บทที่ 22 ทายา
พิรภพคงคิดไม่ถึงว่าฉันจะทำแบบนี้ เขายกมือขึ้นมาป้อง
ตัวฉันเองก็คิดไม่ถึงว่าตนเองจะทำแบบนั้นเหมือนกัน
แต่กว่าฉันจะรู้ตัวอีกทีริมฝีปากเย็นของฉันก็สัมผัสเข้ากับริมฝีปากอบอุ่นของเขา ฉันรีบผลักเขาออกทันที
ขณะที่เขายังไม่ทันดึงสติตนเองกลับมา ฉันรีบวิ่งออกไปโดยไม่แม้แต่จะหันหน้ากลับ
ฉันวิ่งออกไปจ