เมื่อได้เจอนายท่าน (เปิดตัวพุทรา)

มือใหญ่แสนอบอุ่นกำลังลูบหัวพุทราอย่างอ่อนโยน เด็กน้อยพุทราเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของมือนั้น เด็กน้อยเห็นคนๆนั้นยิ้มมาอย่างอ่อนโยน ช่างอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน พุทรารู้สึกเขินจนหน้าแดง ’นี่หลานนายเหรอ น่ารักดีนี่’ คุณปู่คุยกับพ่อบ้าน ’ครับนายท่าน ชื่อพุทราครับ’ ’แม่ของเธอเพิ่งจะคลอดน้องชาย ตอนนี้ยังอยู่ในรพ. ไม่มีใครดูแล ผมเลยรับมาดูแลชั่วคราวก่อนครับ’ ’เรียนเก่งไหมล่ะ’ ’เรียนก็ปานกลางครับไม่ได้เก่งเท่าคุณๆหรอกครับ’ คุณปู่มองพุทราพร้อมกับถามว่า ’อยากเรียนด้านไหนล่ะเรา’ พุทรามองคุณท่านแล้วก็หน้าแดงๆตอบ ’พุทราอยากเรียนสูงๆค่ะ เงินเดือนจะได้สูงๆ โตขึ้นจะได้มีดูแลคุณแม่กับคุณปู่ได้ค่ะ’ ’พุทราเค้าติดผมมากกว่าแม่เค้าน่ะครับ’ ’อืมถ้าพุทราเป็นเด็กดี ปู่คนนี้จะช่วยออกค่าเรียนให้มั้ย?’ พ่อบ้านได้ยินก็ตกใจ รีบตอบทันที ’มิได้ครับท่าน แค่ท่านช่วยออกค่าน้ำค่าไฟค่ายาให้ลูกๆหลานๆผม ก็เป็นพระคุณจะแย่แล้วครับ’ ’ไม่เป็นไรหรอกน่า โตขึ้นพุทราเรียนจบก็กลับมาทำงานตอบแทนก็ได้จริงมั้ยล่ะ 5555’ เสียงหัวเราะนั้นยังคงก้องอยู่ในใจพุทราตลอดมาจนกระทั่งผ่านมาหลายปีจนพุทราเรียนจบมหาวิทยาลัยด้านบริหารธุรกิจ พุทราได้ขอทำงานตอบแทนพระคุณคุณท่านโดยอาสาเป็นเลขาฯคุณก้องที่เพิ่งจะเรียนจบ และกำลังเตรียมตัวเข้าทำงานเป็นผู้ช่วยของพี่แวววาว วันนี้เป็นวันพิเศษพุทราแต่งตัวเต็มยศเพื่อเข้าพบคุณท่านที่เป็นผู้มีพระคุณออกค่าเล่าเรียนให้ตนมาจนจบ (ปัจจุบันนี้คุณแม่ของพุทราเสียไปแล้ว ตอนนี้พุทราเหลือแค่คุณปู่คนเดียว ถ้าไม่ได้คุณท่านช่วยไว้ ตนคงไม่มีโอกาสเรียนจบแน่ๆ) ’วันนี้ผมพาหลานมาขอฝากตัวทำงานกับคุณท่านครับ’ ’รอสักครู่นะค่ะ คุณท่านกำลังลงมาค่ะ’ แม่บ้านตอบกลับ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินลงมา หัวใจของพุทราเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆจนแทบจะหลุดออกมาจากร่าง และเมื่อเห็นคุณท่านปรากฎตัวออกมา อาการของสาวน้อยนั้นตกตะลึงกับชายคนนั้นที่กำลังเดินลงมา ยังคงงามสง่าเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง คุณท่านเห็นพุทราแล้วยิ้มให้รอยยิ้มนั้นเป็นรอยยิ้มที่ทำให้เธอ........ เอ่อออออ........ พุทราค่อยๆหมดแรง (แย่แล้วเป็นอย่างงี้อีกแล้ว) พุทราเป็นลมสลบไปทันทีที่เห็นคุนท่านยิ้มมา (พุทราคิดคนอะไรทำไมถึงยังหล่อได้ขนาดนี้ทั้งๆที่เวลาก็ผ่านไปตั้งหลายปี มันก็ยังคงทำให้เธอ ใจเต้นจนหมดแรงสลบไปทุกทีทีเห็นสิน่า ขืนอยู้ใกล้กว่านี้มีหวังพุทราได้เลือดกำเดากระฉุดจนหมดตัวแน่ๆค่ะ) ก้องยืนมองอาการว่าที่เลขาฯตัวเอง อยู่ข้างๆพี่ของตน ’พี่ครับแน่ใจเหรอว่าเธอจะดูแลผมได้อะ ดูจากท่าทางแล้วผมว่าผมน่าจะเป็นคนดูแลเค้ามากกว่านะ’ ’ก้องไม่ต้องห่วงหรอก แกคงไม่รู้ว่าอาการแบบนี้ของพุทรา เค้าเป็นเฉพาะกับคุณปู่ กับพวกเราไม่สะทกสะท้านอะไรหรอก’ ’หาทำไมละครับ ไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นเฉพาะกับคุณปู่’ ’พี่ก็ไม่เข้าใจหรอก พุทราเค้าคงกลัวจนเป็นลมทุกทีที่เจอคุณปู่...ล่ะมั้ง?’