็นผู้บริหารของบริษัทออกแบบสถาปัตยกรรมป๋ายฉีจำกัด ซึ่งเป็นเจ้าภาพของงานนี้ และแขกพิเศษที่พวกเขาเชิญมา รีบออกไปให้พ้นเถอะ อย่าให้ต้องเสียหน้า"จ้าวหย่วนหยิ่งกำเริบมาก "คุณพี่รักษาความปลอดภัยคะ ขอถามหน่อยค่ะ ชั้นสองขึ้นไปยังไงคะ?"หลินเสี่ยวเข่อใจร้อนขึ้นมา เธอได้ยินเสียงของจูหมิง "เสี่ยวเข่อ คุณทำอะไรเนี่ย?"หย่วนเซอหวู่กระซิบอยู่ข้างๆเธอ เธอหวาดกลัวจนสุดๆแล้ว ปืนสองกระบอกนั้นชี้มาที่หน้าคิ้วของพวกเธออย่างเย็นชา "เชิญท่านทั้งสองกลับเถอะ ถ้าไม่นั่งตามการ์ดเชิญ ก็เชิญออกมาประเดี๋ยวนี้"ผู้รักษาความปลอดภัยตวาดใส่ "ได้ยินหรือเปล่า?ยังไม่ออกไปอีก แม่งเอ๋ย ไม่อับอายหรือไง แกมาจากบริษัทอะไร?บริษัทรับเหมาก่อสร้างหลินซื่อ ใช่ไหม?ไม่กลัวว่าเข้าบัญชีดำของธุรกิจทั่วประเทศเหรอ?"จ้าวหย่วนเกิดความคิดที่เลวร้ายขึ้นมา หลินหวั่นฉิงขมวดคิ้ว เธอก็เป็นคนของตระกูลหลินเช่นกัน ถ้าหากหลินซื่อเข้าบัญชีดำ นั้นเธอก็ต้องซวยไปด้วย แต่เมื่อนึกถึงว่าตัวเองก็ใกล้จะแต่งเข้าตระกูลฉู่แล้ว ก็ไม่ถือว่าเป็นคนของตระกูลหลินแล้ว แต่ถ้าหากหลินเสี่ยวเข่อทำให้ตระกูลหลินเข้าบัญชีดำ นั้นหลินเสี่ยวเข่อก็ต้องซวยแล้ว "ขอถามหน่อยค่ะคุณพี่ ชั้นสองไปยังไงคะ?"หลินเสี่ยวเข่อราวกับว่าไม่ได้ยินคำเตือนนั้น จ้าวหย่วนแอบดีใจ และลุกขึ้นมาทันที"พวกแกมาจากบริษัทไหน?รีบบอกมาเดี๋ยวนี้ กล้ามาก่อเรื่องในนี้ จัดให้เข้าบัญชีดำเลย ยกเลิกสิทธิ์ในการเหมางาน" "เฮ่อ!"พอดีในเวลานี้ มีเสียงเย็นชาเอ่ยขึ้นมาอีก "ใคร?ใครมาทำเสียงใส่ฉัน?กล้าปรากฏตัวออกมาไหม"จ้าวหย่วนโมโหขึ้นมา เห็นได้ชัดว่านี่มันต่อต้านเขาอยู่ หลินเสี่ยวเข่อฟังจนตัวสั่น นี่เป็นเสียงที่เธอใฝ่ฝันมาทุกวันทุกคืนนั่นเอง พอดีในเวลานี้ ไฟของชั้นสองดวงหนึ่งสว่างขึ้น เงาร่างที่สูงใหญ่ร่างหนึ่งปรากฏต่อหน้าทุกคน นี่เป็นใคร?ทุกคนล้วนซุบซิบกันขึ้นมา เพราะว่าตำแหน่งนั้นมันอยู่ตรงกลางเลย เป็นตำแหน่งที่ไว้แก่แขกที่มีเกียรติที่สุด หรือว่าเป็นกรรมการระดับสูงของตระกูลป๋าย? หลินเสี่ยวเข่ออดไม่ได้ที่จะมองขึ้นมา ทันใดนั้นรู้สึกทั้งดีใจทั้งแปลกใจ เป็นจูหมิงจริงๆด้วย